หลังจากที่ผมได้พักผ่อนระหว่างเตรียมตัวเข้ามหาลัยจบลง การเดินทางอีกก้าวของผมก็ได้เริ่มขึ้น การเป็นนิสิตเต็มตัวในวัยผู้ใหญ่
ผมเข้ามหาลัยมาพร้อมกับเพื่อนที่เรียนมัธยมปลายมาด้วยกันคนนึง แต่เรียนกันคนละภาค คือผมเรียนภาคปกติ ส่วนเพื่อนผมอีกคนเรียนหลักสูตรนานาชาติ ก็จะขอแทนชื่อเพื่อนคนนี้ว่า 'กิต' ก็แล้วกันนะครับ ผมกับกิตเรารู้จักกันตั้งแต่มัธยมต้น แต่พึ่งมาสนิทกันตอนเข้ามหาลัยนี่แหละ แต่ว่าเอาเรื่องของผมก่อน แหะๆ ตอนเข้ามาเรียนวันแรก เพื่อนๆหลายคนรู้จักกันเกือบหมดแล้วเพราะว่ามากิจกรรมมีทติ้งที่รุ่นพี่จัดกัน ซึ่งผมก็ไม่ได้มา พอเข้ามาวันแรกแล้วรู้ว่าทุกคนเคยเจอกันหมดแล้วผมรู้สึกกลัวว่าจะเป็นเศษในภาครึป่าว แต่ก็ไม่เป็นอย่างนั้นหรอกครับ วันแรกผมอยู่กลุ่มชายหนุ่มรวมทั้งหมด4คน เป็นกลุ่มที่ค่อนข้างลงตัวมากๆ โดยมีตัวผมเอง 'เจ' 'นน' และ 'กร' (เป็นนามสมมติทั้งหมดนะครับ)ที่ไปไหนมาไหนด้วยกัน คาบแรกผมต้องเจอกับคำถามของอาจารย์ที่ถามว่า 'น้ำเสียคืออะไร' หลายคนยกมือตอบตามความคิดของตัวเอง แต่ก็ไม่มีใครตอบถูก รวมถึงผมด้วย และพอเรียนไปได้เพียง1วัน ผมรู้ได้เลยว่าการเรียนมหาลัยมันนรกแน่ๆ วิชาต่างๆสอนในเชิงลึกมากๆ หด้เรียนรู้หลายอย่างนอกห้องเรียน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสังคม วุฒิภาวะ การเข้าสังคม
วันนหนึ่งผมเรียนคาบเช้าเสร็จและรอไปกินข้าวกับ กิต และ ชานนท์(เพื่อนโรงเรียนเดียวกัน พึ่งสนิทกัน) ผมเรียนกับ ชานนท์ คนละเซคซึ่งเวลาเลิกไม่เท่ากัน ในขณะที่กำลังรออยู่นั้นก็มีเพื่อนในภาคเดัยวกับผมมาชวนคุยเรื่องที่ผมไม่เคยถูกชวนคุยด้วยบทสนทนานี้กับคนที่พึ่งรู้จักกัน "นายอยู่ภาคเดียวกับเราช้ะเหมือนเห็นนั่งในห้องวันก่อน" ผมพยักหน้าเป็นคำตอบ "ว่า..กุควรปัดผมไปทางซ้ายหรือทางขวาดีวะ"
ผมคิดในใจ 'ถามทำไมวะ แปลกๆ' "ขวาก็ดีนะเหมือนลุงตู่" แล้วผมก็เล่นมือถือต่อไป
จนกระทั่ง "ว่า.." "กุหน้าตาดีป่ะ คืองี้มีแต่คนบอกว่ากุน่าตาดีอะ แต่กุไม่มั่นใจเลย"
'แล้วกุจะตอบยังไงอะ คุยครั้งแรกก็เอางี้เลยหรอ' "เอ่อออ..ก็ดีนะ" 'แต่น้อยกว่ากุอะ' ผมคิดในใจไว้แบบนี้
แล้วหลังจากนั้นผมก็หลุดพ้นวิกฤตนี้ไปได้เพราะว่า ชานนท์ ออกมาจากห้องพอดีผมเลยปิดช่องแชทนี้แล้วไปหาเพื่อนของผม
หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรมากมายจนกระทั่งสอบมิดเทอมครั้งแรกในการเรียนมหาลัย ตัวที่ผมตกใจมากที่สุดสำหรับการสอนของอาจารย์มหาลัยของผมคือ สอนไม่หมด แต่ในห้องสอบผมทำสิ่งที่อาจารย์ไม่ได้สอนได้แต่กลับทำสิ่งที่อาจารย์สอนไม่ได้ ใช่ครับผมดรอป การดรอปตัวแรกในมหาลัยคือวิชา แคลคูลัส1 วิชาที่หลายคนยังต้องเรียนซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ ส่วนตัวอื่นๆของผมก็คะแนนพอถูไถไปได้ไม่น่าเกลียด
พอผ่านช่วงสอบมาแล้วก็เป็นคราวของ กิต ที่ต้องสอบ เพราะหลักสูตรนานาชาติของ กิต สอบหลังพวกผม ผมก็จะใช้ชีวิตแบบไร้มิตรไร้สหายเพราะ กิต ก็เตรียมตัวสอบ ชานนท์ ก็ติดสาว คนในกลุ่มของผมก็ไม่ค่อยออกมากินข้าวเป็นเพื่อน หลังจากเลิกเรียนจึงกลายเป็นชีวิตอันเงียบเหงาของผมที่มีแค่คุณพ่อคุณแม่โทรมาเล่นด้วย
พูดคุยเล็กน้อย
การเรียนเทอมครึ่งเทอมแรกของผม ผมถือว่าเป็นช่วงเวลาที่ต้องปรับตัวอย่างรวดเร็วเลยทีเดียวแต่ก็ถ้ามีกลุ่มเพื่อนมีสังคมก็จะทำให้ชีวิตมหาลัยมีสีสันขึ้นมาอีก ไม่เหมือนกับผมอะนะ ค่อนข้างไม่มีอะไรเป็นพิเศษเลย จึงขอจบ ep.1 ไว้ที่ช่วงหลังสอบมิดเทอมของเทอมที่1นะครับ
หากมีข้อผิดพลาดหรือคำติชม ความคิดเห็นใดๆก็สามารถพูดคุยกันในกระทู้ได้เลยนะครับ
ขอบคุณครับ
เรียนมหาลัยได้อะไรบ้าง ep. 1
ผมเข้ามหาลัยมาพร้อมกับเพื่อนที่เรียนมัธยมปลายมาด้วยกันคนนึง แต่เรียนกันคนละภาค คือผมเรียนภาคปกติ ส่วนเพื่อนผมอีกคนเรียนหลักสูตรนานาชาติ ก็จะขอแทนชื่อเพื่อนคนนี้ว่า 'กิต' ก็แล้วกันนะครับ ผมกับกิตเรารู้จักกันตั้งแต่มัธยมต้น แต่พึ่งมาสนิทกันตอนเข้ามหาลัยนี่แหละ แต่ว่าเอาเรื่องของผมก่อน แหะๆ ตอนเข้ามาเรียนวันแรก เพื่อนๆหลายคนรู้จักกันเกือบหมดแล้วเพราะว่ามากิจกรรมมีทติ้งที่รุ่นพี่จัดกัน ซึ่งผมก็ไม่ได้มา พอเข้ามาวันแรกแล้วรู้ว่าทุกคนเคยเจอกันหมดแล้วผมรู้สึกกลัวว่าจะเป็นเศษในภาครึป่าว แต่ก็ไม่เป็นอย่างนั้นหรอกครับ วันแรกผมอยู่กลุ่มชายหนุ่มรวมทั้งหมด4คน เป็นกลุ่มที่ค่อนข้างลงตัวมากๆ โดยมีตัวผมเอง 'เจ' 'นน' และ 'กร' (เป็นนามสมมติทั้งหมดนะครับ)ที่ไปไหนมาไหนด้วยกัน คาบแรกผมต้องเจอกับคำถามของอาจารย์ที่ถามว่า 'น้ำเสียคืออะไร' หลายคนยกมือตอบตามความคิดของตัวเอง แต่ก็ไม่มีใครตอบถูก รวมถึงผมด้วย และพอเรียนไปได้เพียง1วัน ผมรู้ได้เลยว่าการเรียนมหาลัยมันนรกแน่ๆ วิชาต่างๆสอนในเชิงลึกมากๆ หด้เรียนรู้หลายอย่างนอกห้องเรียน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสังคม วุฒิภาวะ การเข้าสังคม
