คือเรามีเพื่อนสนิท1คนคือสนิทกันมากพอสมควรเคยอยู่มาอยู่บ้านเราเรากฌคยไปอย๋บ้านเพื่อนเหมือนกันช่วงฝึกงานคือตอนแรกเราอยู่หอกับเมทแต่เหมือนจะเข้ากันไม่ค่อยได้เพราะเมทคือแบบนางสกปรกแบบมากกแล้วที่ใึกงานเราอยู่ใกล้บ้านเพื่อนสนิทนางเลยเออมาอยู่บ้านนางก็ได้เดี๋ยวนางวิ่งรับส่งเราก็มาอยู่กับนางคือกินอยู่กับบ้านนางเลยนางก็ไปส่วเราทำงานไปรับเราจนฝึกงานเสร็จระหว่างนั้นคือนางก็ช่วยเหลือเรามาตลอดจนเราฝึกงานเสร็จเราก็อยากกลัยมาอยู่บ้านเราแต่ระหว่างเราฝึกงานแมวนางคลอดลูกแต่ทางบ้านนางไม่เอาเพราะที่บ้านนางก็มีแมวแล้ว2ตัวแม่นางบอกจะเอาไปปล่อยวัดนางเลยให้เราเอาไปเลี้ยงแต่ใจตอนนั้นอะคือเราก็ไท่ได้อยากเลี้ยงอะไรหลอกเพราะเวลาจะไปเที่ยวไหนหลายวันก็ห่วงมันไม่เป็นอิสระเราก็แบบไม่ค่อยเต็มใจอยากจะเอามาเพราะเราก็ไม่มีรายได้ด้วยแม่ส่งอย่างเดียวเพราะเรายังเรียนไม่จบตอนนั้นนางกฌลยให้ข้อเสนอว่าเออเดีญวนางก็จะไปทำงานในกทม.ที่ๆนางเคยไปทำแล้วแต่ก่อนเงินมันดีนางเลยบอกจะทำงานแบ้วา่งตังมาช่วยค่าเลี้ยงเราก็เออด้วยความสงสารแมวเลยเอามาเลี้ยงแบบไม่ค่อยอยากเบี้ยงเท่าไหร่พอเอามาเลี้ยงแรกๆเราก็ออกเองทุกอย่างเพราะนางพึ่งไปทำอะไรๆยังไม่ลงตัวแล้วนางทำนางก็บอกมันไม่เหมือนก่อนเงินได้มาก็ไม่พอใช้เลยไม่ได้ช่วยค่าเลี้ยงแมว(แล้วหลังจากนั้นนางก็ออกจากที่ทำงานที่กทม.มาหาหาแถวบ้าน)เราก็จ่ายคนเดียวพูดตรงๆว่าตอนนั้นเคลียดมากๆเพราะเป็นตังแม่ปกติก็ไม่ค่อยพอใช้อยู่แล้วเพราะเราอยู่บ้านคนเดียวแม่ทำงานตจว.แล้วส่งตังมาให้ แล้วคือพอเอาแมวมาคือเราต้องอดมั้งกินมั้งจริงๆนะเพราะแบบไม่กล้าขอแม่เพิ่มไม่อยากให้เพิ่มภาระแม่ แต่พอเรามีแฟนแฟนมาอยู่กับเราที่บ้านก็ยังดีว่าแฟนก็ช่วยเราค่านั้นค่านี้แบ่งเบาภาระแม่ไปเยอะ(จะว่าเกาะแฟนก็ไม่ผิดนะ)แล้วเรามีแฟนแม่ก็ไม่ค่อยส่งเงินให้ด้วยเพราะเขาก็ต้องส่งน้องด้วยแม่ก็อายุเยอะแล้วเราเลยไม่ขอแม่ให้ก็เอาไม่ให้ก็ไม่เอาแล้วเราเลยทำงานพาสทามที่7-11หลังเลิกเรียนด้วย(ที่เดียวกันกับเพื่อนสนิทคนนั้นแต่เขาเป็นผู้ช่วยใึกหัดเราเป็นพนักงานพาสทามทำแค่หลังเลิกเรียน17:00-22.00)เงินก็ได้ไม่มากหลอกแต่ก็พอได้ค่าน้ำค่าไฟค่าอาหารแมว โดนที่เขาก็ไม่ได้ช่วยค่าอาหารแมวใดๆเลยนะ(อาจจะมีช่วยในช่วงที่เราช้อตแบบช้อตจริงๆก็มีเอาอาหารแมวจากที่บ้านมาให้มั้ง)เอาตรงตอนนั้นเหนื่อยมากคือเรียนเทอมสุดท้ายอะไหนจะโปรเจคจบ(แล้วตอนนั้นก็มีปัญหากับเพื่อนในกลุ่มโปรเจคอีกเคลียดมากกลัวเรียนไม่จบ)แล้วทำโปรเจดบางวันกลับเกือบทุ่มโทรไปบอกที่ทำงานบางทีเขาก็มีว่าเราว่าแบบมาทำงานไม่ตรงเวลามั้งละไม่มีความรับผิดชอบเกงานมั้งละ ทั้งๆที่เราก็บอกแล้วว่าติดทำโปรเจค แล้วตอนนั้นใช้เงินเยอะมากแค่เล่ทโปรเจคหมดไปหลายพันมากกเพราะแก้ไปเกือบ10เล่มกว่าจะผ่าน ช่วงนั้นแบบแห้งมากทั้งค่ากินค่าน้ำไฟแมวโปรเจคคือแบบเรากับแฟนคือไม่ไหวจริงเงินเดือนเราวิคหนึ่งได้แค่2-3พันเง(วิค15วัน)นางก็ไม่ได้ช่วยแอะไรเราเลยไม่ถามด้วยซ้ำว่ามีตังค่าอาหารแมวมั้ยทั้งๆที่เราก็เคยบ่นเรื่องว่าไม่มีตังเขาก็แบบเออนางก็ไม่มี(เรามารู้ที่หลังว่าเงินวิคหนึ่งนางได้5-6พันปลายๆอะ)แต่เขาบอกเขาก็ไม่มีทั้งๆที่ค่าน้ำค่าไฟบ้านเขาแม่เขาก็เป็นคนจ่ายค่ากินกลับบ้านไปก็มีกับข้าวแต่เราคือเราอยู่กัน2คนกับแฟนค่สร้ำค่าไฟออกเองกว่าตะกลับบ้ารก็ดึกไม่ทีเวลาทำกับข้าวกินซื้อกินตลอดอะแต้ขาบอกเขาไม่มีเราก็เออไม่อะไรไม่ขอเขาเพราะพอเราพูดเขาก็จะแบบเออแฟนก้ให้งานก็ทำแล้สบอกไม่มี(1)
เราควรทำยังไงกับสถานการณ์แบบนี้ความรู้สึกแบบนี้ดี