สวัสดีค่ะ อยากเล่าประสบการณ์ การวางแผนมีบุตร เผื่อท่านใดมีประสบการณ์คล้ายกัน แล้วมาแชร์และให้กำลังใจกันค่ะ
เราอายุ 34 ค่ะ มีพาหะธาลัสซีเมีย alpha SEA deletion สามีอายุ 38 มีพาหะ alpha SEA with Hb H (คือมีหาพะ 2 ชนิด)
แต่งงานปี 60 แต่ทานยาคุมกำเนิดมาตลอด เพราะทราบความเสี่ยงตั้งแต่ตรวจเลือดก่อนแต่งงานค่ะ วางแผนว่ายังไงต้องทำ ICSI +คัดโครโมโซมตัวอ่อนเท่านั้น
จนมาถึงปี 2565 ที่ตัดสินใจเข้าปรึกษาศูนย์ผู้มีบุตรยากเพื่อเริ่มขั้นตอนการทำเด็กหลอดแก้ว ขอไม่ลงรายละเอียดมากนะคะ เราเริ่มเก็บตัวอย่างเลือดเพื่อตรวจละเอียดทั้ง สามี ภรรยา และพ่อแม่ของทั้ง 2 ฝ่าย เพื่อทำ Karyomapping ค่ะ และเริ่มกระบวนการกระตุ้นไข่ แล้วก็เก็บไข่ ได้ทั้งหมด 13 ใบ ใช้ได้จริง 7 ใบ หลังปฏิสนธิ เหลือ 6 และผ่านเกณฑ์ Days 5 แค่ 3 ค่ะ เป็น เพศหญิง 1 เพศชาย 2 ส่งทำ Karyomapping แล้วรอรายงานผล 3 เดือน ขั้นตอนทั้งหมด กินเวลาหลายเดือน จนผลออกก็ข้ามมาปลายเดือนมกราคม ปี 2566 ผลคือตัวอ่อนที่แข็งแรง สมบูรณ์ดี มีแค่ 2 ตัวอ่อน คือ ชาย 1 หญิง 1 จึงหาวันนัดเตรียมผนังมดลูกเพื่อย้ายตัวอ่อน เราเลือกเตรียมมดลูกด้วยวิธีรอบธรรมชาติค่ะ เพราะประจำเดือนมาตรงตลอด คุณหมอบอกสามารถทำได้ค่ะ ผลลัพธ์ไม่ต่างกัน เพียงแต่การเตรียมผนังมดลูกด้วยยา จะสะดวกสำหรับคนลางานลำบาก ระบุวันได้ล่วงหน้า พอถึงวันประจำเดือนมา ก็นัดวันตรวจวัดความหนาของมดลูก คาดการณ์วันไข่ตก และเจาะดูฮอร์โมนโพรเจสเตอโรน รอบแรกที่เตรียมคือมดลูกหนาไม่พอ ฮอร์โมนไม่ถึง 10 คุณหมอบอกว่าต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนดนิดหน่อย เนื่องจากไข่ที่ตกรอบนี้ ใบเล็กกว่าปกติ อาจผลิตฮอร์โมนได้น้อยเกินไป แต่ถ้าเรายอมรับได้ หมอก็ย้ายตัวอ่อนให้ หรือจะรอรอบถัดไปก็ได้ เผื่อจะถึงเกณฑ์ที่เหมาะสม เนื่องจากตัวอ่อนมีน้อย เราทั้งคู่เลยขอเป็นรอบถัดไป กลับมาบำรุงไข่ใบต่อไปให้โตขึ้น คุณภาพดีขึ้น แล้วก็เป็นไปตามคาด รอบถัดมา เป็นไปตามเกณฑ์ทั้งหมด หมอให้เราเจาะดูการแข็งตัวของเลือดด้วย เพราะอาจทำให้เลือดไปเลี้ยงตัวอ่อนไม่เพียงพอ ผลออกมาคือเข้าข่ายนิดหน่อย หมอเลยให้ฉีดยาละลายลิ่มเลือดที่พุงทุกเช้า นับตั้งแต่วันย้ายตัวอ่อน สามีฉีดให้ทุกเช้าค่ะ เค้าอดทนมาก พอๆกับเรา เพราะฉีดให้มาตั้งแต่กระตุ้นไข่เลย เราฉีดตัวเองไม่ลงจริงๆ มือสั่น จิ้มไม่ลง การย้ายตัวอ่อนเป็นไปตามปกติ หมอให้ใส่แค่ 1 ตัวอ่อน พิจารณาตามเกรด เป็นใส่เพศหญิงค่ะ หลังย้ายก็นอนพักแล้วกลับบ้าน คุณหมอนัดติดตาม 7 วัน ระหว่างรอวันนัด เราดูแลตัวเองดีมาก ทุกคนที่บ้านก็ดูแลดี ใจแข็งไม่ตรวจก่อนถึงวันนัดเลย แล้วพอถึงวันเจาะเลือด เหมือนหัวใจหล่นหาย หมอบอกว่าไม่มีการตั้งครรภ์......ใช่ค่ะ ไม่มีการฝังตัว ไม่เกิดการตั้งครรภ์ เหมือนเค้าสลายไปเลยตั้งแต่แรกที่ใส่ หมอสัณนิษฐานว่าอาจเกิดจากการบาดเจ็บตอนตัดเซลล์ออกไป เพื่อวิเคราะห์โครโมโซม เพราะการเตรียมทุกอย่างไม่ได้บกพร่องอะไร เรานี่ตื้อ งง ใจหาย บอกไม่ถูก พึ่งเคยรู้สึกแบบนี้ครั้งแรกในชีวิต สามีก็ไม่ต่างกัน เพราะเค้าเป็นคนออกค่าใช้จ่ายคนเดียวทั้งหมด เค้าเก็บหอมรอมริบเพื่อลูก เราได้แต่ปลอบใจกัน ว่ายังเหลืออีก 1 ตัวอ่อน เพศชาย แต่ความรู้สึกมันก็ท้อแท้ไปแทบจะ 50% แล้วค่ะ เราเตรียมตัว เราวางแผนกันมายาวนาน เพื่อมาเจอสิ่งนี้แค่นั้นหรอ นี่คือคำถามในหัว แต่เราต้องรีบมูฟออน เพราะเวลาไม่คอยท่า เลยคุยกันว่าลองธรรมชาติสักครั้งมั้ย สรุปเลยปล่อยธรรมชาติกันค่ะ เราย้ายตัวอ่อนเดือนมิถุนายน 2566 แล้วตั้งใจปล่อยธรรมชาติ กรกฎาคม 2566 ค่ะ ปัจจุบันเราตั้งครรภ์ 14 สัปดาห์ แล้วติดตามภาวะเด็กบวมน้ำด้วยอัลตราซาวด์อย่างใกล้ชิด เราไปเจาะ Nipt ดูภาวะเสี่ยง 5 โรค ผลออกแล้วเป็นลูกสาว และlow risk ทั้ง 5 โรคค่ะ วันนี้ก็ไปทำอัลตราซาวด์ เพื่อหาจุดน่าสงสัยของภาวะบวมน้ำ คุณหมอบอกว่ายังเล็กอยู่ ยังไม่ชัดเจนมาก แต่หมอสงสัยว่าผนังหัวใจเหมือนจะหนานิดหน่อย หมอภาวนาว่าแค่หมอวิตกไปเอง เพราะรู้ความเสี่ยง อยากให้คอนเฟิร์มตอน 16 สัปดาห์จะชัดเจนกว่านี้ ถ้ามีภาวะบวมน้ำก็ให้เจาะน้ำคร่ำคอนเฟิร์มด้วย ตอนนี้เรากับสามีใจเสียกันอีกรอบ เหมือนเจ็บซ้ำๆ แต่ก็คุยกันว่าเรามีเวลาเตรียมใจล่วงหน้าแล้ว