อยากขอแสดงความเห็นว่า
ความรู้สึกตอนดู พรหมลิขิต มันช่างแตกต่างจากตอนดู บุพเพสันนิวาส มากๆเลย

เรารู้สึกว่า ตอนดูบุพเพฯ...
ทุกอย่าง ทุกองค์ประกอบ มัน smooth ลื่นไหล ทุกตัวละครมีความเป็นธรรมชาติตั้งแต่วันแรกที่ฉายจนละครจบ
ทุกคนแสดงกันออกมาได้เรียล น่ารัก และดารามีความอินกับตัวละครของตัวเอง เลยทำให้แสดงกันออกมาได้ดีเยี่ยมมากๆ
และส่งผลทำให้คนดูรู้สึกรัก และอิน และสนุกไปกับการแสดงของตัวละครทุกตัวจริงๆ
และยังทำให้เกิดปรากฎการณ์ที่พวกเราก็เห็นๆกันว่า ละครถูกนำมาฉายซ้ำหลายครั้งในเวอร์ชั่นต่างๆด้วย 
รวมทั้งเพลงประกอบละคร ก็ดังกระหึ่มไปทั่วประเทศ

แต่พอมาดู พรหมลิชิต...
ถึง ณ วันนี้ เรายังไม่ค่อยอินกับตัวละครเท่าไหร่
เรารู้สึกว่า ดารานำ ...ทั้งเบลลาและโป๊ป เหมือนมีความพยายามของการแสดงเพื่อให้ตัวละครออกมาให้แตกต่างกัน
เลยทำให้เหมือนมันไม่ค่อยธรรมชาติ ไม่ smooth ไม่ลื่นไหล เท่าที่ควรจะเป็น
ซึ่งหากใช้ดาราคนอื่นๆแสดงไปเลย อาจจะดีกว่านี้ก็ได้
เช่นบทแม่และพ่อ...น่าจะเอาดาราอาวุโสมาช่วยเล่นได้ เพระจริงๆบทแม่พ่อ ก็ไม่ได้มีเยอะมาก และไม่ได้เป็นตัวละครหลักแล้ว
แต่กลับยังให้เบลล่าและโป๊ปเล่นอีก
และทั้งสองคนก็ยังต้องมาเล่นบทฝาแฝด บทผีการะเกตุที่มาในร่างของพุดตานด้วย

คือที่บอกมานี้ ไม่ใช่ว่าสองท่าน แสดงได้ไม่ดีนะคะ 
แต่คือมันแค่ไม่ธรรมชาติ ไม่ลื่นไหล ไม่ทำให้เราอินไปกับตัวละครได้มากนักเหมือนบุพเพฯที่ตีหัวเข้าบ้านตั้งแต่วันแรก

ซึ่งเราก็งงตัวเองว่าเพราะอะไร 
ตอนดูบุพเพฯ จะพยายามไม่ให้พลาดสักตอนเดียว ไม่กล้าลุกไปไหนเลย และพยายามรีบกลับบ้านมาให้ทันดูให้ได้
แต่ทำไมพอพรหมลิขิตฉาย เรากลับลุกไปไหนมาไหนได้ ไม่ติดหน้าจอเท่าไหร่ และไม่รีบกลับบ้านมากนัก

แต่เรากลับไปชอบบทที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์จริงๆ เช่น ตอนพระเจ้าท้ายสระขึนครองราชย์ หรือตอนของแม่มะลิ

นี่แค่แสดงความเห็นส่วนตัวที่อยากระบายนะคะ
ใครเห็นต่าง...ก็ขอโทษด้วยนะคะ