นั่งเลื่อนหาอนิเมะใหม่ๆ ดูตามประสาคนนอนดึก จนได้เจอกับ อนิเมะมาใหม่ ชื่อเรื่องว่า "ฟรีเรน คำอธิษฐานในวันที่จากลา" ตอนนี้ออกมาแล้ว 4 ตอนด้วยกัน คือเห็นตอนแรกก็ไม่คิดจะดู เลยเข้าไปอ่านเรื่องย่อๆ มันมีอะไรบางอย่างโดนใจ นั่นคือเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการผจญภัย ก็เลยลองเปิดเข้าไปดู เพียงแค่ตอนแรก ผมยอมรับเลยว่าน้ำตา
ไหลออกมาซะงั้น กับเนื้อเรื่องเพียงแค่ตอนแรก ย้ำว่าตอนแรก 555 เลยเอามาแนะนำให้เพื่อนๆ ได้ลองติดตามกันดู คิดว่าเพื่อนๆ หลายคนน่าจะรู้จักบ้างแล้วเพราะเคยเป็นมังงะมาก่อน ผมเลยมารีวิวแนะนำแค่สั้นๆ นะครับ
แวบแรกที่เปิดเข้าไปดูเลยคือคิดว่าคงจะเป็นแบบผจญภัยไปปราบปีศาจ แบบว่าเพิ่งจะรวมปาร์ตี้กันอะไรอย่างงี้ แต่พอได้ดู เข้ (ขออภัยที่ใช้คำหยาบ) มันไม่ใช่อย่างที่คิดเลย คือได้อ่านเรื่องย่อบ้างแล้ว แต่ไม่คิดมันจะทำให้ผมอินได้ถึงขนาดนี้ คือเปิดเรื่องมาจะมี ฟีเรน (จอมเวทย์ เอลฟ์), ฮิมเมล (ผู้กล้า มนุษย์), ไอแซค (นักรบ คนแคระ) และ ไฮเตอร์ (นักบวช มนุษย์) คือทั้งหมดเดินทางไปปราบปีศาจด้วยกันซึ่งมันกินระยะเวลาถึง 10 ปี นับตั้งแต่ทั้งหมดรู้จักกันร่วมออกเดินทางด้วยกันจนภารกิจสำเร็จ แต่ ฟรีเรน กลับบอกว่า 10 ปีแค่สั้นๆ คืออนิเมะเล่นถึงวันเวลาของมนุษย์เราเลยครับ ถ้าจะมอง 10 ปีแปบเดียว มันก็มองได้ ถ้าจะมองว่า 10 ปีมันนานก็มองได้ แต่ในมุมมองของฮิมเมลมองต่างออกไปว่า พวกเราได้ใช้ชีวิตร่วมกันถึง 10 ปีได้เจอ ได้ผ่านอะไรมาพร้อมๆ กัน คือฮิมเมล กับคนอื่นมองว่าเป็นสิ่งล้ำค่า และวันที่ทั้งหมดกลับมาก็มีฝนดาวตกเกิดขึ้น ซึ่งฟรีเรนบอกว่าอีก 50 ปี มาเจอกัน เข้ คือในมุมของเอลฟ์อาจจะมองว่า 50 ปีมันคือแปบเดียว เพราะในอนิเมะแทบจะทุกเรื่องจะให้เอลฟ์มีอายุยาวนานกว่ามนุษย์
ถามว่ามันมีจุดไหนที่ทำให้ผมต้องเสียน้ำตาคือ หลังจากนั้น 50 ปี ฟรีเรน กลับมาเมืองหลวงอีกครั้งและได้เจอกับฮิมเมล ที่ตอนนี้เป็นตาแก่ไปแล้ว ผมเลยแวบขึ้นมาว่า ครอบครัวเราหล่ะ ถ้าต้องไม่เจอกัน 50 ปี จะเป็นอย่างไร คือมันคิดขึ้นมาเองครับ เราจะยังมีชีวิตอยู่รอกัน 50 ปีมั้ย มันเกิดคำถามข้างในผมเลยนะ จากนั้นทั้ง 4 ก็รวมตัวกันอีกครั้ง เพื่อจะไปดูฝนดาวตกในที่ที่ฟรีเรนบอกว่าเห็นชัด ซึ่ง ฮิมเมล ก็กล่าวมาว่า "ประสบการณ์ครั้งสุดท้าย ดีใจที่ได้เดินทางกับพวกนายอีก" มันขึ้นมาอีกแวบนึงว่า ถ้าเป็นเราหล่ะ ช่วงสุดท้ายของชีวิตเราจะได้ทำแบบนี้กับเพื่อนๆ หรือครอบครัวหรือเปล่า กับการที่ไปเที่ยวกันในยามชรา ในความเป็นจริงคงเป็นเรื่องยากมาก จากนั้น ฮิมเมล ก็เสียชีวิต ในงานศพในโบสถ์ คือ ฟรีเรน ไม่ร้องไห้ออกมา จนโดนคนร่วมงานบอกว่า นั่นคือเพื่อนของผู้กล้า แต่ทำไมถึงไม่ร้องไห้ออกมาเลย คือเข้าใจในมุมของอนิเมะจะสื่อว่า เอลฟ์ ที่มีอายุยืนยาวกว่าปกติอาจจะไม่เข้าใจถึงอายุขัยของมนุษย์ที่มันสั้นมาก แต่นั่นทำให้ฟรีเรน ได้เริ่มตระหนักถึงเรื่องของการได้อยู่ด้วยกัน ได้ทำอะไรร่วมกันมากขึ้น จนตอนฝังศพ ฟรีเรน เลยร้องไห้ออกมา
จากนั้นทั้งหมดก็แยกกันอีก ซึ่งฟรีเรน จะออกเดินทาง ไอแซค ก็กลับเมือง ไฮเตอร์ที่รับหน้าที่เป็นนักบวชสูงสุดก็กลับนครศักดิ์สิทธิ์ พอวันเวลาผ่านไป อันนี้จะท้ายๆ ตอนแรกแล้วครับ ก็ไม่ได้บอกว่ากี่ปี ฟรีเรน ไปหา ไฮเตอร์ ที่ตอนนี้แก่กว่าเดิม กลายเป็นว่าไฮเตอร์ตอนนี้กลับกลัวความตายและอยากจะมีชีวิตอยู่กับความสุขเพิ่มมากขึ้น และฝากฝังให้ฟรีเรน ดูแลสาวน้อยที่อยู่กับเขา คือตอนแรกจบแค่ตรงนี้ครับ
แค่ตอนแรกผมร้องไห้ประมาณ 2 รอบ รอบแรกคือตอนที่ ฟรีเรน กลับมาเจอฮิมเมล อย่างที่ได้อธิบายไปนะครับว่าเพราะอะไร เพราะมันคิดแวบขึ้นมากับการคิดถึงวันเวลากับเพื่อนๆ และครอบครัว ตอนที่ 2 คือ ตอนที่ฮิมเมลตาย คือมันแวบมาว่า ถ้าเรามีอายุยืนยาวแล้วต้องมาเห็นคนที่เรารัก (เอาจริงๆ พ่อกับแม่ผมไปเฝ้าพระอินทร์แล้ว เลยพอทำใจได้) เพื่อนเรา ครอบครัวเรา ตายจากไปหล่ะ โดยที่เราต้องเจออะไรแบบนี้หลายหน ใครมันจะทนได้ นั่นแหละครับ 5555 ผมมองรวมๆ คือเป็นอนิเมะที่เล่นกับอายุขัยของมนุษย์ได้ดีพอสมควร อันนี้ผมยังไม่ได้ดูตอนอื่นๆ นะ มันทำให้เราคิดว่า ช่วงเวลาที่เราได้อยู่กับเพื่อนๆ อยู่กับครอบครัว เราจะทำอะไรร่วมกันเพื่อเป็นประสบการณ์ที่จะจำอยู่กับเราไปตลอด และหากวันเวลาผ่านไป เราจะได้มาเจอกันอีกหรือเปล่า จะได้กลับมาเฮฮา นั่งคุย เที่ยวเล่น หรือทำกิจกรรมที่เราชอบได้อีกหรือเปล่า อย่างปัจจุบันเรามีโซเชี่ยล คิดถึงก็ไลน์หากัน อาจจะนัดเจอกันได้ง่ายๆ แต่ถ้าวันเวลามันผ่านไปมากกว่านั้นหล่ะ เราจะทำเหมือนเดิมได้หรือเปล่า น่าคิดนะครับ