วันนหนึ่งผมเรียนคาบเช้าเสร็จและรอไปกินข้าวกับ กิต และ ชานนท์(เพื่อนโรงเรียนเดียวกัน พึ่งสนิทกัน) ผมเรียนกับ ชานนท์ คนละเซคซึ่งเวลาเลิกไม่เท่ากัน ในขณะที่กำลังรออยู่นั้นก็มีเพื่อนในภาคเดัยวกับผมมาชวนคุยเรื่องที่ผมไม่เคยถูกชวนคุยด้วยบทสนทนานี้กับคนที่พึ่งรู้จักกัน "นายอยู่ภาคเดียวกับเราช้ะเหมือนเห็นนั่งในห้องวันก่อน" ผมพยักหน้าเป็นคำตอบ "ว่า..กุควรปัดผมไปทางซ้ายหรือทางขวาดีวะ"
ผมคิดในใจ 'ถามทำไมวะ แปลกๆ' "ขวาก็ดีนะเหมือนลุงตู่" แล้วผมก็เล่นมือถือต่อไป
จนกระทั่ง "ว่า.." "กุหน้าตาดีป่ะ คืองี้มีแต่คนบอกว่ากุน่าตาดีอะ แต่กุไม่มั่นใจเลย"
'แล้วกุจะตอบยังไงอะ คุยครั้งแรกก็เอางี้เลยหรอ' "เอ่อออ..ก็ดีนะ" 'แต่น้อยกว่ากุอะ' ผมคิดในใจไว้แบบนี้
แล้วหลังจากนั้นผมก็หลุดพ้นวิกฤตนี้ไปได้เพราะว่า ชานนท์ ออกมาจากห้องพอดีผมเลยปิดช่องแชทนี้แล้วไปหาเพื่อนของผม
หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรมากมายจนกระทั่งสอบมิดเทอมครั้งแรกในการเรียนมหาลัย ตัวที่ผมตกใจมากที่สุดสำหรับการสอนของอาจารย์มหาลัยของผมคือ สอนไม่หมด แต่ในห้องสอบผมทำสิ่งที่อาจารย์ไม่ได้สอนได้แต่กลับทำสิ่งที่อาจารย์สอนไม่ได้ ใช่ครับผมดรอป การดรอปตัวแรกในมหาลัยคือวิชา แคลคูลัส1 วิชาที่หลายคนยังต้องเรียนซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ ส่วนตัวอื่นๆของผมก็คะแนนพอถูไถไปได้ไม่น่าเกลียด
พอผ่านช่วงสอบมาแล้วก็เป็นคราวของ กิต ที่ต้องสอบ เพราะหลักสูตรนานาชาติของ กิต สอบหลังพวกผม ผมก็จะใช้ชีวิตแบบไร้มิตรไร้สหายเพราะ กิต ก็เตรียมตัวสอบ ชานนท์ ก็ติดสาว คนในกลุ่มของผมก็ไม่ค่อยออกมากินข้าวเป็นเพื่อน หลังจากเลิกเรียนจึงกลายเป็นชีวิตอันเงียบเหงาของผมที่มีแค่คุณพ่อคุณแม่โทรมาเล่นด้วย
พูดคุยเล็กน้อย
การเรียนเทอมครึ่งเทอมแรกของผม ผมถือว่าเป็นช่วงเวลาที่ต้องปรับตัวอย่างรวดเร็วเลยทีเดียวแต่ก็ถ้ามีกลุ่มเพื่อนมีสังคมก็จะทำให้ชีวิตมหาลัยมีสีสันขึ้นมาอีก ไม่เหมือนกับผมอะนะ ค่อนข้างไม่มีอะไรเป็นพิเศษเลย จึงขอจบ ep.1 ไว้ที่ช่วงหลังสอบมิดเทอมของเทอมที่1นะครับ
หากมีข้อผิดพลาดหรือคำติชม ความคิดเห็นใดๆก็สามารถพูดคุยกันในกระทู้ได้เลยนะครับ
ขอบคุณครับ