เรายอมรับว่าเราโลภเองถึงได้เกินเรื่องแบบนี้ขึ้น
บ้านเราเป็นร้านค้าแล้วบ้านเราประกาศขายบ้านหลังข้างๆที่ติดกับร้านค้าที่เราเฝ้าอยู่ แล้วอยู่ๆก็มีคนเข้ามาถามเราที่ร้านว่าบ้านหลังข้างๆเราเป็นเจ้าของที่ประกาศขายใช่ไหม เราก็บอกใช่ค่ะ เป็นบ้านของพ่อประกาศขาย แล้วเค้าก็ถามเราว่าถ้าจะซื้อสดสามารถซื้อได้เลยไหม เราก็บอกบ้านเป็นบ้านติดธนาคารแต่ติดแค่ประมาณ 3 แสน เค้าก็ขอเข้าไปดูบ้านเราก็พาเดินดูบ้านคุยราคาก็โอเคก็เหมือนคนดูบ้านทั่วไป ว่าฝ่ามีรอยรั่วซึมแก้ให้ได้ไหมมีช่างให้ไหม เราก็บอกพ่อมีช่างให้ พี่เค้าก็บอกเราว่าช่วยหาช่างให้หน่อยเพราะพี่มาจากระยองไม่ค่อยรู้จักช่างแถวนี้ พอดีบ้านเสร็จเราก็พามาคุยรายละเอียดหน้าบ้าน พี่เค้าก็ขอดูเอกสารบ้านตามปกติ เราก็เอาสำเนาโฉนดมาให้ดู แล้วพี่เค้าก็ขอดูเอกสารที่ยืนยันว่าเรามีกู้ธนาคารซื้อบ้านหลังนั้นจริงไหม เพราะก่อนหน้านี้โดนเจ้าของบ้านหลอกมาให้จองแล้วยกเลิกไม่ได้เงินคืนบ้านก็ไม่ได้ เราเลยโทรถามพ่อกับแม่ที่อยู่เมืองนอกว่ามีเอกสารที่เรากู้ธนาคารไหม แม่ก็ให้เอาใบเสร็จที่ผ่อนบ้านจากทางธนาคารส่งมาให้ทุกเดือนเผื่อยืนยันให้กับลูกค้าที่จะมาซื้อบ้าน แล้วพี่เค้าก็ขอโทรเช็คเอกสารกับธนาคารที่มีสินเชื่อบ้านอยู่ว่ามีชื่อเป็นเจ้าของบ้านจริงไหม ระหว่างรอธนาคารตรวจสอบเค้าก็มีลูกค้าโทรมาสั่งโทรศัพท์ไอโฟน ตอนแรกเราก็ไม่ได้สนใจก็งานเค้าธุรกิจเค้า เค้าก็เล่าเราให้ฟังเป็นพวกโทรศัพท์ได้มาราคาถูกมากเพราะเป็นโคต้าที่รัฐกาลได้เอาไปหักลบภาษีแล้วเหมือนได้ฟรี ทุกครั้งที่มีคนโทรเข้ามาเค้าจะเปิดลำโพงตลอดแล้วบอกว่าโทรศัพท์เค้าต้องเปิดลำโพงคุยตลอด มีลูกค้าโทรเข้ามาจะเอาราคาโทรศัพท์เท่านั้นเท่านี้ มีห้างตรงใกล้บ้านเรารับซื้อราคาดีมาก เพราะร้านเอาไปขายผ่อนมีลูกค้ารอรับ ระหว่างที่รอธนาคารคอนเฟิร์มเอกสารก็มีลูกค้าโทรมาตลอด เราก็นั่งคุยด้วยระหว่างรอธนาคาร แล้วก็เหมือนมีพนักงานธนาคารที่พี่เค้ารู้โทรกลับมาพร้อมยืนยันข้อมูลว่ามีชื่อที่ยื่นสินเชื่อบ้านหลังนี้จริง ต่อจากนั้นก็คุยเรื่องการจองบ้านว่าจะวางมัดจำเท่าไหร่ พี่เค้าก็ขอวางมัดจำปิดยอดได้ไหม