เคยมีความฝันที่ดูเหมือนไกลเกินเอื้อมไหม สำหรับฉัน มันเริ่มต้นจากภาพเลือนรางของตัวเองในวัยเด็กที่อยากเป็นนักเขียน นิยายเล็กๆ ที่เคยเขียนใส่สมุดเล่มเก่า แม้จะเต็มไปด้วยคำผิดและเรื่องราวที่ไม่ปะติดปะต่อ แต่ฉันรู้เสมอว่าการเล่าเรื่องคือสิ่งที่หัวใจของฉันรัก

การเริ่มต้นเล็กๆ กับความหวังใหญ่โต
การเขียนในตอนแรกเหมือนการวิ่งในที่มืด ฉันไม่รู้ว่าต้องเริ่มตรงไหนหรือจะไปต่ออย่างไร บทหนึ่งจบไป ฉันกลับสงสัยในตัวเองว่า มันดีพอไหม คำถามนี้วนเวียนในหัว จนฉันต้องบอกตัวเองว่า “แค่เริ่มเขียนไปก่อน”

ฉันส่งงานแรกไปยังนิตยสารเล่มหนึ่ง มันถูกปฏิเสธ แต่แทนที่จะยอมแพ้ ฉันกลับรู้สึกว่า “นี่แหละคือการเริ่มต้น” ฉันเขียนต่อไปเรื่อยๆ พยายามปรับปรุงงานทุกครั้ง และเรียนรู้จากคำติชม

วันที่ได้เห็นชื่อของตัวเองบนหน้าปก
เวลาผ่านไปหลายปี ฉันยังคงเขียนอย่างไม่หยุดยั้ง จนวันหนึ่งสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งตอบกลับมาพร้อมข้อความสั้นๆ ว่า “เราชอบงานของคุณ และอยากตีพิมพ์มัน”

หัวใจฉันเต้นรัว ราวกับความฝันที่เคยดูไกลลิบตอนนี้อยู่ตรงหน้า วันที่หนังสือเล่มแรกถูกตีพิมพ์และวางขาย ฉันได้แต่จ้องมองชื่อของตัวเองบนหน้าปก พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว

ความฝันไม่ใช่สิ่งที่ได้มาง่ายๆ แต่มันคุ้มค่าที่จะสู้เพื่อมัน ทุกครั้งที่ล้มเหลวคือการเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับความสำเร็จ อย่ากลัวที่จะเริ่มต้น แม้ว่ามันจะเต็มไปด้วยความไม่แน่นอน คุณมีความฝันอะไรที่ยังค้างคาใจอยู่ไหม ลองก้าวเล็กๆ ก้าวหนึ่งในวันนี้ เพราะบางที มันอาจเป็นจุดเริ่มต้นของวันที่ความฝันกลายเป็นจริงสำหรับคุณเช่นกัน