ความจนกับผีอะไรน่ากล้วกว่ากัน

สวัสดีครับ ผมชื่อเสือ อายุ30ปี มีเรื่องจะมาเล่าเมื่อ15ปีก่อน เหตุเกิดตอนสมัยผมเรียนจบ ม. 3 พ่อแม่ไม่มีเงินส่งผมเรียนต่อผมเลยคุยกับแม่จะเข้ามาหางานทำที่กรุงเทพ ผมได้เงินจากแม่มา3500 นั้งระไฟฟรีจากอุบลราชธานี มาที่ลงที่สถานีหัวลำโพง พอถึงกรุงเทพฯผมได้สับสนกับตัวเองว่าจะเริ่มต้นชีวิตยังไง มีแท๊กซี่คัน1เดินมาถาผมว่าจะไปไหน ผมเลยบอกไปร้านเกมที่ใกล้ที่สุด พี่แท๊กซี่เลยมาผมมาร้านเกมส์แถว วงเวียนใหญ่ (วันนั้นโดนแท๊กซี่เรียกเงินไป600บาท) ผมได้ชื้อเวลาเล่นเกม15ช.ม 100 บาท เล่นได้สักพักผมก็หลับคาโต๊ะ ผมเดินหาสมัครงานหลายที่แถวนั้นแต่หก็ไม่ได้เพราะอายุผมแค่15ปีเวลาผ่านไป3วันโดนที่ผมยังไม่มีห้องพักอาศัยร้านเกมนอนอาบน้ำที่ปั้ม เงินที่มีก็เริ่มจะหมด ห้องพักก็ยังไม่มีผมตัดสินใจไปสมัครงานเป็นคนล้างจานที่ร้านก๋วยเตี๋ยว ได้ค่าแรงวัน250 ฟรีก๋วยเตี๋ยว1ฉาม ผมใช้เวลาทำงานอยู่ร้านก๋วยเตี๋ยว 20 วันมีเงินเก็บติดตัว 5000 นอนร้านเกมอาบน้ำที่ปั้ม จนวันหนึ่งเจ้าของร้านเกมไปเที่ยว ตจว7 วันต้องปิดร้าน ผมเลยจำเป็นต้องหาห้องพักแบบเร่งด่วน ไปถามที่ไหนก็มีแต่ราคาแพงๆ ผมเดินไปเรื่อยๆจนไปเจอป้ายห้องพักราคาถูก ผมเลยโทรไปถามเจ้าของห้อง ได้ทำการนัดดูห้อง เป็นอพาร์ทเม้นท์เก่าๆ20ห้องแต่มีคนอยู่แค่7ห้องมีอยู่แค่ชั้น3-4 ชั้น1กับชั้น2 ไม่มีใครอยู่เลย ราคาห้องเช่าแค่3500ต่อเดือน ต้องวางมัดจำ 3500+จ่ายล่วงหน้า1เดือน3500รวมเป็น3000ซึ่งผมมีเงินติดตัวแค่ 5,000 บาท ผมเลยขอจ่ายแค่1500ก่อน เจ้าของห้องเลยบอกว่ามีห้องหนึ่ง พี่ให้อยู่ฟรี(ถ้าอยู่ได้เพราะคนเช่าเก่าผูกคอตายที่ห้อง) ผมก็เป็นคนไม่กลัวผีอยู่แล้วเลยเข้าทางผม ตกลงอยู่ฟรีกับห้องคนผูกคอตาย ช่วงเช้าของวันต่อมาผมได้เข้ามาทำความสะอาดห้อง เปิดประตูเข้ามาทำผมตะลึงไปเลยครับ ห้องสะอาดมากๆ รู้ได้เลยว่าเจ้าของห้องดูแลดีมากเข้าของวางเป็นระเบียบเรียบร้อยดีมาก ส่วนมากจะมีแค่ฝุ่นตามพื้นหลังตู้เสื้อผ้า ข้าวของบางอย่างทางยาทไม่ได้เอาไป ผมได้เปิดตู้เสื้อผ้าผมได้เจอรูปถ่ายเหมือนจะเป็นรูปคู่ติดไว้ข้างกระจกในตู้ แต่รูปส่วนที่เป็นผู้ชายถูกฉีกออกไปเพราะอะไร? ช่วงบ่ายหลังจากที่ผมทำความสะอาดเสร็จแล้ว ผมได้เอาเสื้อผ้า 2-3ชุดของผมที่มีมาไว้แล้วชื้อดอกไม้ธูปเทียน ไว้ไหว้ขออาศัยอยู่ คืนวันแรกที่ผมนอน ผมไม่มีพัดลมแต่ห้องมีแอร์ผมไม่กล้าเปิดเพราะกลัวค่าไฟแพง อยู่ฟรีน้ำไฟผมต้องจ่ายเอง ดึกๆของคืนวันนั้นอยู่ดีๆแอร์ในห้องก็เปิดเอง ผมก็คิดว่าผมนอนทับรีโมท เพราะผมเอามาวางข้างๆตัว ก่อนจะนอนผมถอดกางเกงกับเสื้อไว้ปลายเตียง เพราะผมร้อน แต่ตอนผมตื่นเช้ามาเสื้อกับกางเกงผมไปอยู่ในตะกร้า (ผมก็คิดว่าผมคงลืมเองแหละ) 2 วันต่อมาผมเลิกงานมาเที่ยงคืน เข้าห้องมาพบว่าแอร์เปิดเองอีกแล้ว (แต่เหมือนพึ่งจะเปิดได้ไม่นานเพราะยังไม่เย็นมาก) ผมก็ไม่ได้คิดอะไรจนกระทั่ง ผมเข้าไปอาบน้ำโทรศัพท์ผมดังขึ้นแต่ผมไม่ได้ออกมารับ ผมอาบน้ำเสร็จเลยออกมาดูว่าใครโทรมา (ปกติถ้าเราไม่ได้รับสายโทรศัพท์มันจะขึ้นว่าสายที่ไม่ได้รับ) แต่ผมดูโทรศัพท์สายล่าสุดที่โทรเข้าคือแม่ผมเอง เวลา00:36 เป็นเวลาที่ผมอาบน้ำอยู่ เวลาสันทนา 26วินาที ผมเลยโทรกับไปหาแม่ แม่ผมรับสายคำแรกที่พูดอายุ15เองจะรีบมีแฟนทำไมพาเขามาอยู่ด้วย มีปัญญาเลี้ยงเขาหรอ ผมก็งงแม่พูดอะไร แม่ผมพูดต่อมาว่าอยู่ด้วยกันก็ดูแลกันดีๆช่วยกันทำมาหากิน ผมเลยบอกแม่ไปว่าผมอยู่คนเดียวพึ่งมาอยู่ห้องนี้ได้3วัน (แม่ผมสวนมาเลยจะโกหกกูทำไมเมื่อกี้แฟนรับสายบอกอาบน้ำอยู่ ) ผมก็เริ่มคิดเลยวางสายไป ก่อนจะนอนผมได้จุดธูปบอกกับเจ้าของห้องเก่าว่า ถ้ามีอะไรให้ช่วยบอกผมดีๆนะครับมาบอกในฝันก็ได้ แต่มาดีๆนะครับผมกลัวหลังจากนั้นผมก็นอน เวลาประมาณ 05:40 ผมได้ฝันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเธอเป็นผู้หญิงผมสั้น ตัวเล็กและสวยมากๆ เธอบอกกับผมว่าตื่นๆมาคุยกับเราก่อนเราเป็นเจ้าของห้องนี้เองชื่อเนย อายุ18-19 เนยบอกเธอไม่ต้องกลัวเรานะ อยู่ห้องนี้กับเรามีกฎแค่ 3 ข้อ
1.อย่าพาผู้หญิงเข้ามา
2.ห้ามกินเหล้า
3.ห้ามสูบบุหรี่
เราขอเธอแค่นี้พอ
ผมก็ได้แนะนำตัวผมเองให้กับเนยฟัง เธอได้บอกผมว่าอายุเเค่นี้เก่งเนาะมาอยู่คนเดียวได้
