เรามีครอบครัวแล้วค่ะไม่ได้ทำงานอะไรแค่เป็นแม่บ้านอย่างเดียว ฟังดูเหมือนจะมีความสุขกว่าใครหลายคนเลยนะคะ แต่ความจิงมันไม่ใช่เลยอะค่ะ เราแทบไม่เคยมีความสุขเลยสักครั้งตั้งแต่มีครอบครัว แค่สร้างภาพและฝืนยิ้มให้พ้นไปวันๆแค่นั้นเอง ส่วนลูกที่จะมาเป็นส่วนเติมเต็มเหมือนมันยิ่งทำให้ขาดเข้าไปอีกอะค่ะ เป็นเพราะเราเลี้ยงเค้าให้ผิดเราเลยต้องทนเหมือนอยู่กับเจ้ากรรมนายเวรไปวันๆ เราอยากจบทุกอย่างทั้งสามีและลูกเลยค่ะ อยากกลับไปอยู่คนเดียวอาจจะเหงาบ้างแต่กลับไม่เคยทุกข์เลยด้วยซ้ำไป
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน