ตอนนี้หนูอยู่ม5นะคะ สนใจเรื่องวิทยาศาสตร์มาตั้งเเต่เด็กๆเเล้ว เเต่ก็สนใจเรื่องศิลปะ ธุรกิจ ตอนเด็กก็เป็นเด็กกิจกรรมด้วยเหมือนกันค่ะเพราะที่บ้านส่วนใหญ่จะเข้าทางนี้กัน จริงๆหนูก็ยังไม่ได้ปักใจอยากเข้าเเพทย์ร้อยเปอร์เซ็นต์นะคะ รู้สึกยังค้นหาตัวเองไม่ดีพอ กลัวทำในสิ่งที่ชอบเเต่ทำไม่สุดอะค่ะ บ้างทีหนูก็หากิจกรรมนอกโรงเรียนที่เป็นเกี่ยวกับค่ายของวิท-คณิต ไปทำนะคะ เเต่พ่อเป็นคนที่ห่วงหนูมากๆ ห่วงจนหนูไม่กล้าทำอะไรเลย รู้สึกถูกกดดันตลอดเวลา อีกอย่างหนูไม่ได้อยู่กับพ่อนะคะ พ่อทำงานไกลค่อนข้างมีฐานะเป็นที่รู้จักอยู่ค่ะ เวลาจะไปไหนเขาจะไม่ยอมให้หนูไปกับเพื่อนเลยค่ะ(พ่อเเม่เพื่อนมารับ)เขาจะหารถมาให้ตลอดต้องอยู่กับคนที่เขาเอามาตลอดค่ะ บ้างทีขอไปทำงานบ้านเพื่อนยังไม่ได้เลยค่ะ พ่อบอกว่าเขาหวังกับหนูไว้มากๆเลยคะ จัดการทุกอย่างให้หมดเลย ตามความรู้สึกหนูนะคะ พ่อต้องการให้หนูเดินทางตามที่พ่อวางไว้ค่ะ สำหรับหนู หนูว่าไม่ค่อยโอเคกับตรงนี้เท่าไหร่ หนูไม่ค่อยเข้าใจทำไมเขาถึงไม่ให้หนูเป็นตัวของตัวเองเลย(หนูเป็นคนไม่เที่ยว ไม่พูดคำหยาบ ไม่มีเเฟน)พ่อจะห้ามทุกอย่างเลยค่ะทำอะไรก็ต้องมีขั้นตอนเเบบหลักการ หนูกับพ่อค่อนข้างห่างเหินกันมากๆค่ะ เวลาพูดด้วยกันก็จะมีค่ะครับกันตลอด เวลาโทรคุยก็คุยกันเเบบทางการมากๆค่ะ บ้างทีก็น้อยใจนะคะทำไมพ่อถึงเคร่งกับหนูมากๆ บ้างทีหนูเเค่อยากให้พ่อคุยเล่น ทำเหมือนพ่อคนอื่นที่เขามีความสุขมั้ง เวลาหนูคุยกับพ่อเกร็งมากๆ ต่อเรื่องการเรียนนะคะ พ่อหนูอยากให้เป็นนักธุรกิจไม่ก็มาสานต่อบริษัทพ่อ เเต่หนูอยากเรียนหมอ ทุกครั้งที่หนูคุยเรื่องเรียนเขาจะถามหนูตลอดเลยค่ะ ว่าอยากเรียนหมอจริงๆหรอ อยากเป็นหมอจริงๆหรอ เเล้วเเบบนี้ก็ไม่มีใครมาทำบริษัทเเทนพ่อนะสิ (พ่อไม่ค่อยอยากใหเรียนหมอค่ะ)จริงๆได้ยินเเบบนี้มันกดดัน เเล้วก็สับสนในตัวเองมากๆเลยนะคะ หนูไม่รู้จะเลือกทางไหนดี งานพ่อหนูก็อยากทำนะคะ เเต่ใจนึงหนูอยากเรียนหมอ
ขอระบายหน่อยนะคะไม่สามารถคุยกับใครได้เลยจริงๆ ขอบคุณค่ะ มีความคิดเห็นเเบบไหนช่วยบอกได้นะคะขอบคุณนะคะ