ผมบอกเทอไปว่าผมไม่ได้เก่งอะไรหรอกแค่บ้านผมจนผมอยากเรียนต่อเลยมาหาเงิน  ผมเลยบอกเนยไปว่าถ้าจะมาหาผมคราวหน้า ไม่ต้องมาในฝันเเล้วนะมาตอนไหนก็ได้ขอแค่มาแบบปกติ ผมเริ่มใช้เงินมากขึ้นในที่สุดผมต้องหางานอย่างอื่นทำ ผมได้ถามกับตัวเองว่าจะทำงานอะไรคิดไปคิดว่าเผลอหลับ เนยเข้ามาปลุกผมในฝันเช่นเคย เสือๆตื่นๆ ลองไปสมัครงานร้านหมูกระทะดู เเล้วบอกว่าเนยแนะนำมา เวลา 17:00 ผมได้ไปร้านหมูกระทะตามที่เนยบอก (พี่ครับรับพนักเสิร์ฟไหมครับเนยแนะนำผมมา) เจ้าของร้านบอกพร้อมเริ่มงานวันนี้เลยไหมผมตกลงทันที ค่าแรงวันระ300 ทริป วันแรก 460บาท ดีใจมากๆ ผมกับน้องที่ทำงาน(น้องคำนางเป็นคน สปป ลาว)พากันไปดื่มเบียร์ ผมกินไป2ขวดเริ่มเมาน้องคำนางก็เริ่มเมา ผมเลยให้น้องมาส่งที่ห้องเพราะน้องเขามีรถ ที่เจ้าของร้านไว้ให้ใช้ พอถึงห้องผมก็เปิดประตูให้น้องมาส่ง สภาพผมคือเมามากหลังจากที่น้องมาส่งที่ห้อง ผมก็เมาแล้วหลับไป เนยมาอีกแล้วมารอบนี้โหดมากขึ้นเตียงขย่ม กูบอกให้ตื่นอย่ามานอนห้องกูออกไป ออกไป ผมตื่นขึ้นมาผมเห็นหน้าของเนย ตาสองข้างเขียวช้ำเหมือนคนโดนชก เนยบอกว่ากูบอกแล้วอย่าพาผู้หญิงเข้ามาในห้องกู ทำไมถึงพามาออกไปจากห้องกูออกไปเนยร้องเสียงดังจนผมกลัวมากผมเลยบอกเนยไปว่า ถ้าผมไม่อยู่นี้แล้วจะให้ไปอยู่ไหน เราแค่เมาน้องที่ทำงานเลยมาส่งแค่นั้นเอง เช้าวันต่อมานึกถึงเรื่องเมื่อคืน ผมเลยจะขอโทษเนยผมเลยไปวันใกล้ๆห้อง ไปทำบุญให้เนยตกเย็นผมเข้าไปทำงานที่ร้านหมูกระทะต่อ น้องคำนางบอกผมว่า แฟนพี่ทำไมหน้าดุจังไม่พูดไม่คุยกับหนูเลย บอกแค่ว่ามาส่งแล้วเรียบออกไป ผมทำงานที่ร้านหมูกระทะได้2เดือน เริ่มมีเงินเก็บผมกับน้องคำนางก็เป็นแฟนกัน วันหนึ่งน้องคำนางบอกว่าทำไมพี่ถึงไม่พาหนูไปห้องพี่บ้างไหนบอกไม่มีแฟน ผมกะน้องทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยเข้าผมเลยตัดสินใจ พาน้องไปนอนที่ห้องผม ตกดึกของคืนวันนั้น น้องคำนางได้ตื่นขึ้นมาแล้วนั่งอยู่มุมห้อง ร้องให้แบบไม่มีสติ พูดคำเดิมช้ำๆวนไปวนมา หนูกลัวแล้วหนูกลัวแล้วอย่าทำอะไรหนูเลย ผมเลยลุกไปหาน้องคำนางบอกน้องไปว่าไม่ต้องกลัว ...