สวัสดีค่ะ ขออนุญาตแทนตัวเองว่า "เรา" นะคะ

     ตอนนี้เรากำลังศึกษาอยู่มหาวิทยาลัย ในชั้นปีสุดท้าย ใกล้จะสำเร็จการศึกษาแล้วล่ะค่ะ เราเป็นเด็กเรียนคนนึง ผลการศึกษาค่อนข้างดี คือเราแอบชอบอาจารย์คนนึงค่ะ เป็นอาจารย์ในคณะ ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าไปชอบเขาตอนไหน ตอนเจอกันก็ดูไม่ชอบหน้ากัน และเราได้ยินข่าวซุบซิบของเขามาเยอะ ว่าเขาเป็นอาจารย์ที่ไม่ดี ไม่สนใจเด็ก บลาๆๆๆ

      จนวันนึงค่ะ เราได้จับพลัดจับผลูได้เขาเป็นอาจารย์โปรเจคจบ และช่วงนั้นเราเจอมรสุมชีวิตพอดี (ไปพบเจอคนไม่ดีเข้าน่ะค่ะ) เราก็ได้อาจารย์คนนี้ช่วยเรา เขาเป็นคนเดียวที่ไม่บอกให้เราทนกับคนเฮงซวย ท่ามกลางคนอื่นๆ ที่บอกให้ลองอดทนดูไหม และเขาก็ช่วยดึงเราออกมาจากตรงนั้น เลยทำให้เราปลื้มเขามากกว่าเดิมอีกค่ะ

      ตอนนี้เรารู้ตัวนะคะ ว่าเรารักเขาเข้าแล้ว แต่เราก็มาคิดน่ะค่ะ อาจารย์เขาเป็นคนดีมาก และตัวเราเองก็ไม่ได้รักเขาแบบชู้สาว 100% เรามีความเคารพนับถือเขาอยู่ด้วย

     ตอนที่เจอกัน อาจารย์คนนี้ก็ปฏิบัติตัวกับเราปกติค่ะ แต่บางครั้งเขาก็แสดงออกว่าเป็นห่วงเรามากๆ จนเราสับสนไปหมดละค่ะ แต่ก็มีคิดว่าหรือว่าบางทีเขาอาจจะเอ็นดูเราเหมือนเด็กคนนึงเท่านั้น (ไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองมากน่ะค่ะ55)

     อีกไม่กี่เดือน ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เราจะสำเร็จการศึกษาค่ะ และเราคิดว่าจะบอกรักอาจารย์เขาไปเลยดีไหม แต่อีกใจ เราก็กลัวค่ะ กลัวว่าเขาจะหายไปจากชีวิต กลัวจะมองหน้ากันไม่ติด
      แต่อีกใจก็ถ้าไม่บอกก็คงจะหมดโอกาสแล้วล่ะค่ะ

อยากจะขอคำปรึกษาทุกๆ คน ว่า เราควรจะลุยต่อเลยดีไหม บอกรักเขาตอนจบการศึกษา หรือว่าควรพยายามตัดใจ เพราะเป็นรักต้องห้าม

ป.ล. อาจารย์เขาโสดนะคะ (แต่เคยแต่งงาน) อายุจะมากกว่าเราสักหน่อย