คือหนูไม่ได้อยู่กับอม่ตั้งแต่เกิดเลยค่ะ หนูถูกเลี้ยงดูโดยคนที่บ้านค่ะ ยายและก็น้าที่เลี้ยง ตอนหนูจบ ม.6 หนูมาทำงาน ที่ กทม ก็มาอยู่กับแม่ ซึ่งหนูไม่เคยอยู่กับแม่เลยไม่รู้ว่าตะเข้ากันได้รึเปล่า หนูก็อยู่กับแม่ครบ1ปีแล้ว ก็ได้เห็นนิสัยของกันและกันแล้วว่าเป็นยังไง ช่วงแรกๆที่หนูทาทำงานดีมากเลย แม่เอาใจใส่ดีมาก พอนานๆไปเริ่มทีปากเสียงกัน เป็นเรื่องที่คุยแล้วมันไม่ลงลอยกัน บางครั้งแม่ก็ชอบว่า ชอบด่า ชอบดูถูกสารพัด จนทุกวันนี้ก็ยังเป็นเหมือนเดิมพูดด้วยกันได้ไม่นานตะเถียงกันเลย แบบเหมือนไม่ถูกโฉลกกัน มีครั้งหนึ่งแม่พูดกับหนูว่า หนูเป็นตัวขัดโชคลาภ ทะเลาะกันทีไรแม่ขอบไล่หนูออกจากห้อง บางครั้งหนูจะอธิบายหรือขอคำปรึกษาจากแม่ แม่ไม่เคยรับฟังเลยค่ะ แม่จะบอกว่าไม่ต้องพูดรำคาญ พอหนูมีเรื่องทุกข์ใจหนูก็ไปปรึกษาแม่ไม่ได้สักเื่อง หนูควรทำไงดีคะ บางทีหนูไม่ได้อยากเถียงหรือทะเลาะกับแม่เลย หนูควรปรับตัวยังไงคะ?? 🙏🙏