สวัสดีค่ะทุกคน เริ่มเรื่องเลยนะคะ ตอนนี้เรากับแฟนทะเลาะกันตามคำถามที่ตั้งไว้เลย ตอนนี้เขาให้เวลาเรามาคิดว่าควรทำยังไงกับตัวเองต่อไปดี หรือเราควรจะปล่อยเขาไปเจอคนที่ดีๆคะ เราคิดว่าเรากำลังเป็นตัวถ่วงและไม่ใช่พลังบวกอะไรกับเขาเลยค่ะ เรามีปัญหาที่ตัวเราเองก็ไม่รู้ว่าคืออะไรอยู่กับตัว เป็นคนที่เครียดตลอดเวลา แต่บางทีก็ไม่รู้เครียดอะไร รู้สึกแย่ รู้สึกไม่ชอบรู้สึกเหมือนอยู่ในสภาวะที่กดดันตลอดเวลา มันเหมือนอยากจะร้องไห้แต่บางทีก็ร้องไม่ออก เพราะไม่รู้จะร้องด้วยเรื่องอะไร รู้สึกแย่ เป็นแบบนี้มาตั้งแต่อายุ13ขวบแล้ว และเริ่มรู้สึกมากขึ้นเรื่อยๆจนตอนนี้20แล้วค่ะ เราคิดว่าเราอยู่ในสภาวะเครียดมากกว่าจะเป็นโรคซึมเศร้า เรายังสามารถยิ้มหัวเราะ ไปเที่ยวพูดคุยเฮฮากับเพื่อนฝูงได้ปรกติค่ะ เราคิดว่าเราแค่มีความกังวล เราถอนหายใจบ่อยมาก รู้สึกมันเหมือนมีปัญหาอะไรสักอย่างในใจแต่ก็ไม่รู้ ใจสั่น มือสั่น กลัวว่าคนจะมองมาที่เราและหัวเราะเยาะเราตลอด เวลาที่ดาวน์มากๆก็เริ่มทำร้ายตัวเอง ทุบตีตัวเอง ช่วยตัวเองบ่อยขึ้นหรือแทบทุกวัน แต่บอกก่อนว่า เราไม่ได้ทำร้ายเช่นการทุบตีตัวเองเพราะอยากมีอารมณ์ทางเพศนะคะตอนแรกคิดว่า หรือตัวเองแค่มีรสนิยมทางเพศแบบนั้น แต่ไม่ใช่ค่ะ เราแค่อยากทำร้ายตัวเอง ทำเพื่อให้รู้สึกถึงความคอมพลีทบางอย่างทำแล้วรู้สึกสะใจทำแล้วมีความคิดในหัวว่าสมควรแล้ว ทำเสร็จ ตีตัวเองเสร็จก็ร้องไห้
จนกระทั่งพอเรามีแฟน เราเริ่มขอให้เขาทำร้ายร่างกายเรา ตบหน้าบ้าง บีบคอบ้าง ทั้งตอนที่มีเพศสัมพันธ์และตอนที่ไม่มี บางครั้งที่มีปัญหากับคนที่บ้าน ก็จะขอให้เขาช่วยทุบตีเรา ช่วยบีบคอเราให้แรงๆ ตอนแรกๆเขาก็ไม่กล้าทำค่ะ แต่พอเราเซ้าซี้มากเขาก็ยอม พอได้ดั่งใจเสร็จเราก็นั่งร้องไห้ เราเกลียดตัวเองมาก เกลียดในความล้มเหลวของเรา เราคิดว่าเราไร้ค่ามากและเราก็อยากให้แฟนปฏิบัติกับเราแบบคนไร้ค่าคนนึง เรารู้สึกว่าเราไม่เหมาะกับเขามากๆ ถามเขาทุกวันว่าเขาเกลียดเราหรือเบื่อเราบ้างรึยัง และเริ่มเซ้าซี้ให้เขาลงมือบ่อยขึ้น มันเลยทำให้เขาเริ่มไม่ไหว เขาไม่อยากจะทำแบบนี้กับเรา ไม่อยากจะทำร้ายเรา มาถึงจุดที่เขานั่งขอร้องให้เราหยุดทำแบบนี้ เราเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรเหมือนกัน เราควรจะทำยังไงต่อกับชีวิตดีคะ
