ถูกคือถูกผิดคือผิด  ผมบอกก็แอบทำหน้าถอดใจกันด้วย สงสัยไม่พอใจที่ผมวิจารณ์

ผมเกลียดคำว่าคร่าวๆ  ภาพรวม  ค่าเฉลี่ยมากเลย  ยิ่งถ้าเกี่ยวกับเงินด้วยแล้ว มันคร่าวๆได้ที่ไหนกัน

อย่างสิ้นเดือนก็มาเร่งมาข้อมูลเพื่อจะได้เคลียร์ยอด ค่านั้นนี่  ทั้งที่สิ้นค้ายังไม่ทันมือลูกค่าเลย เอาจริงวันวิ่งรถยังไม่มาถึงด้วยซ้ำ ถ้าสิ้นค้าเสียหาย สูญหาย เปลี่ยนแปลง ค่อยมาคำนวณใหม่ยังงี้ เท่ากับการที่ผมต้องทำงานในวันนั้น 2 เท่าไม่มีประโยชน์อะไรเลย  แถมแก้กันเป็นลูกโซ่

การออกแบบข้อมูลก็เหมือนกัน  ถ้าออกแบบผิดงานมันงอกจริงๆ    ยกตัวอย่างๆง่ายๆ  ข้อมูลที่เป็นชุด report หรือ summary หลายๆ ชุด ก็ยังเห็นมีคนยังเอาเวลามาทิ้ง สู้รบประมือ เพื่อที่จะ combine เข้าด้วยกัน   วันหนึ่งผมแวะไปช่วยพี่คนหนึ่ง  เขาอยากได้สูตรประมาณนี้ๆ  พอทำๆให้ก็บอกว่าต้อง เอามาเทียบกับตารางนู้นด้วย  ตารางนี้ด้วย ไม่จบ  ผมนั่งคิดสักพักแล้วนึกขึ้นได้ว่ามันไม่ใช่ละ   ตารางมันดูง่าย ไม่ได้แปลว่าเอามาทำสรุปง่าย     คิดอะไรของพี่เขาเนี่ย  นี่มันเอกสารหน้างาน พวก opartion  ดูไปดูมาต่างรางมันกลับด้านนี่หว่า เพราะใส่วันที่ทำให้ดูออกมาแนว grant chart  แถมข้อมูลบางช่องยัง  merge มาเยอะแยะอีก ก็ต้องมาแกะออก  ถ้าบอกความต้องการว่าอยากให้ output มันออกมาแบบไหน ตั้งแต่แรกเรื่องมันคงไม่บานปลายขนาดนี้  ผมเลยบอกว่ามันไม่ใช่แล้วพี่  ผมเชื่อว่าลูกค้าก็ตารางพวกเลขที่สั่งซื้อคล้ายๆแบบเราแน่ๆ  ไม่งั้นเข้าจะสร้างตารางพวกนี้มาได้ยังไง  พี่ไปขอข้อมูลลูกค้าเพิ่มอีกทีให้ชัดเจนดีกว่า  ความจริงไม่มันไม่ได้ยากขนาดนี้หรอก