พอผมพูดว่าไม่ต้องกลัวแค่นั้นแหละ เนยพูดสวนออกมาว่า ไม่กลัวกูหรอ เสียงของเนยมาพร้อมกับใบหน้าของเนย ตอนนั้นผมกลัวมากเนยน่ากลัวมากเวลานั้น ผมสะดุ้งตื่นที่ไหนได้ผมฝันไป แต่...น้องคำนางหายไปไหน น้องได้ไปนั่งร้องให้อยู่ในมุมห้องจริงๆ ผมได้ถามน้องว่าเกิดอะไรขึ้น เวลาประมาณ 04:50หนูปวดฉี่เลยจะมาเข้าห้องน้ำ หนูเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ยืนอยู่ในห้องแล้วพูดว่ากล้ามานอนห้องกูได้ไง ห้องนี้ไม่รับผู้หญิงพี่เป็นแฟนพี่เสือหรอค่ะ (กูเป็นผีเจ้าของห้องพร้อมกับเสียงหัวเราะแบบว่ะใจ ) ผมเลยบอกเนยๆๆเราขอโทษ อย่าแกล้งน้องเขาเลย เราบอกน้องเขาแล้วว่าไม่อยากให้มา เราจะไม่พามาอีก เหตุการณ์วันนั้นทำให้ผมกับ น้องคำนางทะเลาะกันจนเลิกกันในที่สุด
ผมเลิกงานกับห้องมาผมถือเบียร์เข้าห้องแล้วนั่งกินคนเดียวจนเมาผมได้เจอเนยอีกครั้ง (เนยบอกกับผมว่าเราบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้กินเหล้าในห้อง) ด้วยความเมาผมเลยบอกเนยไปว่าเพราะทำให้แฟนกูเลิกกับกู เนยได้บอกผมว่าเธอเองก็รู้แก่ใจว่าน้องมีแฟนอยู่แล้วทำไมเธอถึงไปชอบผู้หญิงแบบนี้ เรากลัวว่าเธอจะเสียเงินกับคนแบบนี้โลกนี้ไม่ได้สวยหรูอย่าที่คิด แล้วเนยก็หายไป ตื่นเช้ามาผมได้ไปขอลาออกจากร้านหมูกระทะเพราผมไม่อยากเจอหน้าน้องคำนางอีก ผมมีเงินเก็บ 27,000 บาท ตัดสนใจชื้อรถมือสอง 16,500 เพื่อมาขับวิน รายได้ค่อยข้างดีแต่ต้องเช่าเสื้อวินวันระ300 ผมขับวินตั้งแต่05:00-22:00 รายได้ต่อวันหลังหักค่าใช้จ่าย เหลือ1000+ ดีใจมากๆ เวลาผ่านไป5เดือน ผมเริ่มมีเงินเยอะขึ้นเรื่อยๆ วันนั้นผมได้ชื้อตู้เสื้อผ้ามาเพิ่มโดยต้องขยับตู้เก่าไปให้ชิดหลังห้องจะได้วางตู้2อันได้ ผมได้ดันตู้อันเก่าไปพบว่า มีสมุดบันทึกตกลงมาพร้อมกับ กล่องโทรศัพท์เก่าๆ ในสมุดเขียนว่าสวัสดีเราชื่อ.....ชื่อเล่นเนย ตอนนี้เราอายุ18เรามาเรียน มหาวิทยาลัยปี1 ตื่นเต้นมากๆ เป็นครั้งแรกที่เราเขียนเราจะเขียนเรื่องราวดีๆของเราไว้ในนี้นะ บ่ะะบ๊าย
หน้าที่2
สวัสดีเราเนยนะ
วันนี้เรามีเรื่องจะมาเล่า เราได้พี่รหัส ชื่อนอส หล่อมากไปแถมโสดด้วยถ้าได้เป็นแฟนคงดีมีรถขับด้วย...