การที่ใครสักคนมาทำร้ายเราหรือแม้กระทั่งเราทำร้ายตัวเอง มันทำให้เราเหมือนเข้าถึงความเศร้าของตัวเองได้ง่ายขึ้นแค่นั้นเอง ตอนแรกเขาเข้าใจเรานะคะ คอยกอดอะไรเราเสมอ แต่เพราะเขาไม่อยากทำร้ายเราอีก เขาขอให้เราเปลี่ยน เราควรจะพบแพทย์อย่างจริงจังไหมคะ คือเรารู้สึกว่าบางทีเราอาจไม่ได้เป็นอะไรหนักขนาดต้องพบแพทย์ขนาดนั้น หรือเราควรปรับเปลี่ยนวิธีความคิด ควรทำอะไรให้ตัวเองหยุดที่จะทำร้ายตัวเองดีคะ
ขอโทษที่พิมพ์งงๆนะคะ เพราะพึ่งทะเลาะกับแฟนค่ะ ขอคำแนะนำดีๆ ตอบกลับกันอย่างสุภาพนะคะ ขอบคุณค่ะ
ชอบให้แฟนทำร้ายร่างกายตัวเอง ควรพบแพทย์ดีไหมคะ?
จนกระทั่งพอเรามีแฟน เราเริ่มขอให้เขาทำร้ายร่างกายเรา ตบหน้าบ้าง บีบคอบ้าง ทั้งตอนที่มีเพศสัมพันธ์และตอนที่ไม่มี บางครั้งที่มีปัญหากับคนที่บ้าน ก็จะขอให้เขาช่วยทุบตีเรา ช่วยบีบคอเราให้แรงๆ ตอนแรกๆเขาก็ไม่กล้าทำค่ะ แต่พอเราเซ้าซี้มากเขาก็ยอม พอได้ดั่งใจเสร็จเราก็นั่งร้องไห้ เราเกลียดตัวเองมาก เกลียดในความล้มเหลวของเรา เราคิดว่าเราไร้ค่ามากและเราก็อยากให้แฟนปฏิบัติกับเราแบบคนไร้ค่าคนนึง เรารู้สึกว่าเราไม่เหมาะกับเขามากๆ ถามเขาทุกวันว่าเขาเกลียดเราหรือเบื่อเราบ้างรึยัง และเริ่มเซ้าซี้ให้เขาลงมือบ่อยขึ้น มันเลยทำให้เขาเริ่มไม่ไหว เขาไม่อยากจะทำแบบนี้กับเรา ไม่อยากจะทำร้ายเรา มาถึงจุดที่เขานั่งขอร้องให้เราหยุดทำแบบนี้ เราเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรเหมือนกัน เราควรจะทำยังไงต่อกับชีวิตดีคะ
การที่ใครสักคนมาทำร้ายเราหรือแม้กระทั่งเราทำร้ายตัวเอง มันทำให้เราเหมือนเข้าถึงความเศร้าของตัวเองได้ง่ายขึ้นแค่นั้นเอง ตอนแรกเขาเข้าใจเรานะคะ คอยกอดอะไรเราเสมอ แต่เพราะเขาไม่อยากทำร้ายเราอีก เขาขอให้เราเปลี่ยน เราควรจะพบแพทย์อย่างจริงจังไหมคะ คือเรารู้สึกว่าบางทีเราอาจไม่ได้เป็นอะไรหนักขนาดต้องพบแพทย์ขนาดนั้น หรือเราควรปรับเปลี่ยนวิธีความคิด ควรทำอะไรให้ตัวเองหยุดที่จะทำร้ายตัวเองดีคะ
ขอโทษที่พิมพ์งงๆนะคะ เพราะพึ่งทะเลาะกับแฟนค่ะ ขอคำแนะนำดีๆ ตอบกลับกันอย่างสุภาพนะคะ ขอบคุณค่ะ