55555 ลองหาดูกันนะครับกับ ฟรีเรน คำอธิษฐานในวันที่จากลา ใครที่เคยดูแล้วมีความเห็นยังไงก็คอมเม้นท์มาคุยกันนะครับ
อนิเมะน่าดู "ฟรีเรน คำอธิษฐานในวันที่จากลา"
แวบแรกที่เปิดเข้าไปดูเลยคือคิดว่าคงจะเป็นแบบผจญภัยไปปราบปีศาจ แบบว่าเพิ่งจะรวมปาร์ตี้กันอะไรอย่างงี้ แต่พอได้ดู เข้ (ขออภัยที่ใช้คำหยาบ) มันไม่ใช่อย่างที่คิดเลย คือได้อ่านเรื่องย่อบ้างแล้ว แต่ไม่คิดมันจะทำให้ผมอินได้ถึงขนาดนี้ คือเปิดเรื่องมาจะมี ฟีเรน (จอมเวทย์ เอลฟ์), ฮิมเมล (ผู้กล้า มนุษย์), ไอแซค (นักรบ คนแคระ) และ ไฮเตอร์ (นักบวช มนุษย์) คือทั้งหมดเดินทางไปปราบปีศาจด้วยกันซึ่งมันกินระยะเวลาถึง 10 ปี นับตั้งแต่ทั้งหมดรู้จักกันร่วมออกเดินทางด้วยกันจนภารกิจสำเร็จ แต่ ฟรีเรน กลับบอกว่า 10 ปีแค่สั้นๆ คืออนิเมะเล่นถึงวันเวลาของมนุษย์เราเลยครับ ถ้าจะมอง 10 ปีแปบเดียว มันก็มองได้ ถ้าจะมองว่า 10 ปีมันนานก็มองได้ แต่ในมุมมองของฮิมเมลมองต่างออกไปว่า พวกเราได้ใช้ชีวิตร่วมกันถึง 10 ปีได้เจอ ได้ผ่านอะไรมาพร้อมๆ กัน คือฮิมเมล กับคนอื่นมองว่าเป็นสิ่งล้ำค่า และวันที่ทั้งหมดกลับมาก็มีฝนดาวตกเกิดขึ้น ซึ่งฟรีเรนบอกว่าอีก 50 ปี มาเจอกัน เข้ คือในมุมของเอลฟ์อาจจะมองว่า 50 ปีมันคือแปบเดียว เพราะในอนิเมะแทบจะทุกเรื่องจะให้เอลฟ์มีอายุยาวนานกว่ามนุษย์
ถามว่ามันมีจุดไหนที่ทำให้ผมต้องเสียน้ำตาคือ หลังจากนั้น 50 ปี ฟรีเรน กลับมาเมืองหลวงอีกครั้งและได้เจอกับฮิมเมล ที่ตอนนี้เป็นตาแก่ไปแล้ว ผมเลยแวบขึ้นมาว่า ครอบครัวเราหล่ะ ถ้าต้องไม่เจอกัน 50 ปี จะเป็นอย่างไร คือมันคิดขึ้นมาเองครับ เราจะยังมีชีวิตอยู่รอกัน 50 ปีมั้ย มันเกิดคำถามข้างในผมเลยนะ จากนั้นทั้ง 4 ก็รวมตัวกันอีกครั้ง เพื่อจะไปดูฝนดาวตกในที่ที่ฟรีเรนบอกว่าเห็นชัด ซึ่ง ฮิมเมล ก็กล่าวมาว่า "ประสบการณ์ครั้งสุดท้าย ดีใจที่ได้เดินทางกับพวกนายอีก" มันขึ้นมาอีกแวบนึงว่า ถ้าเป็นเราหล่ะ ช่วงสุดท้ายของชีวิตเราจะได้ทำแบบนี้กับเพื่อนๆ หรือครอบครัวหรือเปล่า กับการที่ไปเที่ยวกันในยามชรา