สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอยู่ม.3 ค่ะ
โรงเรียนเรามีแค่ 2 สาย คือวิทย์-คณิต และศิลป์คำนวณ ซึ่งโรงเรียนจะจัดให้เราอยู่สายวิทย์คณิต
ผลการเรียนตอนม.1-2 เราได้ดีมาตลอดค่ะ(3.8 ) จนกระทั่งขึ้นม.3 มาเทอมแรก เราได้ 3.6 ...
แน่นอนว่าเราไม่เครียดเลย แต่คนที่เครียดหนักกลับกลายเป็นแม่เราแทน

เราเริ่มรู้ตัวว่าชอบสายอาชีพ และตอนนี้เรียนไปด้วยทำงานด้วยอยู่แล้ว (รับจ้างในเน็ต)
ประกอบด้วยบ้านเราฐานะไม่มั่นคง ครอบครัวเรามี 3 คน มีพี่ชาย เรา และแม่ (พ่อเราเสียไปแล้ว)
อาศัยอยู่บ้านปู่ฝั่งพ่อ ซึ่งเขาไม่ค่อยชอบแม่เรานัก เราเลยอยากเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย...

แต่ปัญหาอยู่ที่ว่า จะจบม.3แล้ว เราขอแม่เรียนปวช.
เรียนสิ่งที่ชอบ ทำสิ่งที่ชอบ หาเงินไปด้วย หวังจะช่วยอะไรแม่ได้บ้าง
แต่คำตอบของแม่คือ ไม่... แม่บอกว่าสายนี้ไม่มีอนาคต และสังคมของคนที่เรียนก็มีแต่เด็กเรียนเกเร เรียนไม่เก่ง ไม่มีที่เรียนถึงมาเข้า
แม่บอกให้เราทนเรียนสายวิทย์คณิตไปเถอะ...

ซึ่งเราไม่เก่ง 2 วิชานี้... เรียกได้ว่าจริงๆเกรดตกเพราะ 2 วิชานี้เลย...
เราอยากทราบว่าถ้าคุณเป็นเรา คุณจะแก้ปัญหาอย่างไรดีคะ
ความคิดของเราตอนนี้ดูตื้นไปรึเปล่า... ควรจะทนเรียน ตั้งใจเรียนในสิ่งที่เราไม่ชอบต่อไปดีหรือไม่
และถ้าเป็นอย่างนั้นทำยังไงให้เปลี่ยนความคิดให้ชอบได้คะ... ?
ขอบคุณสำหรับทุกๆความคิดเห็นล่วงหน้าค่ะ