สวัสดีค่ะ อยากมาเล่าเรื่องให้ฟังกันเฉยๆค่ะ เพราะว่าไม่มีคนให้ระบายด้วยเลยค่ะอาจจะเป็นเรื่องในอดีตมั้งค่ะ เลยไม่อยากปรึกษาใคร รํ้สึกว่าตัวเองเป็นที่ที่น้อยใจง่ายหรือป่าวนะ55 หรือแค่คิดไปเอง (ขออนุญาตแทนตัวเองว่าหนูนะคะพอดีพึ่งอายุน้อยๆผ่านวันเกิดมาแค่2-3วันเอง55) คือหนูอะสังเกตมาโดยตลอดเลย ว่าแม่เวลาให้ไปทำอะไรแล้วหนูยังไม่ได้ทำก็ชอบขึ้นเสียงหรือเสียงดังใส่หนูตลอดเลยก็เลยรู้สึกเสียๆใจนิดๆแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอเป็นน้องแม่มักจะพูดดีๆด้วยเสมอหนูสงสัยเลยถามแม่คะนิ้ง แม่ก็บอกว่าก็เพราะน้องเป็นไงก็รู้ไม่ใช่เหรอ(น้องเป็นคนที่ขี้งอแงมากๆค่ะ ก็จะโวยวายหรือทุบตีแม่อยู่เสมอแล้วก็ไม่ยอมพูดค่ะ) ก็เลยน้อยใจนิดๆ แล้วเวลาน้องเรียกแม่อะหรือให้แม่ทำอะไรแม่ก็ยอมแต่พอเป็นหนูเท่านั้นและแม่ก็จะให้ทำเองเดินมาหาเอง แล้วคนอื่นๆชอบบอกว่าหนูสวยน้อยกว่าแม่กว่าน้องหรือเวลาอยู่กับน้องก็จะเลือกใช้ให้หนูทำมากกว่าใช้น้อง(หนูน่าจะเห็นแกตัวและน้อยใจมากๆจริงๆแหละที่ตอนนั้นคิดมาได้)แล้ววันเกิดหนูหนูตั้งใจว่าจะอธิษฐานก่อนเป่าเค้กเพราะดูจากหนังม้งค่ะ55 แต่สุดท้ายก็จะมีน้องคนอื่นมาเป่าเค้กด้วย แม่บอกว่าให้น้องเป่าด้วยสิหนูก็รู้ว่าถ้าไม่ยอมน้องเขาจะร้องไห้เลยยอมเขาคิดในใจแค่น้อยใจนิดๆเองไม่เป็นไรหรอก รู้สึกว่าเวลาโดนดุรู้สึกเป็นคนเก็บรวมรู้สึกเก่งมากเลยค่ะ เพราะจะออกมาหาที่เงียบๆแล้วค่อยร้อง(ดูอ่อนแอมากเลย😢)หนูแค่อยากให้มีคนมาเข้าใจหนูบ้างแต่มันก็อาจจะยากอะค่ะ ที่หนูไม่ค่อยกล้าแสดงออกก็เพราะว่าเวลาที่หนูร้องเพลง เต้น ทำอะไรก็จะถูกแซวหนูรู้สึกไม่ชอบมากๆเลยทำให้ไม่ค่อยกล้าแสดงออกเพราะว่าไม่ชอบสายตาคนด้วยมั้งคะ ทุกวันนี้เก็บกดมากค่ะภายนอกคนอื่นชอบบอกว่าหนํเป็นร่าเริง ชอบเล่นตลกคุยเก่ง แต่พอหนํอยู่คนเดียวหนูรู้สึกเหมือนคนล่ะคนเลยค่ะ แล้วเป็นคนคิดมากชอบเอาเรื่องเก่าๆมาคิดเวลาทำอะไรผิดก็มีเสียงเตือนเข้ามาในหัวเลยค่ะบ้างครั้งที่อยากจะยิ้มแต่ก็ยิ้มไม่ออกเลย ชอบเอาเรื่องเก่าๆมาคิดแล้วมันร้องไห้ค่ะ หนูรู้ค่ะว่าควรปล่อยว่างแต่มันก็ทำไม่ได้อะค่ะมันเหมือนมีเสียงเข้ามาในหัวเอง ตอนเด็กๆหนูเคยคิดเรื่องฆ่าตัวตายด้วยค่ะแล้วเขียนในสมุดแต่พอแม่มาเจอ แม่บอกหนูว่าถ้าหนูตายไปแม่ก็แค่ร้องไห้พอนานๆแม่ก็ไม่เศร้าแล้ว แล้วความที่หนูคิดมากอะค่ะ มันก็คิดไปเรื่องคิดในแง่ลบ หนูรู้สึกเหมือนโดนเปรียบเทียบกับน้องด้วยค่ะบ้างที ถ้าหนูบอกกับแม่แม่คงบอกว่าเพ้อเจ้อ ไม่ก็หนูคิดมากไปเอง เพราะหนูเคยเล่าบ้างส่วนให้แม่ฟังบ้างแล้ว พอหนูไปปรึกษาเพื่อนเพื่อนเขาก็ไม่เชื่อหนูค่ะ แล้วพ่อหนูก็เพิ่งเสียไปเมื่อต้นปีเอง น้องเขาเรียกหนูว่า "ไอตามด้วยชื่อค่ะ" หนูสึกสึกดีหน่อยๆนะที่ี่ี่ี่พ่อแม่บอกน้องไม่ให้พูดอย่างนงนั้นหนูสึกสึกดีหน่อยๆนะที่พ่อแม่บอกน้องไม่ให้พูดอย่างนั้นแต่พอหนูทำอะไรไม่ถูกใจเขาก็เรียกแบบน้องหนูนั้นแหละค่ะ ตอนนั้นเสียใจมากค่ะ แม่เป็นคนยอมน้องตลอดเลยค่ะ ก็มีแต่คนบอกให้หนูยอมน้องนั้นแหละค่ะ ครั้งนึงน้องเค้ากำลังเอามดออกจากของกินแล้วเค้าให้หนูช่วยพอหนูก็เลยเข้าไปช่วยน้องบอกว่ามันมีมดแต่หนูมองไม่เห็นน้องเขาไม่พอใจเอาขนมปาใส่หน้าหนูค่ะแล้วปิดประตูเสียงดัง หนูก็แค่ออกไปร้องไห้ข้างนอกคนเดียวเพราะว่าหนูเจ็บหนูไม่อยากให้คนเห็นค่ะเข้าใจหนูด้วยนะ แต่แม่ก็บอกให้ชั่งน้อง ก็รู้สึกว่าหนูผ่านอะไรมาได้ก็โชคดีแล้วค่ะ อย่าถือโทษโกรธพ่อแม่และน้องหนูเลยนะถ้าทำให้ไม่สบายใจ(กันไว้ก่อนค่ะ!!) ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ ถ้าไม่สุภาพขออภัยค่ะ บ้างเรื่องก็อดคิดที่จะน้อยใจไม่ได้ อาจเป็นคนเอาแต่ใจไปบ้างด็ขอโทษค่ะ ทุกวันนี้ไม่อยากฆ่าตัวตายแล้วค่าาา ชีวิตมีค่าอีกตั้งเยอะ!!!  กล้าๆกลัวๆนค่ะที่จะส่งกระทู้นี้!!! นอบรับความคิดเห็นค่ะ