**กระทู้นี้ไม่เกี่ยวกับการเมืองนะคะ** แต่หัวข้อที่ตั้งนี่เกิดจาก พอดีไปอ่านข่าวเรื่องการคุกคามทางเพศของพรรคๆนึง กรณี สส ป.อ. ซึ่งผลโหวตมันดันขัดใจเราอะนะ เลยอยากสอบถามความเห็นหลายๆคนว่าคิดเห็นเรื่องประเด็นการคุกคามทางเพศ ประเภทพฤติกรรมแบบฉวยโอกาส หรือทางวาจา (ที่ไม่ได้ถึงขั้นข่มขืนหรือใช้กำลัง)
ต้องเล่าย้อนความนิดนึง เอาสั้นๆเลยคือ สมัยทำงานใหม่ๆ ตัวเองก็เคยเจอพี่ ผช ที่ทำงานแผนกเดียวกันนี่แหล่ะ เอามือมาลูบหน้าขา ซึ่งพอเราเป็นน้องใหม่เราก็ได้แต่งง อิหยั๋งวะ ก็ได้แต่หลบๆ แต่พอมันอยู่ด้วยกัน 2 คน (อย่างนั่งรถไปหาลูกค้าด้วยกัน) เค้าก็ทำอีก จนเรารู้สึกว่ามันไม่ใช่ล่ะ เราก็เลยไปฟ้องหัวหน้าอีกฝ่ายที่เป็นผู้หญิง (คนละแผนกแต่สนิทกัน คือเพราะหัวหน้าเราเป็นผู้ชายแล้วพวกเขาก็เป็นเพื่อนกัน เราเลยรู้สึกไม่สะดวกใจจะคุยเรื่องนี้กับเขา) พี่ผู้หญิงคนนี้เค้า alert เลยนะ แล้วเค้าก็เรียกพี่คนที่ลูบขาเรามาตักเตือน เรื่องไปถึง HR คือเรื่องใหญ่มาก แล้วก็สรุปว่าโดนตักเตือนแหล่ะ ไม่ได้ไล่ออก และในทีมเราก็รู้เรื่องนี้กันหมด
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาคือ เราโดนพี่ผู้ชายคนอื่นๆในทีม blame ว่า เราไปฟ้องพี่ผู้หญิงได้ยังไง แล้วพี่ ผช (ที่ลูบขาเรา) เค้าจะอยู่ทำงานยังไง เค้าจะเอาหน้าไปไว้ไหน จิตใจเราทำด้วยอะไร คือเรางงมาก หัวหน้าเรา(ผู้ชาย)ก็มาบอกเราเหมือนกันว่าทำไมไม่ปรึกษาเขาก่อน เรื่องมันน่าจะจบลงได้ดีกว่านี้... สุดท้ายเราต้องเป็นคนไปขอโทษพี่คนที่เขาลูบขาเรา เพราะดันรู้สึกผิดเองซะงั้น ส่วนพี่คนนั้นเขาก็หลบหน้าเราเลย ไม่มายุ่งกับเราอีก (แต่เราเห็นเขาไปทำกับน้อง ผญ คนอื่นต่อ.. ก็ไม่รู้ว่ายังไงต่อล่ะ...)
กลับมาปัจจุบัน ด้วยความที่เคยเจอคุกคามมาก่อน พอเราเอาเรื่องนี้ไปคุยกับแฟนว่า การคุกคามทางเพศ แม้มันจะไม่ได้ขนาดใช้กำลัง แต่มันไม่ควรเป็นสิ่งยอมรับได้นะ คือผลโหวตที่เกิดขึ้นน่ะ มันสะท้อนให้เห็นเลยว่า ผู้ชายด้วยกันพยายามอุ้มกันเอง แฟนเราก็บอก คือถ้าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในพรรคนั่นตามที่เป็นข่าวอ่ะ แต่เกิดขึ้นในบริษัท เขาก็คงไม่ไล่ออกนะ แต่คงแค่คาดโทษ หักโบนัสอะไรก็ว่ากันไป
เราฟังก็แบบ เอ๊ะ คือบริษัทเขาก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับพนักงานนะ จริงๆเหมือนจะไล่ออกก็ได้ แต่เขาก็ยังเก็บคนทำผิดนี่เอาไว้ มันเหมือนมองว่าการคุกคามทางเพศในลักษณะนี้ เป็นเรื่องไม่ร้ายแรงที่เราสามารถต่อรองได้?
