สวัสดีค่ะ เราอยู่ม.4 เรารู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่ตั้งใจเรียนพอสมควรเกรดไม่เคยน้อยกว่า3.8 เลยสักครั้ง แต่พ่อแม่เราไม่เคยสนับสนุนในการเรียนเลย จนกระทั่งขึ้นม.4 เราอยากเรียนห้อง SMT เพราะมันมีโอกาสเลือกเรียนในระดับอุดมศึกษาได้หลากหลายและมีโอกาสได้พัฒนาตัวเองเพราะห้องนี้คือสังคมคนเก่ง เราก็สอบเข้าห้องนี้จนได้ตามที่ตั้งใจไว้ และห้องนี้จะมีการไปเข้าค่ายในเทอมหนึ่งเราก็ขอพ่อแม่แต่ท่านก็ไม่ให้ไปโดยให้เหตุผลว่า "ไปทำไม ไม่มีประโยชน์ ไม่ได้ความรู้อะไร คงจะไปเที่ยวไปใช้เวินเล่นนั่นแหละ" เราก็ไม่อยากตื้อมาก เพราะปกติไม่ได้เป็นคนทีาชอบเถียงเอสชนะพ่อแม่ขนาดนั้นก็โอเคไม่ไปก็ไม่ไปก็ได้แต่ในใจก็อยากไป เพราะ ม.ปลายอีกไม่กี่ปีก็ต้องขึ้นมหาลัย จะต้องรีบหาประสบการณ์เก็บเกียรติบัตรบลาๆ ก็แอบเสียดาย เพื่อนๆก็ไปกันทั้งห้องเหลือแค่เรา พอมาเทอมสอง ทางรรก็จัดค่ายวิท ซึ่งค่ายนี้เราอยากไปมากเลยค่ะมันเป็นความฝันของเราเลย🥺🥺 จะมีการได้ทดลองทำแลปที่มหาลัยจริงๆได้พบอาจารย์ใหญ่จริงๆ เราอยากไปมากพอกลับบ้านก็มาคุยกับแม่ ก็เหมือนเดิมเลยค่ะ "ไม่ให้ไป ไปทำไม ไม่มีประโยชน์ ค้างหลายคืนขนาดนี้" เรารู้สึกน้อยใจมากๆจนต้องมาแอบร้องไห้คนเดียวในห้อง ทำไมเพื่อนๆคนอื่นเขาได้ไป??ทำไมพ่อแม่เราไม่คิดเหมือนพ่อแม่เขาบ้าง ้ คือมันไม่ใช่แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวอะค่ะแต่พ่อแม่เราจะกีดกันทุกอย่างเลยถ้าเป็นการค้างคืนหรือไปทัศนศึกษา เราเข้าใจมากเลยค่ะว่าท่านเป็นห่วง ทางรรก็มีการจัดการรักษาความปลอดภัยอย่างดี เราควรทำไงดีคะ เราลองพ฿ดแล้วตื้อำปหลายครั้บแล้ว เขาไม่ให้ไปเพียงเพราะที่ค่ายมันมีผู้ชาย.....ด้วยค่ะ