บางทีผมก็ แอบถามเพื่อนที่ทำงานอยู่ว่าเราทำบบนี้ทุกวันไม่เบื่อหรอ   และบอกว่าผมก็เคยทำ   ความจริงมันไม่ได้เกี่ยวดับคำว่ายากหรือเยอะหรอก  จะให้ผมทำก็ทำได้แต่ผมขอไม่ทำดีกว่า  และหยิบสลิปออกมาไปหนึ่ง  และบอกเพื่อนไปว่า  ถ้าใบนี้หายเราจะรู้ได้อย่างไรว่าหาย  ก็ไม่มีคำตอบตามเคย  เพราะผมเองก็ลองคิดมาตลอด  เวลาทำข้อมูลให้ใครแล้วได้อะไรมาไม่เรียบร้อย ผมดูๆสักพักก็ต้องพูดไปว่า รับได้มั้ยถ้ามันจะไม่ตรงเป๊ะหรือหายไปหน่อย ถ้าจะเอาแบบที่จะให้ทำจริงๆ  มันจะมีเพี้ยนบ้างนะ  อะไรที่เละๆ ผมจะรีบทำออกไปให้พ้นตัว   บางทีก็อึดอัด ข้อมูลมันเหมือนจะมีค่า  มันจะเอาไปใช้ต่อได้  มันก็เอาไปใช้ต่อไม่ค่อยได้แล้ว  หรือใช้ได้ไม่เต็มที่   แล้วมันก็จะเริ่มมีแตกเป็นชุดใหม่ขึ้นมาเรื่อย  ที่ไม่รู้ว่าจะพึ่งคิดได้ว่าต้องเอามารวมกันเมื่อไหร่  บางข้อมูลมันควรจะอยู่ด้วยกันตั้งแต่แรก บางข้อมูลก็ยังไม่ต้องเอามารวมกันก็ได้  ด้วยผมก็แค่พนักงานคนหนึ่ง ในฐานะเพื่อนร่วมกันหรือลูกน้อง ก็แกล้งเหม่อๆ ทำพูดลอยๆ แบบไม่ตั้งใจว่า  "ผมเคยบอกไปแล้ว" เดี๋ยวกลัวจะเกลียดขี้หน้าผมอีก  เพราะหลายๆ ครั้ง เขาก็ทำหน้าแบบเครียดๆตั้งแต่ผมแนะนำครั้งแรก  ฟังผมไปงั้นๆ หูทวนลม เหมือนไม่พอใจที่ผมไปก้าวก่ายเขา  ความจริงสำหรับผมอยากบอกไป คือ ถ้าคุณลำบากวันนี้ แลกกับการที่สบายวันข้างหน้า หรือไม่มีปัญหาตามหลังมันจะไม่ดีกว่าหรอ   บางวันผมก็แกล้งบอกว่า เฮ้อ  ทำงานตัวเองให้เสร็จให้มีชีวิตรอดไปวันๆ ก็พอแล้ว  ทั้งที่บางอย่างที่ผมช่วยก็ไม่ได้เกี่ยวกับตรงๆ ด้วยซ้ำ  ถ้าคิดดูดีๆ  ผมเป็นคนเห็นแก่ตัวจริงๆ หรอ  เพราะคำว่าต่างคนต่างทำหน้าที่กัน แต่ปัญหามันไม่ได้เป็นของใครคนหนึ่งตลอด   สุดท้ายก็จะต้องมีใครสักคนจำใจรับปัญหา แทนที่จะช่วยกัน   เพราะระบบการทำงาน และการเมืองที่งานก่อตัวมา  ขีดเส้นทาง ไม่ว่าทุกคนจะเข้าร่วมหรือยอมจำนน  ผมก็ขอโรลเพลย์ตามบทบาทบ้าง  ว่าอะไรคือหน้าที่ผม อะไรไม่  แอบเลี่ยงงาน  แต่สุดท้ายผมก็ต้องมาแอบปั้นงานให้  ทำๆไป ก็บอกกับตัวเองว่า เหนื่อย เหนื่อยมากเลย   ขอความเห็นใจด้วยคำพูดคำชมบ้างได้มั้ย ไม่ต้องเป็นเงินหรอก  แต่ หึ  ไม่มีอะไรเลย ทุกวันนี้ก็บอกกับตัวเองว่า  อันนี้จะเป็นโปรเจคสุดท้ายๆแล้ว   ต่อไปฉันจะไม่เอาอะไรแล้ว จะสบายซักที  เอาเวลาไปทำอะไรที่ชอบ  บางทีก็ไปติดสินบนงานนอกเล็กๆ น้อยๆ แลกชากาแฟปั่น อาหารกลางวัน 5555 แบบต่อหน้าต่อตาคนในแผนก   เอาจริงๆ  สิ้นเดือนถ้าประหยัดได้  อะไรก็เอา 555555555 ความจริงมันเป็นความภาคภูมิใจต่างหาก  คิดว่ามันโลภเห็นแก่ของเล็กน้อยหรอ   5555555555