นี่ก็เลยวิ่งไปถามเพื่อนผู้ชายในกลุ่มต่อ ว่าเหตุการณ์แบบนี้ ถ้าเป็นพวกแกรจะอุ้มเหรอ เพื่อน ผช มันก็บอก ก็ถ้าไอ่คนที่ทำมันเป็นเพื่อนสนิทเรา เราก็คงโหวตอุ้มมันแหล่ะ (เอ้าาาา) คือเพราะสนิทกัน ไงก็ต้องช่วย (เอ้าา อีกรอบ) โดนถามกลับอีก แล้วถ้าเป็นเพื่อนแกร แกรไม่ช่วยเหรอ (ชั้นจะช่วยเหรอวะ? ไม่อ่ะ ชั้นไม่ช่วยยย ก็ชั้นรับไม่ด้ายยยย! )
เราเลยรู้สึกเหมือน เฮ้ย ทำไม ผช ถึงไม่เข้าใจอ่ะ ว่า เรื่องนี้มันแย่นะ มันรุนแรงนะ ทุกวันนี้เรายังขยะแขยงไอ่คนพวกนี้อยู่เลย คือมันไม่ควรที่จะยอมรับได้นะ แต่เหมือน ผช จะมองว่า ผญ ควรจะรับได้เหรอ หรือยังไง?
ขอความเห็นทั้งมุมมอง ผช และ ผญ เลยนะคะว่า คิดเห็นยังไงกับเรื่องการคุกคามทางเพศ ที่มีลักษณะแบบ "มีการสัมผัสแบบฉวยโอกาส หรือคุกคามทางวาจา แต่ไม่ถึงขั้นแบบใช้กำลังบังคับอะไร" ส่วนตัวเราอยากให้ การคุกคาม(ที่พิสูจน์แล้วว่าจริง) แม้ว่าจะเป็นแค่เรื่องเล็กแค่ไหนมันไม่ควรมองว่าเป็นเรื่องที่ควรให้อภัยอะค่ะ (นึกแล้วยังแค้นที่ตัวเองถูก blame เมื่อตอนวัยละอ่อนนั่นอยู่เลย!)
ประเด็นการคุกคามทางเพศ กับความรู้สึกว่าเพศชายไม่เข้าใจ ทุกคนคิดว่าไง?
ต้องเล่าย้อนความนิดนึง เอาสั้นๆเลยคือ สมัยทำงานใหม่ๆ ตัวเองก็เคยเจอพี่ ผช ที่ทำงานแผนกเดียวกันนี่แหล่ะ เอามือมาลูบหน้าขา ซึ่งพอเราเป็นน้องใหม่เราก็ได้แต่งง อิหยั๋งวะ ก็ได้แต่หลบๆ แต่พอมันอยู่ด้วยกัน 2 คน (อย่างนั่งรถไปหาลูกค้าด้วยกัน) เค้าก็ทำอีก จนเรารู้สึกว่ามันไม่ใช่ล่ะ เราก็เลยไปฟ้องหัวหน้าอีกฝ่ายที่เป็นผู้หญิง (คนละแผนกแต่สนิทกัน คือเพราะหัวหน้าเราเป็นผู้ชายแล้วพวกเขาก็เป็นเพื่อนกัน เราเลยรู้สึกไม่สะดวกใจจะคุยเรื่องนี้กับเขา) พี่ผู้หญิงคนนี้เค้า alert เลยนะ แล้วเค้าก็เรียกพี่คนที่ลูบขาเรามาตักเตือน เรื่องไปถึง HR คือเรื่องใหญ่มาก แล้วก็สรุปว่าโดนตักเตือนแหล่ะ ไม่ได้ไล่ออก และในทีมเราก็รู้เรื่องนี้กันหมด
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาคือ เราโดนพี่ผู้ชายคนอื่นๆในทีม blame ว่า เราไปฟ้องพี่ผู้หญิงได้ยังไง แล้วพี่ ผช (ที่ลูบขาเรา) เค้าจะอยู่ทำงานยังไง เค้าจะเอาหน้าไปไว้ไหน จิตใจเราทำด้วยอะไร คือเรางงมาก หัวหน้าเรา(ผู้ชาย)ก็มาบอกเราเหมือนกันว่าทำไมไม่ปรึกษาเขาก่อน เรื่องมันน่าจะจบลงได้ดีกว่านี้... สุดท้ายเราต้องเป็นคนไปขอโทษพี่คนที่เขาลูบขาเรา เพราะดันรู้สึกผิดเองซะงั้น ส่วนพี่คนนั้นเขาก็หลบหน้าเราเลย ไม่มายุ่งกับเราอีก (แต่เราเห็นเขาไปทำกับน้อง ผญ คนอื่นต่อ.. ก็ไม่รู้ว่ายังไงต่อล่ะ...)