ไม่ว่าจะออกมาแบบไหนเราต้องไปต่อให้ไหว คุยกันไปเช็ดน้ำตาไป มันเป็นความเจ็บปวดที่เราต้องรับให้ได้ เพราะนี่คือการตัดสินใจร่วมกัน วันที่ 20 พฤศจิกายนเรามีนัดเพื่อวางแผนเจาะน้ำคร่ำ แต่จะให้คุณหมอยืนยันด้วยอัลตราซาวด์ให้ชัดเจนอีกครั้งก่อนค่ะ เพราะสามีกังวลมากๆว่าเจาะน้ำคร่ำจะเทำให้เราเสี่ยงแท้งลูก ถ้าท่านใดมีประสบการณ์เจาะน้ำคร่ำมาแชร์กันนะคะ ว่าปลอดภัยดีมั้ย ตอนนี้เราได้แต่เตรียมใจวนๆไปค่ะ มีแนวโน้มสูงที่ลูกจะไม่ได้ไปต่อ แต่ก็แอบขอให้หมอแค่วิตกเกินไป ทำให้ดูผิด หมอก็ภาวนาเช่นกันค่ะ ว่าหมอแค่ดูผิดเพราะเห็นไม่ชัด
ท่านใดมีประสบการณ์คล้ายๆกัน หรือมีวิธีทำใจเมื่อต้องยุติการตั้งครรภ์ ให้มูฟออนได้เร็ว มาแชร์กันด้วยนะคะ ถือว่าเป็นวิทยาทาน แล้วฮีลใจคุณสามีผู้ทุ่มเทได้ยังไงบ้าง ตัวเองก็เจ็บ สงสารสามีก็สงสาร เหมือนจะสับสน แต่ยังมีสติยอมรับความจริงได้อยู่ค่ะ ขอบพระคุณล่วงหน้านะคะ
ไว้หลังจากพบหมอครั้งต่อไป มีอะไรมาอัพเดต จะมาเล่าสู่กันฟังอีกนะคะ ขอกำลังใจให้เราด้วยนะคะ และส่งกำลังใจให้แม่ๆที่ประสบปัญหาการมีลูกทุกๆคนค่ะ
พาหะธาลัสซีเมีย alpha SEA deletion ทั้งคู่ กับการตั้งครรภ์
เราอายุ 34 ค่ะ มีพาหะธาลัสซีเมีย alpha SEA deletion สามีอายุ 38 มีพาหะ alpha SEA with Hb H (คือมีหาพะ 2 ชนิด)
แต่งงานปี 60 แต่ทานยาคุมกำเนิดมาตลอด เพราะทราบความเสี่ยงตั้งแต่ตรวจเลือดก่อนแต่งงานค่ะ วางแผนว่ายังไงต้องทำ ICSI +คัดโครโมโซมตัวอ่อนเท่านั้น
จนมาถึงปี 2565 ที่ตัดสินใจเข้าปรึกษาศูนย์ผู้มีบุตรยากเพื่อเริ่มขั้นตอนการทำเด็กหลอดแก้ว ขอไม่ลงรายละเอียดมากนะคะ เราเริ่มเก็บตัวอย่างเลือดเพื่อตรวจละเอียดทั้ง สามี ภรรยา และพ่อแม่ของทั้ง 2 ฝ่าย เพื่อทำ Karyomapping ค่ะ และเริ่มกระบวนการกระตุ้นไข่ แล้วก็เก็บไข่ ได้ทั้งหมด 13 ใบ ใช้ได้จริง 7 ใบ หลังปฏิสนธิ เหลือ 6 และผ่านเกณฑ์ Days 5 แค่ 3 ค่ะ เป็น เพศหญิง 1 เพศชาย 2 ส่งทำ Karyomapping แล้วรอรายงานผล 3 เดือน ขั้นตอนทั้งหมด กินเวลาหลายเดือน จนผลออกก็ข้ามมาปลายเดือนมกราคม ปี 2566 ผลคือตัวอ่อนที่แข็งแรง สมบูรณ์ดี มีแค่ 2 ตัวอ่อน คือ ชาย 