สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาแชร์ความประทับใจของโรงพยาบาลนึงค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า คุณพ่อป่วยเป็นมะเร็งในกระเพาะเลยได้รับการรักษาที่โรงพยาบาลนี้ค่ะ มีคุณหมอประจำตัวซึ่งประทับใจแรกคือไม่ทราบเลยว่าคุณหมอมาตรวจกี่โมงบางวันมาเช้ามาก บางวันมาบ่ายค่ะ คุณพ่อรักษาตัวมาอาทิตย์นึงคะ คุณหมอตรวจแล้วแจ้งว่าให้ส่งตัวไปที่โรงพยาบาลนึงในวันพรุ่งนี้ และพอถึงวันรุ่งขึ้นคุณพ่อเรายังต้องอยู่ต่ออีกวันนึงเพราะยังฉี่เลือดอยู่หมอเลยให้อยู่ก่อนอีกวันนึงและจะส่งตัวในวันถัดไป วันนี้หมอจะทำใบส่งตัวให้ และความประทับใจต่อมาคือการส่งตัวของโรงพยาบาลคือการให้เรานั่งรถไปอีกโรงพยาบาลนึงเองและไปเดินเรื่องเอกสารเอง เพราะว่าคุณพ่อเดินเองได้แล้วจึงให้ไปเองซึ่งอันนี้เราเข้าใจได้ จนวันต่อมาพยาบาลมาเจาะเลือดคุณพ่อแต่เช้าและบอกว่าให้รอหมอเราก็รอจนถึงช่วงเที่ยงก็ยังไม่มีหมอมาเลยตัดสินใจไปถามพยาบาลได้คำตอบแค่ว่า รอหมอ เราก็รอจนบ่ายกว่า หมอมาตรวจคุณพ่อเราแล้วบอกว่า ออกจากโรงพยาบาลได้กลับไปพักที่บ้านก่อนวันนึงพรุ่งนี้ค่อยเดินทางไปโรงพยาบาลที่ส่งตัวตอนเช้าก็ได้ เดี๋ยวทำเอกสารให้ เราก็รอต่อไป จนบ่ายสามโมงเห็นว่ารอมาสักพักนึงจึงเดินไปถามเรื่องเอกสาร พยาบาลก็ถามกลับว่า หมอบอกว่ายังไง เราก็ตอบไปตามที่บอกหมอ พยาบาลก็ขอตัวแปปนึง(น่าจะโทรไปหาหมอที่มาตรวจ)  แล้วกลับมาบอกว่า หมอลืมทำเอกสารให้ตอนนี้หมดเวลาแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้หมอจะมาทำเอกสารให้แต่เช้า เราก็ไม่รู้จะพูดยังไง โมโหก็โมโห งงก็งง คือมารอแต่เช้าเพื่ออะไร  เราลางานมา 2 วัน เสียค่ารถมาโรงพยาบาลเสียค่ารถกลับบ้านอีก รอบละ 200 แค่สงสัยว่านั่งรอมาทั้งวัน ได้คำตอบว่า ลืมมันถูกแล้วหรอ ถ้าไม่ไปถามเองคือจะได้คำตอบไหม เขาทำงานกันไม่ประสานงานกันหรอ  คุณพ่อใช้สิทธิประกันสังคมหรือว่าไม่ต้องดูแลหรือยังไง ถ้าจ่ายเองเป็นผู้ป่วยนอนห้องพิเศษจะดูแลใส่ใจกว่านี้ไหม  เราพยายามเข้าใจว่าอาชีพนี้ต้องใช้ความอดทนสูงมากในการดูแลผู้ป่วย  แต่แบบนี้มันเกินไปไหมค่ะ แต่ยอมรับอย่างนึงว่าพยาบาลบางคนที่โรงพยาบาลนี้ดูแลผู้ป่วยดีมากและพูดจาดีมากๆเลยค่ะ อันนี้น่านับถือจริงๆค่ะ และขอบคุณมาก