วันนี้จะมาเล่าเรื่องผู้ป่วยจิตเวชวันนั้นเป็นวันที่aกินเหล้ามาแล้วผู้เป็นพ่อเอ่ยปากตักเตือนว่าอยากกินหลายความเป็นห่วงแต่aเกิดโมโหเอาขวดน้ำปลาฟาดลงไปที่หัวของผู้เป็นพ่อทำให้หัวแตกแต่ผู้เป็นพ่อไม่เอาเรื่องเพราะเห็นเป็นลูกต่อมาผู้เป็นพ่อซึ่งแก่ชรามากแล้วขึ้นลงบรรไดก็จะช้าaรู้สึกว่าน่าจะขวางทางหรือยังไงไม่แน่ใจจึงผลึกผู้เป็นพ่อตกบรรไดแต่ดีที่ผู้เป็นพ่อไม่เป็นอะไรต่อมาผู้เป็นพ่อเป็นห่วงรถกลัวหายเพราะบ้านไม่มีรั้วจนเอาสังกะสีมาปิดรถเวลามีอะไรจะได้ได้ยินเสียงแต่aไม่พอใจจึงปาขวดเหล้าใส่ผู้เป็นพ่อโดนขาและบริเวณเอวทำให้ผู้เป็นพ่อต้องไปหาหมอเพื่อตรวจดูแต่ไม่เป็นอะไรก็เลยกลับ ต่อมาทะเลาะกับผู้เป็นพี่ที่เอากับข้าวมาให้อยู่เรื่อยๆ จนได้นำน้ำมันมาหมายจะเผาข้าวของใต้บ้านแต่ดีที่พี่อีกคนดับได้ทัน นี่เป็นเพียงเรื่องย่อๆทุกวันนี้บางวันก็ดีบางวันaก็โวยวายทุกครั้งที่เก็บข้าวของขายหรือไม่ก็ทุกครั้งที่ไม่ได้ดั่งใจฟิวเหมือนเรียกรู้ความสนใจและยังขึ้นเสียงทำเหมือนผู้เป็นพ่อไม่ใช่พ่อข้าวผู้เป็นพ่อก็หุงให้กิน  อยากให้คนที่เป็นจิตเวชมีความผิดบ้างไม่ใช่อะไรๆก็จิตเวชรอดไปตลอด เรื่องนี้คือเรื่องจริง