ผมรีบกลับมาที่วิลล่าวริศรา วังวิญญาณที่ตัวเองได้สร้างขึ้น
ก็พบจอมมารอลงกตมาโวยวายหาเรื่อง
พอจัดการเสร็จ ผมก็ไปนั่งพักในห้องแมน
โจ้กับเบิ้มเดินเข้ามานั่งในห้องด้วย
พอเห็นผมนั่งนิ่ง โจ้ก็ถามขึ้น

"นายเป็นอะไร ดูนิ่งๆ"
"ฉันเพิ่งรู้สึกว่าเราน่าจะอยู่ในโลกเสมือน
เพียงแต่คอมฯไม่ได้อยู่เบื้องหลัง"
"ทำไมนายถึงคิดอย่างนั้น" แมนถามผม
"อย่างวันนี้ วันปล่อยผี มีผีมาหาเพียบเลย
มันเหมือนมีคนเขียนบท"
"คนเขียนบท?" เบิ้มซ้ำความ
"ใช่ ถ้าลองคิดดู ชีวิตฉันเป็นอย่างนี้ตลอด
ไม่แน่ว่าชีวิตคนอื่นอาจเป็นเหมือนกัน"
"แล้วใครเป็นคนเขียนบทให้นาย"
"ฉันกำลังคิดว่ามีเอกับบี เออยากให้ฉันรู้
แต่บีไม่อยากให้ฉันรู้"
"ทำไมถึงคิดอย่างนั้น" โจ้ถามผมอีกครั้ง

"เอาง่ายๆ พ่อศักดามาเขียนเรื่องในพันทิป
พอฉันถอดจิตได้ จึงเห็นหนทางไปยังป่านูเปียได้
ฉันไปได้จนถึงโอลันดา นี่คือเส้นทางของฉัน
ฉันว่ายน้ำไม่เป็น แต่ไปแหวกว่ายข้ามจักรวาลได้
แต่คนที่ว่ายน้ำเป็น ดำน้ำเป็น ก็จะเห็นโลกอีกแบบ
เรามักจะเรียกว่าเป็นความถนัด แต่ฉันเริ่มรู้สึกว่า
มันมีการเขียนบท อาจจะผ่านดีเอ็นเอ ผ่านคลื่นสมองของเรา
ฉันว่าจักรวาลที่เราอยู่มันมีความคิดความรู้สึกและมีการเขียนบท"

"นายกำลังหมายถึงจิตวิญญาณอย่างบุษบาบัณ?"
เบิ้มถามผม ผมหันไปตอบเขา
"บุษบาบัณแค่เป็นจิตวิญญาณของโลกกายภาพ
แต่ไม่ใช่คนเขียนบท เหมือนกับเจ้าชายฟิสิกส์และคนอื่นๆ
พวกเขาเป็นจิตวิญญาณของโลกกายภาพจริง 
แต่ไม่ใช่คนเขียนบท"
โจ้เริ่มให้ความเห็นบ้าง "เหมือนตอนที่ฉันเป็นเปรตเร่ร่อน
ฉันรู้เพียงแต่ว่าต้องมายืนพิงห้องของนาย
ฉันจึงมีวันนี้"
"ใช่ มันคล้ายๆตอนที่เจ้าชายจักรภพเจอกับ
สมเด็จพระราชินีศรีจิตราครั้งแรกในจักรวาลที่ 971
มันคือการเขียนบทชัดๆ"
"นายกำลังบอกว่าไม่มีเหตุการณ์ที่มันบังเอิญ"
เบิ้มถามบ้าง ผมตอบว่า "ใช่ ไม่มี เมื่อมีคนเขียนบท
ก็ต้องมีฉากให้เราแสดง โลกกับจักรวาลจึงเป็นเพียงฉาก
พร้อมกับเงื่อนไขหลายอย่างที่มีเข้ามา 
เมื่อมีคนเขียนบท ก็ต้องมีคนกำกับ ฉันกำลังเพ่งไปถึง
แรงบันดาลใจ แรงดลใจ หรือแม้กระทั่งพรหมลิขิต
เรื่องแบบนี้มันเหมือนเกี่ยงกับคนกำกับการแสดง
แต่ดีเอ็นเอ การเกิด มันน่าจะเกี่ยวข้องกับการเขียนบท"

แมนให้ความเห็น "อีกทฤษฎีคือทฤษฎีกรรม 
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"
"ถึงเป็นทฤษฎีกรรม ก็ต้องมีคนเขียนบทและคนกำกับ
เหมือนที่ฉันเกิดเป็นลูกของพ่อศักดา
จะเกิดเพราะทฤษฎีอะไรก็ตาม แต่ก็มีคนเขียนบท
บางคนให้คำตอบว่าเป็นเรื่องของธรรมชาติ
พอบอกแบบนี้เหมือนกับว่าเราได้คำตอบแล้ว
แต่จริงๆมันคือต้นตอของคำถามมากกว่า
nature ในโลกและจักรวาลมีแต่เรื่องลึกลับ
จริงๆมันไม่ใช่แหล่งของคำตอบหรอก
มันเป็นแหล่งของคำถามมากกว่า"