หน้าที่3
เรามาเรียนที่นี่ก็3เดือนแล้ว เราแอบชอบพี่รหัส เสาร์อาทิตย์นี้จะมีงานเลี้ยง ส่งรุ่นพี่ที่จะจบด้วย เราจะสารภาพรักกับพี่นอส
หน้าที่4
ตอนนี้เรากับพี่น็อตได้เป็นแฟนกันแล้วนะพี่นอนเป็นสุภาพบุรุษและใจดีมากเราดีใจมากมีคนมารับมาส่งทุกวันเลย
หน้าที่5
ตอนนี้พี่น็อตย้ายมาอยู่ของหนูที่ห้องแล้วนะเราสองคนมีความสุขมากต่างคนต่างช่วยกัน ขอให้เรามีความสุขแบบนี้ไปเรื่อยๆนะ
หน้าที่6
ตอนนี้เรากับพี่นอสคบกันได้ 6 เดือนแล้วนะ พี่นอสต้องกลับต่างจังหวัดเป็นครั้งแรกที่เราอยู่ด้วยกันมาเราต้องจากกัน
หน้าที่6
พี่นอสกลับถึงบ้านเราโทรหายังไงก็ไม่รับเราก็แปลกใจทำไมไม่รับโทรศัพท์ผ่านไป 3 วัน เราจะติดต่อไม่ได้เราเลยตัดสินใจไปตามหาตามที่อยู่บัตรประชาชน เราเสียใจมากพี่นอสเขามีครอบครัวอยู่ที่ต่างจังหวัดแล้ว วันที่พี่นอสเขากลับต่างจังหวัดเป็นวันที่แฟนของพี่นอสคลอดลูก
พอเราทราบเรื่องนี้เราเลยตัดสินใจกลับมาเราไม่ได้ ติดต่อกับพี่นอสอีกเลย ผ่านไป2เดือน ประจำเดือนเราไม่มา ...เราท้อง
หน้าที่7
สวัสดีค่ะ พ่อแม่ ถ้าพ่อกับแม่ได้อ่านข้อความนี้หนูคงไม่ได้อยู่ในโลกนี้แล้ว ตอนนี้หนูท้อง แต่แฟนหนูมีครอบครัวอยู่แล้ว แม่จ๋าพ่อจ๋าหนูเสียใจมากเลย ขอให้พ่อกับแม่ สุขภาพร่างกายแข็งแรงนะค่ะ
หนูรักพ่อกับแม่มากๆนะค่ะ เงินเก็บของหนูอยู่ในกล่องโทรศัพท์นะค่ะ
....จากเนย
หลังจากที่ผมได้อ่านข้อความทั้งหมด ผมได้เรียกเนยให้ออกมาหาผม....เนยออกมาคุยกับเราหน่อย ทำไมเนยคิดสั้นแบบนี้พ่อแม่เนยจะเสียใจขนาดไหน ทำไมไม่คุยกับพ่อแม่ก่อน ทำไม่ทำอะไรไม่คิดดีๆแล้วจะเอาไงต่อทีนี้ จดหมายแม่ก็ไม่ได้อ่านเงินก็ยังอยู่นี้ ....เนยบอกที่เรายังไปไหนไม่ได้เพราะเงินก้อนนี้แหละ เราถึงไม่ยอมให้ใครมาอยู่กลัวเขาจะเจอเงินนี้แล้วเอาไปใช้หมด ผมถามเนยไปว่าจะเอายังไงกับเงินก้อนนี้ ...เนยขอร้องให้ผมเอาเงินนี้ไปให้พ่อกับแม่เนยไปส่งที่ จ.ลำปาง อ.