เราก็ให้โทรคุยกับพ่อว่าจะวางมัดจำยังไง เพราะต้องรอพ่อกับมาจากเมืองนอกถึงจะโอนบ้านได้ พี่เค้าก็คุยขอวางมัดจำแล้วให้ช่างรีโนเวทบ้านได้ไหมแต่ให้พ่อโทรติดต่อช่างให้หน่อย เราก็เอาเบอร์ช่างจากพ่อมาให้มาประเมินราคาแล้วลูกค้าต้องการคุยกับช่างเลย เราเลยให้ช่างมาคุยว่ารายละเอียดยังไงต้องแก้ตรงไหนราคายังไง ระหว่างรอช่างเราก็นั่งคุยรอประมาณครึ่งชม. เราก็บอกเราอยาได้โทรศัพท์ใหม่นะแต่เราไม่มีเงินพี่เค้าเลยบอกงั้นเอางี้ไหมพี่ออกให้ก่อน เดี๋ยวหักกับเงินค่ามัดจำพรุ่งนี้เลยเพราะพี่เค้าจะเอาเงินมันจำมาให้เราพรุ่งนี้ เงินไม่สามารถโอนได้ต้องไปถอนเงินสดจากธนาคารมาให้ เราเลยลองขอแม่เพราะราคามันแค่หมื่นเดียวเพราะเห็นพี่เค้าบอกว่าให้ราคาทุนเพราะพี่เค้าได้กำไรจากไปขายร้านโทรศัพท์ พอเราขอแม่ได้พี่เค้าก็บอกงั้นเดี๋ยวอันนี้ออกให้ก่อนแล้วหักกับค่ามัดจำนะ แล้วก็ขอชื่อเราเพื่อที่จะสั่งซื้อโทรศัพท์ โทรคุยสั่งจองเครื่องให้เราพร้อมแล้วบอกว่าจะให้ไปรับที่ศูนย์ด้วยกัน เราก็โอเคตกลงเพราะยังไงก็ไปด้วยกันคงไม่มีอะไร แล้วสักพักช่างก็มาดูบ้านพี่เค้าก็คุยว่าต้องการแก้ตรงไหนแล้วแจ้งกับช่างว่าพวกอุปกรณ์เดี๋ยวไปซื้อด้วยกันส่วนค่าแรงให้คิดมาจะได้จ่ายช่างทีเดียว ขออย่างเดียวช่างไม่เทงานก็พอ พอคุยกับช่างเสร็จเค้าก็โทรคุยกับคนที่เค้าสั่งโทรศัพท์ด้วยว่ามีโปรอะไรใครลบข้อความเหมือนตะกี้ เค้าก็ว่ามีโปร2แถม1 พอเราได้ยินหลังจากที่เค้าคุยโทรศัพท์เราก็บอกอยากได้โปรจังเพราะตอนนั้นเราก็เริ่มเชื่อแล้วว่าเค้าจะมาซื้อบ้านเราจริง เค้าก็บอกจะเอาไหม แต่ถ้าจะเอาน้องต้องเอาเงินมาจ่ายเองนะหนึ่งหมื่น เราก็บอกวันนี้เรายังไม่มีเงินพี่เค้าก็บอกแค่โทรศัพท์ต้องไปเอาวันนี้ไม่งั้นไม่น่าจะมีของแล้วถ้ามีโปรแถมยิ่งมีคนแย่งกันเราเลยลองโทรขอตังแม่ แม่ก็เตือนเราว่าโทรศัพท์อะไรทำไมถูกจัง แร่เราก็ยืนยันกับแม่ว่าเราไปรับโทรศัพท์กับเค้าที่ศูนย์คงไม่โดนโกงหลอก อีกอย่างพรุ่งนี้เค้าก็มาจ่ายค่ามัดจำบ้านเดี๋ยวได้เงิน พอเราขอแม่ได้เราก็บอกแฟนเราให้พาไปพร้อมกับพี่เค้า พอตอนออกจากบ้านใกล้จะบ่ายสามพี่เค้าก็บอกแวะเอาเงินเข้าจ่ายก่อนได้ไหมจะเลยเวลาทำการจะไม่ได้โทรศัพท์นะ เราก็โอเคแวะธนาคารกดเงินมาให้ พี่เค้าก็เอาเงินเข้าบัญชีทางการอะไรสักอย่างแค่เราไม่ได้ดู พี่เค้าก็บอกขออนุญาตให้รอข้างหน้านะ เราก็รอข้างหน้าหลังจากโอนเสร็จเราก็ไปห้างที่พี่เค้าบอกเพื่อที่จะไปรับโทรศัพท์ที่ศูนย์ ระหว่างทางเราก็ถามนู้นนี้ เพราะเราจ่ายเงินไปก็เริ่มระแวงแล้ว แต่เค้าอยู่บนรถเราจะหนีไปไหนได้จนถึงห้างเราก็เดินลงไปด้วยกัน ตอนแรกพาเราไปนั่งที่ก่อนแล้วบอกเราว่าต้องเข้าไปรับโทรศัพท์ยังไง รอใบเอกสารใบเสร็จเพื่อนไปรับขอแล้วก็เดินไปที่ศูนย์โทรศัพท์ด้วยกันก็บอกให้เรารอข้างหน้าแปปนึงนะ เดี๋ยวไปเอาใบมาให้แล้วก็เดินไปทางพาวเวอร์บาย พี่เค้าเดินไปได้นิดเดียวก็ให้เราเดินตามไปที่พาวเวอร์บายบอกเราว่าเผื่อในใบเสร็จพิมพ์ชื่อผิดจะได้ให้เค้าแก้ให้เลย เรากับแฟนก็เดินไปแต่เราคิดว่าพี่เค้าดดินเข้าพาวเวอร์บายเพื่อไปเอาเอกสารใบเสร็จ แล้วแฟนเราก็บ่นหิวยืนกับเราแปปนึงแล้วบอกเดี๋ยวไปหาอะไรกินลองท้องก่อนนะ เราก็โอเคถ้าพี่เค้ามาเดี๋ยวเราโทรตาม แฟนเราไปประมาณ 10 นาที เดินกลับมาเราก็บ่นกับแฟนว่าทำไมพี่เค้าเข้าไปนานจังไหนว่าแค่ประมาณ 5นาทีเอาเอกสาร แฟนเราก็บอกเข้าไปไหนตอนเดินตามมาเหมือนเห็นพี่เค้าเดินเลยพาวเวอร์บายไปนะ เห็นคุยกับเราว่าไปเอาใบที่คลังก็นึกว่าเดินไปเอาอีกที่ เลยให้เราโทรหาแต่ตอนนั้นคือใจสั่นแล้วรู้แล้วว่าต้องโดนหลอกแน่ๆ พอโทรก็โทรไม่ติดเลยเราเลยเดินหารอบๆเผื่อพี่เค้ายังอยู่แถวนั้นแล้วก็พยายามโทรก็โทรไม่ติด แฟนเราเลยชวนกลับบ้านกันระหว่างทางกลับบ้านเราคิดเยอะมากต้องตอบแม่ยังไง ในเมื่อแม่เราเตือนเราก็ไม่ฟัง ทำไมเราถึงโง่ได้ขนาดนี้ แล้วก็พูดกับตัวเองว่านี้แหละคือความโลภ ที่เค้าว่ากันว่าโลภมากลาภหาย สุดท้ายขอฝากถึงคนที่มาอ่านข้อความนี้อย่าเชื่อใครง่ายๆทุกวันนี้คนโกงคนหลอกลวงมีมาทุกรูปแบบ อย่าโลภแบบเราจะได้ไม่โง่แบบเรา ขอบันทึกเป็นความทรงจำเพื่อเตือนตัวเอง อะไรที่เป็นแค่คำพูดปากเเปล่าอย่าหลงเชื่ออะไรง่ายๆ ทุกวันนี้เงินไม่ได้หามาง่ายๆ อะไรที่ง่ายคือมิจฉาชีพ
ฝากถึงเพื่อนที่จะคอมเม้นด้วยนะคะ ด่าได้แต่อย่าแรงมากเรารู้แล้วว่าเราโลภอยากได้ของถูกที่ไม่น่าเป็นไปได้