"มีใครเคยคิดอย่างนายบ้าง" โจ้ถามผม
"เยอะแยะ ทฤษฎีโลกเสมือนมีคนพูดกันเยอะแยะ
ส่วนมากคิดว่ามีคอมพิวเตอร์อยู่เบื้องหลัง
แต่ฉันว่าไม่ใช่ เพียงแต่มนุษย์รู้จักแค่คอมพิวเตอร์
จึงถูกโน้มน้าวให้มองไปทางนั้น
ตอนฉันอ่านนิยายของพ่อศักดาในพันทิป
ฉันจำได้ว่าเจ้าชายจักรภพแห่ง 971
เคยสงสัยเรื่องพวกนี้ แต่ไม่นานท่านก็เลิกสนใจ"
"อ้าว ทำไมท่านถึงเลิกสนใจล่ะ" โจ้ถามขึ้น
"ไม่แน่ใจเหมือนกัน"

เมื่อเห็นทุกคนเงียบ ผมจึงกล่าวต่อ
"อย่างหลายเหตุการณ์ที่มีการบอกใบ้
ก็มักจะเกิดก่อนวันลอยกระทง
พันทิปเพิ่งประกาศว่ามีน้องเพี้ยน 4 คน
มาให้เลือกว่าเราอยากพาใครไปลอยกระทง
น้องเพี้ยนทุกคนแต่งตัวเป็นผู้หญิงหมด"

"คนอื่นอาจจะไม่รู้เพราะฉันไม่เคยบรรยายบุคลิกของพวกนายเลย
แต่พอดูพวกเรา พวกนายก็รู้ พวกเราเป็นผู้ชายหมด
และมี 4 คน มองปราดเดียวก็รู้ว่า
น้องเพี้ยนคนที่ 1 เหมาะกับโจ้
น้องเพี้ยนคนที่ 2 เหมาะกับฉัน
น้องเพี้ยนคนที่ 3 เหมาะกับเบิ้ม
น้องเพี้ยนคนที่ 4 เหมาะกับแมน
แต่ฉันตอบได้ชัดขนาดนี้ อย่าลืมว่าฉันระลึกชาติได้
แล้วชาตินี้ไม่ใช่ชาติแรกที่ฉันเจอกับพวกนาย
เรื่องระลึกชาติ เรื่องเห็นผี เรื่องเคยเจอพวกเกรย์
เรื่องพวกนี้ก็มีคนเขียนบทให้ฉัน ซึ่งต่างจากคนอื่น
อย่างเรื่องผูกพันกับพันทิป พ่อศักดาก็ผูกพันมานาน
แกทำทุกอย่างจนมาเขียนวิมานมายา 
เขียนแบบเร่งรีบ เหตุการณ์ล่วงเลยมาหลายเหตุการณ์
ตั้งแต่วันเกิดพันทิป เกิดสงครามในหลายจักรวาล
ล่วงเลยมาจนถึงฉันมาทำหน้าที่แทนพ่อ
ล่วงเลยมาจนถึงวันปล่อยผี และเป้าหมายระยะสั้นคือวันลอยกระทง
ทุกอย่างมันคือเรื่องบังเอิญเหรอ เปล่าเลย
พวกเราคือนักแสดงในฉากหนึ่งก็เท่านั้น
มันต้องมีคนเขียนบทและคนกำกับ"

โจ้ดูยิ้มแปลกๆ เขาพูดกับผมว่า
"ที่นายบอกว่ามีเอกับบี นายตีความว่า
เออยากให้นายรู้ความลับของจักรวาล แต่บีไม่อยาก
แต่ถ้าลองตีความใหม่ เออาจเป็นคนเขียนบท 
ส่วนบีเป็นคนกำกับและนายเป็นนักแสดง
เหตุการณ์ตอนนี้คือคนเขียนบทกับคนกำกับ
อาจกำลังทะเลาะกัน ระหว่างนั้น
นักแสดงอย่างนายก็ดัน improvise เองอีก
อาจข้ามจักรวาลได้มากกว่าบทที่เขียน"

แมนยิ้มแปลกๆ "คนที่พยายามบอกใบ้เรื่องวันลอยกระทงอยู่
อาจไม่ใช่ทั้งคนเขียนบทและผู้กำกับนะ
อาจเป็นผู้อำนวยการสร้าง ผู้ที่ลงทุนทุกอย่างเพื่อให้นายเกิดมา
เขาลงทุนไปแล้ว เขาต้องได้อะไรกลับไป
และถ้าคนเขียนบทกับผู้กำกับกำลังทะเลาะกันอยู่
ไม่แปลกที่ผู้อำนวยการสร้างจะหาทาง contact กับ
นักแสดงที่กำลัง improvise ไม่แน่นะวันลอยกระทงปีนี้
นายอาจได้รับคำตอบเล็กๆก็ได้ว่า
ทำไมนายถึงเกิดมา เกิดมาที่ไทย ในจักรวาล 452
แต่ดันถอดจิตได้ มีกายทิพย์ ข้ามจักรวาลได้
ผู้อำนวยการสร้างอาจกำลังรอที่จะให้คำตอบบางอย่างกับนายอยู่
นายจะได้ improvise ได้ไง และวันนั้นน่าจะคือวันลอยกระทงของปีนี้"