ผมเคยเป็นโปรแกรมมาร่วมๆ 20 ปี เปลี่ยนงานหลายครั้งจนตอนนี้อายุ 42 ถึงตอนที่ชีวิตลำบากมากๆ แล้ว มีหนี้มากมายเกิดจากการสร้างเนื้อสร้างตัว คือผมกู้เงินเฟิร์สช้อยมาอยู่มาใช้เป็นเวลา 3 ปี จนตอนนี้หนี้ของผมชนเพดานที่ 125,000 แล้วผมก็หาสมัครงานไหนก็ไม่มีใครรับแล้ว ผมหางานมาสองสามปีแล้วครับแต่ไม่ได้งานเลย แผนการที่วางไว้เมื่อ 3 ปีที่แล้วมาถึงทางตัน คือผมปลูกทุเรียน 3 ปีแล้วแต่ยังไม่มีผลผลิตใดๆ งานการก็ไม่มี หนี้ก็เต็มหมดแล้ว ผมคิดไม่ตกมาก ประกอบกับกำลังนั่งหางานและเล่นเกมคลายเครียดนิดๆ แต่ผมโดนพ่อของผมบีบให้ผมหาเงินค่าไฟมาจ่ายให้บ้าน ตอนนี้ค่าข้าว ค่าน้ำมันรถ เงินซื้อไข่ผมยังไม่มีเลยครับ เหมือนชะตาบีบคั้นผมอย่างมากๆ ทุกทิศทุกทาง จะทำอะไรก็มีอุปสรรคไปหมด จะทำของขายช้อปปี้ทุนยังไม่มี พอจะทำอะไรได้ก็มาโดนพ่อบีบผมอีก คล้ายการบีบให้ผมต้องออกจากบ้านไปตกระกำลำบากเอาเอง นี่มันอะไรกัน ผมจบปริญญาตรีแท้ๆ แต่เลี้ยงตัวเองไม่ได้เลย แถมป่วยเบาหวานความดันอีก ตาก็เริ่มมองอะไรไม่ชัด ผมคงต้องได้กลายเป็นขอทานจริงๆ แล้ว 

ผมไม่ได้มาเรียกร้องอะไรนะครับ แต่ผมอยากระบายปัญหาชีวิต ที่คนคนหนึ่งอยากประสบความสำเร็จในชีวิตมากๆ แล้วก้าวเดินเพื่อสร้างฐานะตัวเองแล้ว แต่โชคชะชาทำให้ไม่สามารถยืนด้วยตัวเองได้ ตอนนี้ผมแทบจะล้มไปเรื่อยๆ อีกหน่อยผมจะไม่มีเงินจ่ายค่าเน็ตแล้วครับ คงไม่น่าจะได้อ่านกระทู้นี้แล้วว่าใครจะมาตอบอะไรบ้าง