ขอเกริ่นก่อนว่า เราเป็นแม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยวแถวจุดพักรถที่นพวงค์แล้วเบื่อๆเลยสมัครพันทิปมาเล่นดูนู้นดูนี่ จนไปเจอกระทู้เรื่องทำนองนี้ เลยนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับครอบครัวไว้ เลยอยากมาเล่าเป็นอุทาหรณ์ เรื่องนี้มันคงอาจจะเกินความเชื่อหรือฟังดูอาจจะเป็นเรื่องงมงาย ก็ไม่ผิดหรอกเพราะเราก็ไม่เชื่อเรื่องพวกนี้เหมือนกัน จนได้โดนกับครอบครัว เราขอเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นส่วนใครจะมองว่างมงายหรือไม่เชื่อก็สุดแต่จะคิด และหากใครเคยเจอแบบเดียวกันก็ทักมาปรึกษาได้ เรื่องมีอยู่ว่า
ครอบครัวเรามีทั้งหมด7คน เราเป็นน้องคนเล็ก ทุกคนแต่งงานหมดแล้วยกเว้นพี่คนโต คนที่6 แล้วก็เรา เรื่องนี้เกิดขึ้นกับพี่สะใภ้ที่เป็นเมียพี่ชายเรา(คนที่2)
พี่สะใภ้มีลูกกับพี่ชายเรา1คน พี่สะใภ้แกเป็นผู้หญิงอวบๆ ตัวขาวๆ ปากนิดจมูกหน่อย รวมๆสำหรับเราที่มองเขาคือน่ารักเลยอ่ะ พี่สะใภ้ทำงานโรงงาน และระหว่างที่ทำพี่แกก็ชอบมาเล่าให้เราฟัง(เราสนิทกับพี่สะใภ้คนนี้มาก ถึงขึ้นเรียกแม่เรียกลูกกันเลย) ว่าหัวหน้าแผนกชอบมาวอแวพี่แก ทั้งที่หัวหน้ามันก็มีครอบครัวอยู่แล้ว หัวหน้ามาขยันขายขนมจีบให้พี่สะใภ้ทุกวัน จนเริ่มเป็นที่พูดถึง และได้ยินไปยันเมียของหัวหน้าแผนก(อยู่คนละโซนกับพี่สะใภ้และหัวหน้า) ทำให้เมียหัวหน้าเริ่มไม่พอใจพี่สะใภ้เรา เขาก็เลยเดินมาเคลียร์กับพี่สะใภ้ พี่สะใภ้ก็ตอบไปว่าไม่คิดอะไรเพราะตัวเองก็มีครอบครัวเหมือนกัน  แล้วพอเวลาผ่านไปนานขึ้นพี่สะใภ้ก็ทำตัวแปลกๆ ไม่สุงสิงกับใครเก็บตัวอยู่ในบ้าน จนมีคืนหนึ่ง พี่สะใภ้เดินขึ้นมาบ้านพร้อมกับถาดส้มตำแตงเอามาให้พ่อ แล้วก็พูดกับพ่อว่า หนูรู้สึกเหมือนไม่ใช่ตัวเองเลย พ่อก็เลยหยิบถาดส้มตำให้เรา แล้วให้เราเอาไปกินในห้อง เพราะพ่อจะคุยกับพี่สะใภ้ เราเลยไม่รู้ว่าเขาคุยไรกัน พอพรุ่งอีกวันพี่สะใภ้ก็ไม่ไปทำงาน เราก็คิดว่าเขาคงป่วยเราก็ไม่ได้อะไร ก็ไปโรงเรียนตามปกติ พอ4โมงเย็นเรามาถึงบ้าน แม่ก็พูดว่า ไปดูแม่สิเป็นอะไรก็ไม่รู้ บอกจะไปๆอย่างเดียว เราก็ด้วยความกลับมาเหนื่อยๆเลยบอกไปว่า เขาไม่เป็นไรหรอก เขาเครียดกับงานแหละมั้ง เราเลยเปลี่ยนเสื้อผ้าและก็นอนเล่นบนโซฟานอกห้องจนหลับไป ตื่นขึ้นมาอีกทีตอนที่พี่สะใภ้ชะโงกหน้ามามองเรา เราก็ตกใจดิ คนพึ่งตื่นแล้วเจอไรงี้ เราเลยถามว่าจะเอาอะไรหรือเปล่า พี่สะใภ้ก็บอกว่า พ่ออยุ่ไหน เราเลยบอกว่าพ่อนอนอยุ่ในห้อง พี่สะใภ้ก็เลยเดินไปพร้อมกับถือมีดเล่มเล็กๆมาด้วย เราก็นึกถึงคำพูดแม่ว่าพี่สะใภ้แกแปลกๆไปเราเลยแหกปากเรียกพ่อแล้วรีบเดินตามพี่สะใภ้ไป พี่สะใภ้ก็บอกว่าจะตามมาทำไมจะคุยธุระกับพ่อ เราเลยตอบไปว่า เดี๋ยวหนูไปปลุกพ่อเอง พี่เข้าไปปลุกมันจะดูไม่ดี แต่พี่สะใภ้ก็ไม่ได้ฟังเราเลยนะพี่แกก็เดินไปเปิดประตูห้องพ่อแล้วก็จับขาพ่อเขย่าอยู่แบบนั้น