ไม่แน่ใจที่อินมากๆ เพราะเคยได้ใช้ชีวิตอยู่ในตัวอำเภอเมืองขลุง เมื่อประมาณ 30 ปีก่อนหรือเปล่าเห็นอะไรก็คิดถึงไปหมด

หนังสนุก แต่คิดว่าบางซีนยังสนุกได้กว่านี้อีก เช่น ตอนขับรถตามรถทะเบียนกรุงเทพ เสียงหัวเราะลั่นโรง แต่ตัดจบไปเฉยๆ เลย จุดจบว่าแล้วสองคนนั้นเป็นไงต่อไม่มี  ตอนครูต่างชาติที่ตาย แฟนสก็อยของต้อ หรือตอนที่พ่อแม่รู้เรื่องผลการเรียนแล้ว น่าจะปิดปม ขยี้ปมได้มากกว่านี้อีก

ขอชื่นชม หนังถ่ายทอดวิถีชีวิต ภาพเมืองภาพถนน การแต่งตัว ของประกอบฉาก ทำให้ย้อมกลันไปสู่ยุคนั้นได้โดยง่าย รถที่ใช้ในเรื่องมันคือตัวแทนของวิถีชาวสวนเลยรถเข้าสวนต้องประมาณนี้แหละ 

เมื่อก่อนเคยคิดว่าโรงเรียนมัธยมแบบที่จันทบุรีมี มีทุกจังหวัด แต่จริงๆ แล้ว ที่แยกชายหญิงแล้วหันหน้าชนกันแบบศรียากับเบญจะ แทบไม่มีในจังหวัดอื่น แอบคิดถึงร้านบ้านหนังสือยุคนึงเป็นศูนย์รวมของเด็กทั้ง อนุบาล ส.ด. เบญจะ ศรียา ซึ่งตอนนี้ไม่มีแล้วอยู่เหมือนกัน  

ขอบคุณทีมงาน ผู้สร้าง ผู้กำกับ ไม่เคยอินกับหนังวัยมัธยมมานานมากแล้ว  มีน้ำตาซึม ทั้งเรื่องของวัด ต่าย และ บิ๊ก D2B