ตามหัวข้อกระทู้ค่ะขอแนวแบบ - พระเอกโหดแบบข่มขืนนายเอก ทำร้ายจิตใจนายเอก ( ขอพระเอกโง่เวลาที่นายร้ายทำนายเอกนะคะ แล้วมาฉลาดทีหลังดูสะใจดี ) - นายเอกของเราก้อน่าสงสารจับใจเจอเรื่องนู่น ก็ต้องมาเจ็บเร

เราหาคำตอบให้กับการมีอยู่ของตัวเองไม่ได้ เราไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร เราแค่ขี้เกียจตามที่คนที่บ้านบอกจริงๆ หรือเปล่า เรารู้แค่ว่าเราเหนื่อยและไม่อยากทำอะไรเลย เราไม่รู้ว่าชีวิตนี้เราต้องทำอะไรต่อ แค่รอให้

รักกันดีแบบกาสะลองซองปีบ ตีมือแพร๊บ!! หายโกรธแหล่วก็ลบ... จริงๆ รู้สึกอาย (เสียงคัลแลน)

คือหลายคนในไทยชอบบอกว่าทุนไทยโดยเฉพาะทุนใหญ่ เป็นทุนผูกขาด นู่นนั่นนี่ ไปเปรียบเทียบกับแชโบลบ้าง แต่ทุกวันนี้ที่ผมเห็นคือธุรกิจหงอกับฝ่ายการเมือง เหมือนฝ่ายการเมืองมีอำนาจเหนือกว่าซะงั้น จะทำธุรกิจอะไ

ใช่ค่ะตามหัวข้อด้านบนเลย หนูเกลียดเค้าไม่ลงจริงๆเลยอ่ะทั้งๆที่คำพูดเค้าที่พูดออกมาแต่ละครั้งโครตทำร้ายจิตใจหนูมากหนูเจ็บทุกครั้งเเต่หนูก็ไม่ เคยเกลียดเค้าลงเลย หนูอยากเกลียดเค้าแต่หนูเกลียดเค้าไม่ลงจร

ได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงด้วยความบังเอิญค่ะ มีงานที่ต้องดิวกัน เราเฟรนด์ลี่ค่ะ ส่วนเขาก็คล้ายกัน พอคุยกันเรื่องงานแล้วรู้สึกคลิก  ตอนแรกไม่ได้รู้สึกอะไร โสด และปิดกั้นตัวเองมา 5 ปี ด้วยความที่คุยก

(ขออนุญาตแทนตัวเองว่าหนูนะคะ) เริ่มจากตอนช่วงชั้นอนุบาลค่ะ หนูไม่ค่อยได้ใช้เวลากับคุณแม่ ซักเท่าไหร่ เจอหน้าก็ไม่ได้คุยกัน เรียกว่าไม่ได้สนิทกันเหมือนแม่ลูกคู่อื่นๆ หน้าที่การเลี้ยงดูจึงกลายไปเป็นของค