ผมเรียนอยู่ในโรงเรียนเล็กๆ ซึ่งบอกตามตรงเลย คุณภาพหาไม่ได้จริงๆ ผมต้องมาเรียนที่นี่เพราะต้องมาอยู่กับยายที่ต่างจังหวัด

การเรียนการสอนของโรงเรียนนี้แย่มากๆ ครูสอนบ้างไม่สอนบ้าง สั่งแต่งาน ความรู้ไม่ค่อยสอน 

ผอ.ชอบด่าเด็กหน้าโรงเรียนเพราะโกรธที่โรงเรียนตัวเองได้รับการประเมินไม่ดี 

ครูก็หาคุณภาพไม่ได้จริงๆ 

นักเรียนก็ไม่มีคุณภาพ ( ส่วนใหญ่ คนดีๆก็มี ) ไม่เคยชวนไปอ่านหนังสือ พากันแต่กินเหล้ายา 

เด็กเกเรมาสายยกพวกตีกันก็ไม่เคยใส่ใจ พอเด็กทำตัวดีๆทำผิดนิดหน่อยกลับเอาผิดถึงขั้นเข้าห้องปกครอง 

ผมอยากหลุดจากคุณภาพแบบนี้เลยตั้งใจเรียนพรีดีกรีรัฐศาสตร์ ม.ราม และสามารถสอบวิชาเฉพาะเข้าคณะรัฐศาสตร์ของมหาลัยที่มีชื่อเสียงระดับประเทศได้

ตอนแรก ผมไม่อยากบอกใคร เพราะอายคนอื่น ( ชื่อเสียงโรงเรียนผมแย่อยู่แล้วในพื้นที่แถวนั้น )

แต่พอโรงเรียนรู้เรื่องกลับป้ายประกาศใหญ่โตว่า โรงเรียนเราวิชาการเด่น ให้เด็กสอบเข้าม.ดังระดับประเทศได้ 

ทั้งๆที่โรงเรียนไม่เคยสนับสนุนอะไรเลย ไม่เคยให้ลาไปอ่านหนังสือ ไม่เคยสอนหนังสือที่มีประโยชน์ คุณภาพครูก็ไม่มี วันๆทำดีเอาหน้า

ทำให้นักเรียนส่วนใหญ่ในโรงเรียนไม่สามารถสอบเข้ามหาลัยดังๆ ได้ ส่วนใหญ่จะไปราชภัฎกับวิทยาลัยเทคนิค อาชีวะเป็นหลัก ด้วยคุณภาพการสอนแบบนี้มีน้อยคนมากที่จะเข้า มหาลัยดีๆได้ ส่วนใหญ่ต้องติวเองทั้งนั้น

พูดตรงๆเลย โรงเรียนไม่เคยสนับสนุนอะไรสักอย่าง คุณภาพก็ไม่มี ผมเลยต้องพยายามด้วยตัวเองทั้งนั้น 100% ชัวร์ๆเลย 

พอสอบได้สำเร็จ โรงเรียนเอาหน้า เอาผมขึ้นป้ายโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผมด้วยซ้ำ 

ไม่รู้จะทำยังไงดี