ไม่รู้จะเอายังไงต่อกับชีวิต ทำไมมันไม่เหมือนที่เราเคยวาดฝันไว้ในตอนเด็กนะ

สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปที่น่ารักทุกคนค่ะ วันนี้เรามีเรื่องมาขอคำปรึกษาจากทุกคนอีกแล้ว
จากกระทู้ที่แล้วที่เราตั้งว่าลาออกจากนักศึกษาครูดีมั้ย เราตัดสินใจลาออกแล้วนะคะ โดยครอบครัวก็รับรู้ค่ะและไม่ได้ว่าอะไรเพราะเราเพิ่งอยู่ปี1
เราออกมาอยู่บ้าน ทำไมสิ่งที่ตัวเองชอบคือการอ่านนิยาย และเขียนนิยายหารายได้ไปด้วย รายได้ก็อยู่ที่ 5,000 บาทต่อเดือนขึ้นไปแล้วแต่ความขยันอัพและความนิยมบ้าง แรกๆมันก็โอเคนะ ได้นอนอยู่บ้านอยากตื่นตอนไหนก็ตื่น อยากทำอะไรก็ทำ แต่พออยู่ได้ประมาณ 2 เดือนก็เริ่มรู้สึกหดหู่แบบบอกไม่ถูกค่ะเพราะเราไม่ได้ออกไปไหนเลย มีคุยกับเพื่อนในแชทบ้างคลายความเหงาแต่ก็ยังรู้สึกเคว้งอยู่ดี เห็นเพื่อนๆอัพสตอรี่ไปเรียนไปเที่ยวใช้ชีวิตในแต่ละวันแม้จะเหนื่อยแต่ก็ดูเขาสนุก แต่เรากลับหมกตัวอยู่ในห้องไม่ได้ออกไปไหนเลย 
เคยคุยกับพี่ชายแกก็บอกให้คิดดูเรื่องเรียนต่อเพราะใบปริญญาตรีก็สำคัญ กลัวในอนาคตเราจะลำบาก ตอนนั้นที่คุยเราก็ยังไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าได้ทำในสิ่งที่ชอบแล้ว แต่พอนานๆไปมันก็เออนะ...สิ่งที่เราทำเพราะชอบมันมีความสุขก็จริง แต่ยังไม่สุดสักทาง รู้สึกเคว้งมากเลยค่ะวันๆหนึ่งตื่นขึ้นมาก็กิน อ่านนิยาย เขียนนิยาย เล่นแอพอย่างอื่นบ้างวนเวียนไปแบบนี้อยู่ๆก็เกิดอาการนอยด์ตัวเอง เพื่อนก็ห่างกันไปแทบไม่มีสังคม
หรือว่าเราควรจะเรียนต่อดีไหมคะ ไม่รู้จะทำยังไงแล้วทำอะไรก็ไม่มีความสุข
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่