คบกับแฟนมา8ปี อยู่ด้วยกันทุกวัน มีช่วงปีหลังที่เขาต้องกลับบ้านไปนอนบ้านสัปดาห์ละ2วัน ซึ่งเป๋นวันธรรมดาไม่ใช่วันหยุด ส่วนวันหยุดเขามีภาระทางด้านการเรียน  เราเลยรู้สึกว่าเราขาด เพราะในขณะที่เขากลับบ้าน เราต้องอยู่คนเดียว พยายามหากิจกรรมทำ ไปเที่ยวกับเพื่อน แต่มันก็ไม่ชิน ไม่สามารถเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปได้เลย จนร้องไห้บ่อยๆ เขาก็ได้แต่ปลอบว่าเดี๋ยวก็ดีขึ้น บลาๆ เขาบอกว่าเขาทำดีที่สุดแล้ว พยายามแล้ว เราก็เลยปลง และบอกเขาเสมอว่าเราคงทนแบบนี้ไม่ได้นาน และด้วยความที่ความรักของเรากับเขามันเป็นเหมือนเพื่อนกัน พี่น้องกัน มากกว่าความรู้สึกแบบคู่รักมานานแล้ว เพราะเขาไม่ค่อยหวาน ไม่จีบเรา ไม่เคยมีพสพกัน อยู่แบบเฉยๆ ซึ่งเราก็แอนตี้ลึกๆอยู่แล้วด้วย จนมาเจอคนหนึ่งซึ่งคนนี้เราหวั่นไหวมาก ตอนนั้นก็ชั่งน้ำหนักดีแล้ว เลยเลิกกับแฟนเก่าที่รักมาก มาลองศึกษาอีกคนดู แล้วไปได้ดีมาก  แต่กับคนเก่า เขาก็ยังรักเรามาก ยังตัดเราไม่ได้ เราก็สงสารเขา และยังรักเขามากเหมือนกัน แต่ความรักที่มีให้ผู้ชายสองคนนี้เป็นคนละแบบ กับคนเก่าเป็นแบบรักบริสุทธิ์ มั่นคง อบอุ่น กับคนที่คุยอยู่เป็นรักที่เราปรารถนาจะมีมาตลอด คือรักแบบหญิงสาวรักชายหนุ่ม  เราไม่รู้ว่าเราต้องเลือกอะไร และกำลังสับสนมาก ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