1 หญิง 1 จึงหาวันนัดเตรียมผนังมดลูกเพื่อย้ายตัวอ่อน เราเลือกเตรียมมดลูกด้วยวิธีรอบธรรมชาติค่ะ เพราะประจำเดือนมาตรงตลอด คุณหมอบอกสามารถทำได้ค่ะ ผลลัพธ์ไม่ต่างกัน เพียงแต่การเตรียมผนังมดลูกด้วยยา จะสะดวกสำหรับคนลางานลำบาก ระบุวันได้ล่วงหน้า พอถึงวันประจำเดือนมา ก็นัดวันตรวจวัดความหนาของมดลูก คาดการณ์วันไข่ตก และเจาะดูฮอร์โมนโพรเจสเตอโรน รอบแรกที่เตรียมคือมดลูกหนาไม่พอ ฮอร์โมนไม่ถึง 10 คุณหมอบอกว่าต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนดนิดหน่อย เนื่องจากไข่ที่ตกรอบนี้ ใบเล็กกว่าปกติ อาจผลิตฮอร์โมนได้น้อยเกินไป แต่ถ้าเรายอมรับได้ หมอก็ย้ายตัวอ่อนให้ หรือจะรอรอบถัดไปก็ได้ เผื่อจะถึงเกณฑ์ที่เหมาะสม เนื่องจากตัวอ่อนมีน้อย เราทั้งคู่เลยขอเป็นรอบถัดไป กลับมาบำรุงไข่ใบต่อไปให้โตขึ้น คุณภาพดีขึ้น แล้วก็เป็นไปตามคาด รอบถัดมา เป็นไปตามเกณฑ์ทั้งหมด หมอให้เราเจาะดูการแข็งตัวของเลือดด้วย เพราะอาจทำให้เลือดไปเลี้ยงตัวอ่อนไม่เพียงพอ ผลออกมาคือเข้าข่ายนิดหน่อย หมอเลยให้ฉีดยาละลายลิ่มเลือดที่พุงทุกเช้า นับตั้งแต่วันย้ายตัวอ่อน สามีฉีดให้ทุกเช้าค่ะ เค้าอดทนมาก พอๆกับเรา เพราะฉีดให้มาตั้งแต่กระตุ้นไข่เลย เราฉีดตัวเองไม่ลงจริงๆ มือสั่น จิ้มไม่ลง การย้ายตัวอ่อนเป็นไปตามปกติ หมอให้ใส่แค่ 1 ตัวอ่อน พิจารณาตามเกรด เป็นใส่เพศหญิงค่ะ หลังย้ายก็นอนพักแล้วกลับบ้าน คุณหมอนัดติดตาม 7 วัน ระหว่างรอวันนัด เราดูแลตัวเองดีมาก ทุกคนที่บ้านก็ดูแลดี ใจแข็งไม่ตรวจก่อนถึงวันนัดเลย แล้วพอถึงวันเจาะเลือด เหมือนหัวใจหล่นหาย หมอบอกว่าไม่มีการตั้งครรภ์......ใช่ค่ะ ไม่มีการฝังตัว ไม่เกิดการตั้งครรภ์ เหมือนเค้าสลายไปเลยตั้งแต่แรกที่ใส่ หมอสัณนิษฐานว่าอาจเกิดจากการบาดเจ็บตอนตัดเซลล์ออกไป เพื่อวิเคราะห์โครโมโซม เพราะการเตรียมทุกอย่างไม่ได้บกพร่องอะไร เรานี่ตื้อ งง ใจหาย บอกไม่ถูก พึ่งเคยรู้สึกแบบนี้ครั้งแรกในชีวิต สามีก็ไม่ต่างกัน เพราะเค้าเป็นคนออกค่าใช้จ่ายคนเดียวทั้งหมด เค้าเก็บหอมรอมริบเพื่อลูก เราได้แต่ปลอบใจกัน ว่ายังเหลืออีก 1 ตัวอ่อน เพศชาย