ยายจากไป เพราะยายคิดสั้นเพราะลูกตัวเอง

สวัสดีค่ะ จะมาเล่าเรื่องของยาย คือ ยายเนี้ยเลี้ยงหนูตั้งเเต่เด็กๆมีอะไรก็จะซื้อให้หนูตลอดหนูชอบอะไรก็ซื้อให้ทุกครั้งเลยค่ะตั้งเเต่เด็กจนโตยายของหนูเลี้ยงหนูเเบบคนที่หัวโบราณเขาเลี้ยงค่ะห้ามเยอะมากๆเเละที่สำคัญเลยยายชอบสอนว่าห้ามทำร้ายตัวเองเพราะมันไม่ดีพอหนูเริ่มโตช่วงนั้นหนูอยู่ป.4ป้าของหนูกลับมาเที่ยวที่บ้านเเล้วป้าชอบชวนยายทะเลาะเเละช่วงนั้นป้าดวงตกยายเลยอยากพาไปเสริมดวงไรพวกนี้เเต่ป้าบอกว่าไร้สาระยายเลยน้อยใจเเละพออีกวันตอนเช้ายายจะชอบไปทำบุญตลอด ตอนเช้ายายมาหอมเเก้มหนูเเละยายก็กอดหนูเเละหนูก็ไปรร พอยายกลับมาบ้าน ป้าไปบ้านเพื่อน เเม่เเละพ่อหนูก็ไปทำสวนค่ะ ไม่มีใครอยู่บ้านเลย ยายหนูเลยคิดสั้นเเละวันนั้นเป็นวันพระพอดีด้วยตอนหนูอยู่รรตาด้านขวาของหนูกระตุกเเต่ไม่คิดว่ายายจะทำเเบบนั้นไปหนูยังเด็กอยู่เลยไม่รู้อะไรเท่าไหร่ พอกลับบ้านมามีงานศพยายมันร้องไห้ไม่ออกเลยค่ะมันจุกด้านในใจ ตอนที่เเม่มาเจอศพยายเเม่บอกว่ายายนั่งผูกคอตัวเองศพไม่เขียวเลย พอจัดงานศพผ่านไป3วัน พ่อตีหนูเพราะหนูดื้อ อยู่ดีๆห้องที่ยายนอนก็ดังเราทุกคนเลยรีบเข้านอนจนตอนนี้หนูอยู่ม.5เเล้วหนูคิดตลอดว่าอยากที่จะตายตามยายไปคิดตั้งเเต่ป.4จนตอนนี้ค่ะ ไม่กล้าไปพบหมอ หนูเคยผูกคอตัวเองเเล้วเเต่มันไม่ตายหนูผูกบ้านหลังเดียวที่ยายผูกเลยค่ะ หนูเศร้ามากๆหนูไม่มีความสุขเลยเวลาอยู่กับพ่อเเม่หนูอยากอยู่กับยายมากเเต่ในใจก็คิดว่ายายต้องการให้หนูเป็นหมอเพื่อให้มารักษายายเเต่หนูไม่มีกำลังใจจะมีชีวิตต่ออีกเลยทุกคนคิดยังไงคะหนูควรพบหมอมั้ยเพื่อรักษาเพราะยายของหนูเป็นโรคผีบ้าด้วยค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่