แอนเดินไปตามริมแม่น้ำ เธอกำลังมองหาปลาตัวใหญ่ที่จะจับ เธอเดินไปมาหลายชั่วโมงแล้ว แต่เธอยังไม่เจอปลาตัวไหน
ทันใดนั้น แอนก็ได้ยินเสียงดังมาจากแม่น้ำ เธอหยุดเดินและฟังอย่างตั้งใจ เธอได้ยินเสียงอะไรบางอย่างกำลังว่ายน้ำอยู่ใต้น้ำ
แอนเดินไปริมแม่น้ำและมองลงไปในน้ำ เธอเห็นอะไรบางอย่างใหญ่โตกำลังว่ายน้ำอยู่ใต้น้ำ มันมีหัวขนาดใหญ่และลำตัวยาว มันมีเกล็ดสีเขียวสดใส
แอนรู้ว่าเธอได้เห็นพญานาค เธอกลัวมาก แต่เธอก็รู้สึกตื่นเต้นเช่นกัน เธอไม่เคยเห็นพญานาคมาก่อน
พญานาคว่ายเข้ามาใกล้แอน มันเงยหน้าขึ้นและมองมาที่เธอด้วยดวงตาสีแดงที่เต็มไปด้วยความฉลาด
แอนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เธอกลัวมาก แต่เธอก็รู้ว่าเธอต้องทำอะไรสักอย่าง เธอหยิบไม้ขึ้นมาจากพื้นและถือไว้ตรงหน้าเธอ
พญานาคมองมาที่ไม้ แต่มันไม่ขยับ มันยังคงมองมาที่แอนด้วยดวงตาสีแดงที่เต็มไปด้วยความฉลาด
แอนรู้ว่าเธอต้องทำอะไรสักอย่าง เธอจึงตัดสินใจพูดกับพญานาค
"สวัสดี" แอนพูด "ฉันชื่อแอน"
พญานาคมองมาที่แอนด้วยดวงตาสีแดงที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
"สวัสดี" พญานาคพูด "ฉันชื่อนาคี"
แอนดีใจมากที่ได้พูดคุยกับพญานาค เธอถามนาคีเกี่ยวกับชีวิตของเธอ นาคีเล่าให้แอนฟังว่าเธออาศัยอยู่ในแม่น้ำมาหลายร้อยปีแล้ว เธอบอกแอนเกี่ยวกับครอบครัวและเพื่อนของเธอ เธอบอกแอนเกี่ยวกับโลกใต้น้ำ
แอนใช้เวลาหลายชั่วโมงคุยกับนาคี เธอรู้สึกเหมือนได้รู้จักเพื่อนคนใหม่ เธอรู้สึกมีความสุขที่ได้พูดคุยกับนาคี
ในที่สุด แอนก็รู้ว่าถึงเวลาที่จะต้องกลับบ้าน เธอบอกนาคีลาและเดินกลับไปยังหมู่บ้าน
แอนเดินกลับไปที่บ้านของเธออย่างมีความสุข เธอคิดถึงนาคีตลอดเวลา เธอรู้ว่าเธอจะกลับมาเยี่ยมนาคีอีกครั้งในเร็วๆ นี้