ผมมีเรื่องจะแชร์ให้ฟังถือว่าเป็นประสบการณ์เรื่องมีอยู่ว่าผมเกิดอุบัติเหตุตกท่อ ท่อมันเป็นสนิมผมก็เลยไปฉีดยากันบาดทะยัก ตอนที่ผมไปยื่นเอกสารที่เจ้าหน้าที่เขาบอกให้ผมไปที่เคาน์เตอร์ั 2 แต่ผมก็เดินไปผิดเคาน์เตอร์ด้วยความไม่รู้ อยู่ดีๆก็ตวาดใส่ผม คือพูดดีๆก็ได้สงสัยโรงพยาบาลนี้อบรมไม่ดีสันดานเจ้าหน้าที่เลยเป็นแบบนี้ แต่ไหนๆก็มาแล้วก็เอาให้จบไปเลยพอนั้นก็ฉีดเสร็จเรียบร้อยกะว่าจะไม่ไปเหยียบสถานที่ห่วยๆแบบนั้นอีกแล้ว แต่แล้วตัวผมก็ทำงานพาร์ทไทม์ตอนที่ฉีดยาวันแรกก็ปวดแขนนิดหน่อย แต่ก็ทำไหว แต่วันที่2มันหนักกว่าเดิมนิดหน่อยเวลายกของตอนทำงานไม่ค่อยไหว ก็เลยตัดใจลางานที่ทำงานผมวันเสาร์กับวันอาทิยเขามั้งจะไม่ให้พนักงานหยุด ถ้าจะหยุดต้องมีใบรับรองแพทย์ ผมก็เลยต้องกลับไปขอ แต่ในใจก็คุยกับเพื่อนแล้วแหละว่าโรงบาลนี้มันไม่ให้แน่ พอไปขอเจ้าหน้าที่มันพูดจาเหมือนว่าเราดูผิด มันพูดประมาณว่าเป็นแค่นี้จะขอทำไมเด็ก7ขวบยังไปเรียนได้เลย(กูไปทำงานต้องยกของหนักๆสมองคิดได้แค่นี้เองหรอ) ขออภัยที่พูดหยาบนะครับ คือถ้าผมไปเรียนหรือทำงานแบบเอกสารผมก็ไปทำได้ปกติ แต่นี้ผมต้องยกของ คือเจ้าหน้าที่นี้สมองมีแค่นี้หรอ ถ้าคุณทำงานเกี่ยวกับยกของหนักนี้คุณจะทำได้ไหม สรุปเมื่อไม่ให้ก็ไม่เอา ประเด็ดที่ผมติดคือคำพูดของเจ้าหน้าที่นี้มากกว่า ถ้าคุณพูดดีๆหน้าฟังผมจะไม่ว่าอะไรเลยแต่นี้พูดจาหมาไม่รับประทานมาก เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าไปโรงพยาบาลเอกชนดีกว่าถึงจะแพงกว่าการบริการเขาดีกว่าคุ้มค่าที่จะไปรักษา