สวัสดีครับ
ผมขอเกริ่นก่อนนะครับว่า ไอ้ญาติคนนี้เขาเล่นยาครับเล่นจนเมียหอบลูกหนีครับ แล้วเขาโดนจับได้เมื่อเดือนพฤษภาคมปี64 ติดคุกอยู่2ปีครึ่ง แล้วเพิ่งออกมาวันนี้ ผมไม่ถูกกับเขามาตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ เขาชอบรังแกผม ด่าเหยียด ข่มขู่ ทำเหมือนไม่ใช่คน วันๆเขาไม่ทำงานทำการครับขอแต่ตังย่า(แม่ของเขา)

แล้วทีนี้เขากลับมาบ้าน ผมบอกกับตัวเองว่าจะไม่สนใจเขาจะเป็นจะตายร้ายดีอะไรก็ปล่อยเขาไป จะพึ่งพาตัวเองให้มากที่สุด ผมเดินขึ้นบ้านเขาเรียกผมด้วยน้ำเสียงขู่ๆว่า "เห้ย ไอ้นี่เอ็งลงมานี่สิ นี่ใคร สวัสดีหรือยัง นับถือไหม"
ผมก็เลยตามน้ำก่อน เขาทิ้งท้ายอีกว่า "ทำตัวดีๆไม่งั้นเจอแน่"และผมก็กลับห้องไป สักพักเขาก็มาขอยืมตังผมร้อยนึงกับขอยืมมอไซค์เป็นเพราะผมรักรถคันนี้มากและเดี๋ยวมันอาจจะขับไปเล่นยาอีกเลยปฏิเสธเขาไปตรงๆเลย รถใครใครก็รักใช่ไหมล่ะ สิ่งที่เรารักไปอยู่มือคนที่เราเกลียดใครจะยอม เขาก็บอกว่า"จำคำนี้เอาไว้"ส่วนย่าผมซึ่งเป็นแม่ของเขาเนี่ยก็บอกกับเขาว่า"เนี่ย คิดไม่ผิดเลยมันมาแล้วก็มากร่างใส่" ย่าก็บอกว่า"ทำให้ย่าได้สบายใจบ้างเถอะมันพูดไม่ดีตรงไหน"
ผมก็ประชดย่าว่า"โอเค แม่ย่อมให้อภัยลูกเสมอ เข้าใจโลก ไปนอนเถอะ"
ผมควรทำยังไงดีครับ
ผมไม่อยากเปิดรับเขาที่ผ่านมาเขาก็มองผมเหมือนหมูเหมือนหมา ผมจะไม่ให้ทรัพย์สินอะไรกับเขาเช่นให้เงินหรือยืมเงิน ให้ยืมรถ เพราะผมเชื่อว่าให้อะไรไปกับเขาก็ล่มจมและมีแนวโน้มสูงว่าจะกลับ ไปเล่นยาอีก เลี้ยงไม่เชื่องครับ แถมหน้าเขาช้ำด้วยเหมือนต่อยกันในคุกมา
อยากจะต่อยกับเขามากๆ ผมยังวัยรุ่นอยู่ครับ17ย่าง18
ส่วนเขา35-36ครับ