เถิน ผมมี มอเตอร์ไซค์ ก่อนออกจากห้องไปผมได้บอกเนยว่าให้ขึ้นซ้อนท้ายรถออกมาเราจะไปกลางคืนกัน ผมขี่รถออกจากกรุงเทพฯเวลา 18:00 ขี่ไปตามที่เนยบอกระยะทาง 570 กิโลเมตร ทางไปบ้านเนยจะเป็นทางที่วิ่งตามภูเขา อ.เถิน ไป อ.ทุ่งเสลี่ยม จ.สุโขทัย ผมไปถึงบ้านเนยประมาณ 01:20 ผมได้ตะโกนเรียกคนในบ้านพักใหญ่ สักพักมีผู้ชายคนหนึ่งเปิดประตูออกมา ไอ้หนุ่มเองมาหาใครดึกดื่นขนาดนี้ ผมเลยเอารูปเนยที่กระจกในตู้เสื้อผ้าในผู้ชายคนนั้นดู บอกแกว่าผมมาเพราะคนในรู้นี้อยากให้มา ลุงแกหยิบรูปไปดู บอกออกมาว่าเนยลูกพ่อแล้วก็ร้องให้
พ่อของเนยจะเรียกผมเข้าไปในบ้านไปนั่งคุยกับแม่แล้วก็พี่ชาย ผมได้บอกไปว่าผมเจอสมุดบันทึกของเนยกับกล่องโทรศัพท์ที่มีเงินอยู่ประมาณ 6 หมื่นกว่าบาทที่ไม่มีเก็บสะสมไว้ ผมได้เจอกับเนยบ่อยมากแล้ววันนี้เธอก็นั่งรถมากับผมเนยเป็นคนบอกทางให้ผมมาที่นี่ ผมไม่ได้รู้จักกับเนยเป็นการส่วนตัวแต่ผมเป็นคนที่ไปเช่าห้องต่อจากเนยเพราะผมไม่มีเงินเขาเลยให้ผมดูฟรีเพราะว่ามีคนตายในห้องนี้ ผมได้เจอในฝันบ่อยๆเราคุยกันหลายเรื่องมากครับแต่เนยไม่เคยพูดถึงเรื่องเงินนี้กับสมุดบันทึก วันนั้นผมจะซื้อตู้เสื้อผ้าเข้าห้องเพิ่มผมได้ขยับตู้ใบเดิมแล้วมีสมุดบันทึกกับกล่องโทรศัพท์ร่วงลงมาผมเลยรู้ความจริงทั้งหมด ก่อนจะมาที่นี่เลยได้ขอร้องผมให้เอาเงินนี้มาส่งให้ถึงมือพ่อกับแม่ ผมเลยบอกให้เนยขึ้นนั่งรถตามผมมา ตอนนี้เนยก็นั่งฟังที่ผมพูดอยู่ ผมกับพ่อแม่และพี่ชายของเนยได้คุยกันเป็นเวลานาน จนกระทั่งเกือบเช้าพ่อกับแม่ของเนยได้ให้ผมขึ้นไปนอนบนห้องเลย ผมตื่นมาเที่ยงของอีกวันพบว่าเนยนั่งอยู่ที่ปลายเตียงแล้วบอกว่าเราขอบใจเธอมากนะรอหมดห่วงแล้วจากนี้เราคงไม่ได้พบเจอกันอีก ผมได้บอกกับเนยไปว่าถึงจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วเราจะไม่มีวันลืมเนยน่ะ มีเพื่อนเป็นผีก็ดีแบบนี้นี่เอง ขอจบ ep 1 ไว้เท่านี้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่