พอพ่อตื่นขึ้นมา พ่อก็ถามว่ามีอะไรหรือเปล่า พี่สะใภ้ก็ไม่ตอบได้แต่จองหน้าอยู่แบบนั้น แล้วก็บอกว่าไม่มีอะไร จะไปแล้วนะ พูดจบพี่สะใภ้ก็เดินออกจากบ้านไป เราก็คิดว่าเขาคงเดินกลับบ้านไปล่ะ สักพักผ่านไป10นาที แม่บอกว่าพี่สะใภ้หายตัวไป เราเลยรีบออกไปดูบนถนนกันก็เห็นพี่สะใภ้กำลังเดินไปปลายนา(บ้านเราอยู่สุดซอยด้านหลังบ้านเป็นนา ถนนลูกรังผ่ากลางแล้วมีนาแนบข้างๆ ด้านหลังปลายนาจะเป็นป่ารกเลย พอนึกภาพออกมั้ย) เราก็รีบวิ่งไปหาพี่สะใภ้ พี่สะใภ้ก็กำลังเดินเข้าไปในป่า ตอนนั้นตะวันก็เริ่มจะลับฟ้าแล้ว เรารีบวิ่งสุดกำลังเลยแล้วไปดึงแขนพี่สะใภ้ไว้แต่ยัไม่ได้พูดอะไรเพราะเหนื่อยมากๆหายใจแทบไม่ทัน พี่สะใภ้พอเห็นเรามาจับขอมือแกก็รีบหัดหน้ามาหาเราแล้วพูดว่า จะตามกูมาทำไม ปล่อยกู เราก็สะดุ้งเลยสิเพราะพี่สะใภ้ไม่เคยพูดจาแบบนี้ใส่ เราเลยถามกลับไปว่าจะไปไหนล่ะ เดี๋ยวจะไปส่ง พี่สะใภ้ก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นปกติแล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงปกติว่า ป่าว ไม่ได้จะไปไหน พอพูดจบเราเห็นพี่ชายคนที่2(ผัวของพี่สะใภ้)ขี่มอไซค์ตามมา พอพี่สะใภ้เห็นแกก็เริ่มอาละวาดเลย พูดว่าปล่อยกู อย่ามายุ่งกับกู ก็เกิดการฉุดกระฉากลากดึงกันเกิดขึ้น จนพาพี่สะใภ้กลับบ้านมาได้ ก็ราวๆทุ่มกว่าๆ พอถึงบ้านปุ๊บพี่สะใภ้ก็อาละวาด หัวเราะ แล้วก็ชี้หน้าด่าทุกคน สภาพเหมือนคนบ้าเลย แล้วพี่แกก็นอนหลับไป พอรุ่งเช้า พี่แกก็ดีๆร้ายๆ แม่เลยบอกให้ไปโรงพยาบาล พอไปถึงโรงบาลแล้วตรวจอาการเสร็จปุ๊บ พยายาลก็โทรแจ้งตำรวจ แล้วบอกให้พ่อกับพี่รอก่อนเพราะต้องการสอบสวน พี่ก็งงว่าจะสอบสวนอะไรผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย พยาบาลก็แจ้งว่า ผลตรวจพบเม็ดเลือดขาวต่ำ ร่างกายมีรอยช้ำ และดูอ่อนเพลียมาก เหมือนถูกทรมานให้อดข้าวอดน้ำมา สุดท้ายก็ต้องเจอตำตรวจแล้วก็อธิบายให้ฟังพร้อมกับหลักฐานที่พี่สะใภ้ไปทำงานให้ดูว่าไม่ได้มีการกักขัง หรือทรมานแต่อย่างใด พอเคลียร์เรื่องจบก็กำลังจะกลับบ้าน พอจะขึ้นรถพี่สะใภ้ก็ไม่ยอมขึ้น บอกว่าจะรอให้ครบก่อนแล้วค่อยขึ้น พ่อก็บอกว่ามา3คนก็ครบทั้ง3คนแล้ว ขึ้นรถเร็ว พี่สะใภ้ก็บอกว่ารอก่อน รอให้อีกครมาก่อน อีกคนยังไม่มาเลย พอเห็นว่าพูดไม่รู้เรื่อง พ่อก็ลากพี่สะใภ้ขึ้นรถให้นั่งอยู่ในแคป(รถกะบะ) พี่สะใภ้ก็โวยวายบอกไม่ไปๆ จะรออีกคน ปล่อย พอรถออกตัวได้สักพัก พี่สะใภ้ก็เปิดประตูรถจะกระโดนลง พี่ชายก็รีบคว้าแขนเอาไว้ รถคันหลังก็บีบแตรใส่ใหญ่เลย พ่อเห็นว่าชุนมุลเลยรีบหักหลบไปจอดข้างทาง
 และพี่ชายก็รีบอุ้มพี่สะใภ้มานั่งตักแล้วจับล็อกไว้ไม่ให้กระโดนลงไปอีก พอขับไปได้สักพัก พี่สะใภ้ก็รีบแย่งพวงมาลัยรถทำให้เสียหลักแต่ดีที่ไม่เกิดอุบัติเหตุแล้วพี่สะใภ้แกก็หัวเราะ จนขับรถมาถึงบ้าน อาการพี่สะใภ้ก็หนักขึ้น