รู้สึกฉันจะตั้งกระทู้ถึงเธอถี่เกินไปรึเปล่า จนจะกลายเป็นพวกแทรกแซง กะเกณฑ์โน่นนี่ในชีวิตเธอ

ทดลองใช้งานวันแรก รายได้ไม่พอยาไส้ ยังคงเป็น people below poverty line อยู่ แต่ก็ยังดีที่มีรายได้เข้ามา เพราะฉันก็รักการสิงพันทิพ ขลุกอยู่กับพันทิพ เป็นเวทีให้คนโนเนมอย่างฉัน ได้มีคนฟังฉันพูด คลายเหงา และได้คุยกับเธอ คบกันแบบโลกีย์ เอ๊ย! โลว์ คีย์

เลยจะทำเป็น commercial ละ ถือว่ากระทู้ที่เคยตั้งหรือตอบไว้ เป็น passive income ก็ละกัน รายได้ยังน้อย แต่ถ้าทำเกม แล้วติด ads จึงค่อยนับเป็น active income

พูดถึงทำเกม ต้องวาดรูปลวก ๆ ง่าย ๆ 6 - 7 เฟรม ใช้เวลาถึง 4 - 5 วัน เข้าใจว่าฉันเครียดเรื่องการสมัคร AdSense ยังไม่เรียบร้อยดี มีหลายส่วนรอให้ทำ

ปกติอาการงานเกมไม่เดิน ฉันต้องไปอ่านหนังสือ ไปเรียน เพื่อชาร์จแบต จึง(อาจจะ)หาย แต่ฉันก็ยังไม่ได้ไปอ่าน อยากทำเกมมากกว่า มันให้ความรู้สึกก้าวหน้ากว่า และหนังสือที่เลือกมา มันไม่เกี่ยวกับงานทำเกมโดยตรง

ฉันมานึก ๆ ดู คนเรียนหัวกลาง ๆ เวลาอ่านหนังสือเรียน เขาอาจจะอ่าน 4 - 5 รอบ จึงจะซึมซับ จำได้ คืออ่าน
1) ก่อนเรียน เวลาในห้องจะได้ตามอาจารย์ทัน
2) ในห้องเรียน
3) ทบทวนบทเรียน ทำการบ้าน
4) เรียนพิเศษ
5) อ่านเตรียมสอบ

แต่ฉันเพิ่งอ่านไปได้รอบเดียวเอง เจอแบบฝึกหัด ซึ่งอาจจะยังไม่ชินลักษณะคำถาม - คำตอบ ก็ชิงท้อไปก่อนแล้ว เลยอาจจะต้องให้เวลาสำหรับหนังสือทั้ง 10 เล่ม ให้มากกว่านี้

เออ! เรื่อง สคบ. ให้หนังสือมีวิธีใช้และวันหมดอายุ ใน 10 เล่ม ที่ฉันเลือกมา หมดอายุ (นานเกิน 10 ปี -- เดาเอานะ ว่าเกิน 10 ปี คือหมดอายุ) ไปประมาณ 8 เล่ม ได้มั้ง 55 แต่ก็จะอ่านแหละ เติมเต็มสิ่งที่พร่องไปในอดีตชาติปางก่อน นานแล้ว

ชีวิตคู่ของเราสองคน ฉันไม่หวังอะไรมากแล้ว เวลาผิดหวังมาจะได้ไม่เจ็บมาก ตอนนี้มันมีลักษณะเหมือนลมพัดเอื่อย ๆ รู้สึกเย็นสบายทุกครั้งที่นึกถึง

สุดท้ายนี้ อยากจะบอกเธอว่า ฉันภูมิใจในตัวเธอมากนะะ ที่รักของฉัน