ในความเป็นจริงคงเป็นเรื่องยากมาก จากนั้น ฮิมเมล ก็เสียชีวิต ในงานศพในโบสถ์ คือ ฟรีเรน ไม่ร้องไห้ออกมา จนโดนคนร่วมงานบอกว่า นั่นคือเพื่อนของผู้กล้า แต่ทำไมถึงไม่ร้องไห้ออกมาเลย คือเข้าใจในมุมของอนิเมะจะสื่อว่า เอลฟ์ ที่มีอายุยืนยาวกว่าปกติอาจจะไม่เข้าใจถึงอายุขัยของมนุษย์ที่มันสั้นมาก แต่นั่นทำให้ฟรีเรน ได้เริ่มตระหนักถึงเรื่องของการได้อยู่ด้วยกัน ได้ทำอะไรร่วมกันมากขึ้น จนตอนฝังศพ ฟรีเรน เลยร้องไห้ออกมา
จากนั้นทั้งหมดก็แยกกันอีก ซึ่งฟรีเรน จะออกเดินทาง ไอแซค ก็กลับเมือง ไฮเตอร์ที่รับหน้าที่เป็นนักบวชสูงสุดก็กลับนครศักดิ์สิทธิ์ พอวันเวลาผ่านไป อันนี้จะท้ายๆ ตอนแรกแล้วครับ ก็ไม่ได้บอกว่ากี่ปี ฟรีเรน ไปหา ไฮเตอร์ ที่ตอนนี้แก่กว่าเดิม กลายเป็นว่าไฮเตอร์ตอนนี้กลับกลัวความตายและอยากจะมีชีวิตอยู่กับความสุขเพิ่มมากขึ้น และฝากฝังให้ฟรีเรน ดูแลสาวน้อยที่อยู่กับเขา คือตอนแรกจบแค่ตรงนี้ครับ
แค่ตอนแรกผมร้องไห้ประมาณ 2 รอบ รอบแรกคือตอนที่ ฟรีเรน กลับมาเจอฮิมเมล อย่างที่ได้อธิบายไปนะครับว่าเพราะอะไร เพราะมันคิดแวบขึ้นมากับการคิดถึงวันเวลากับเพื่อนๆ และครอบครัว ตอนที่ 2 คือ ตอนที่ฮิมเมลตาย คือมันแวบมาว่า ถ้าเรามีอายุยืนยาวแล้วต้องมาเห็นคนที่เรารัก (เอาจริงๆ พ่อกับแม่ผมไปเฝ้าพระอินทร์แล้ว เลยพอทำใจได้) เพื่อนเรา ครอบครัวเรา ตายจากไปหล่ะ โดยที่เราต้องเจออะไรแบบนี้หลายหน ใครมันจะทนได้ นั่นแหละครับ 5555 ผมมองรวมๆ คือเป็นอนิเมะที่เล่นกับอายุขัยของมนุษย์ได้ดีพอสมควร อันนี้ผมยังไม่ได้ดูตอนอื่นๆ นะ มันทำให้เราคิดว่า ช่วงเวลาที่เราได้อยู่กับเพื่อนๆ อยู่กับครอบครัว เราจะทำอะไรร่วมกันเพื่อเป็นประสบการณ์ที่จะจำอยู่กับเราไปตลอด และหากวันเวลาผ่านไป เราจะได้มาเจอกันอีกหรือเปล่า จะได้กลับมาเฮฮา นั่งคุย เที่ยวเล่น หรือทำกิจกรรมที่เราชอบได้อีกหรือเปล่า อย่างปัจจุบันเรามีโซเชี่ยล คิดถึงก็ไลน์หากัน อาจจะนัดเจอกันได้ง่ายๆ แต่ถ้าวันเวลามันผ่านไปมากกว่านั้นหล่ะ เราจะทำเหมือนเดิมได้หรือเปล่า น่าคิดนะครับ
55555 ลองหาดูกันนะครับกับ ฟรีเรน คำอธิษฐานในวันที่จากลา ใครที่เคยดูแล้วมีความเห็นยังไงก็คอมเม้นท์มาคุยกันนะครับ