แต่ความรู้สึกมันก็ท้อแท้ไปแทบจะ 50% แล้วค่ะ เราเตรียมตัว เราวางแผนกันมายาวนาน เพื่อมาเจอสิ่งนี้แค่นั้นหรอ นี่คือคำถามในหัว แต่เราต้องรีบมูฟออน เพราะเวลาไม่คอยท่า เลยคุยกันว่าลองธรรมชาติสักครั้งมั้ย สรุปเลยปล่อยธรรมชาติกันค่ะ เราย้ายตัวอ่อนเดือนมิถุนายน 2566 แล้วตั้งใจปล่อยธรรมชาติ กรกฎาคม 2566 ค่ะ ปัจจุบันเราตั้งครรภ์ 14 สัปดาห์ แล้วติดตามภาวะเด็กบวมน้ำด้วยอัลตราซาวด์อย่างใกล้ชิด เราไปเจาะ Nipt ดูภาวะเสี่ยง 5 โรค ผลออกแล้วเป็นลูกสาว และlow risk ทั้ง 5 โรคค่ะ วันนี้ก็ไปทำอัลตราซาวด์ เพื่อหาจุดน่าสงสัยของภาวะบวมน้ำ คุณหมอบอกว่ายังเล็กอยู่ ยังไม่ชัดเจนมาก แต่หมอสงสัยว่าผนังหัวใจเหมือนจะหนานิดหน่อย หมอภาวนาว่าแค่หมอวิตกไปเอง เพราะรู้ความเสี่ยง อยากให้คอนเฟิร์มตอน 16 สัปดาห์จะชัดเจนกว่านี้ ถ้ามีภาวะบวมน้ำก็ให้เจาะน้ำคร่ำคอนเฟิร์มด้วย ตอนนี้เรากับสามีใจเสียกันอีกรอบ เหมือนเจ็บซ้ำๆ แต่ก็คุยกันว่าเรามีเวลาเตรียมใจล่วงหน้าแล้ว ไม่ว่าจะออกมาแบบไหนเราต้องไปต่อให้ไหว คุยกันไปเช็ดน้ำตาไป มันเป็นความเจ็บปวดที่เราต้องรับให้ได้ เพราะนี่คือการตัดสินใจร่วมกัน วันที่ 20 พฤศจิกายนเรามีนัดเพื่อวางแผนเจาะน้ำคร่ำ แต่จะให้คุณหมอยืนยันด้วยอัลตราซาวด์ให้ชัดเจนอีกครั้งก่อนค่ะ เพราะสามีกังวลมากๆว่าเจาะน้ำคร่ำจะเทำให้เราเสี่ยงแท้งลูก ถ้าท่านใดมีประสบการณ์เจาะน้ำคร่ำมาแชร์กันนะคะ ว่าปลอดภัยดีมั้ย ตอนนี้เราได้แต่เตรียมใจวนๆไปค่ะ มีแนวโน้มสูงที่ลูกจะไม่ได้ไปต่อ แต่ก็แอบขอให้หมอแค่วิตกเกินไป ทำให้ดูผิด หมอก็ภาวนาเช่นกันค่ะ ว่าหมอแค่ดูผิดเพราะเห็นไม่ชัด
ท่านใดมีประสบการณ์คล้ายๆกัน หรือมีวิธีทำใจเมื่อต้องยุติการตั้งครรภ์ ให้มูฟออนได้เร็ว มาแชร์กันด้วยนะคะ ถือว่าเป็นวิทยาทาน แล้วฮีลใจคุณสามีผู้ทุ่มเทได้ยังไงบ้าง ตัวเองก็เจ็บ สงสารสามีก็สงสาร เหมือนจะสับสน แต่ยังมีสติยอมรับความจริงได้อยู่ค่ะ ขอบพระคุณล่วงหน้านะคะ
ไว้หลังจากพบหมอครั้งต่อไป มีอะไรมาอัพเดต จะมาเล่าสู่กันฟังอีกนะคะ ขอกำลังใจให้เราด้วยนะคะ และส่งกำลังใจให้แม่ๆที่ประสบปัญหาการมีลูกทุกๆคนค่ะ