กลับมาปัจจุบัน ด้วยความที่เคยเจอคุกคามมาก่อน พอเราเอาเรื่องนี้ไปคุยกับแฟนว่า การคุกคามทางเพศ แม้มันจะไม่ได้ขนาดใช้กำลัง แต่มันไม่ควรเป็นสิ่งยอมรับได้นะ คือผลโหวตที่เกิดขึ้นน่ะ มันสะท้อนให้เห็นเลยว่า ผู้ชายด้วยกันพยายามอุ้มกันเอง แฟนเราก็บอก คือถ้าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในพรรคนั่นตามที่เป็นข่าวอ่ะ แต่เกิดขึ้นในบริษัท เขาก็คงไม่ไล่ออกนะ แต่คงแค่คาดโทษ หักโบนัสอะไรก็ว่ากันไป
เราฟังก็แบบ เอ๊ะ คือบริษัทเขาก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับพนักงานนะ จริงๆเหมือนจะไล่ออกก็ได้ แต่เขาก็ยังเก็บคนทำผิดนี่เอาไว้ มันเหมือนมองว่าการคุกคามทางเพศในลักษณะนี้ เป็นเรื่องไม่ร้ายแรงที่เราสามารถต่อรองได้?
นี่ก็เลยวิ่งไปถามเพื่อนผู้ชายในกลุ่มต่อ ว่าเหตุการณ์แบบนี้ ถ้าเป็นพวกแกรจะอุ้มเหรอ เพื่อน ผช มันก็บอก ก็ถ้าไอ่คนที่ทำมันเป็นเพื่อนสนิทเรา เราก็คงโหวตอุ้มมันแหล่ะ (เอ้าาาา) คือเพราะสนิทกัน ไงก็ต้องช่วย (เอ้าา อีกรอบ) โดนถามกลับอีก แล้วถ้าเป็นเพื่อนแกร แกรไม่ช่วยเหรอ (ชั้นจะช่วยเหรอวะ? ไม่อ่ะ ชั้นไม่ช่วยยย ก็ชั้นรับไม่ด้ายยยย! )
เราเลยรู้สึกเหมือน เฮ้ย ทำไม ผช ถึงไม่เข้าใจอ่ะ ว่า เรื่องนี้มันแย่นะ มันรุนแรงนะ ทุกวันนี้เรายังขยะแขยงไอ่คนพวกนี้อยู่เลย คือมันไม่ควรที่จะยอมรับได้นะ แต่เหมือน ผช จะมองว่า ผญ ควรจะรับได้เหรอ หรือยังไง?
ขอความเห็นทั้งมุมมอง ผช และ ผญ เลยนะคะว่า คิดเห็นยังไงกับเรื่องการคุกคามทางเพศ ที่มีลักษณะแบบ "มีการสัมผัสแบบฉวยโอกาส หรือคุกคามทางวาจา แต่ไม่ถึงขั้นแบบใช้กำลังบังคับอะไร" ส่วนตัวเราอยากให้ การคุกคาม(ที่พิสูจน์แล้วว่าจริง) แม้ว่าจะเป็นแค่เรื่องเล็กแค่ไหนมันไม่ควรมองว่าเป็นเรื่องที่ควรให้อภัยอะค่ะ (นึกแล้วยังแค้นที่ตัวเองถูก blame เมื่อตอนวัยละอ่อนนั่นอยู่เลย!)