ผ่านมาไม่นานนี้เราได้แต่กังวลกับเรื่องของแม่กลัวแม่จะเหนื่อยเกินไปกับหน้าที่หลายๆอย่างคือแม่เราเป็นหนี้แทนพ่อที่ไม่เอาไหนเค้าได้ย้ายออกจากบ้านไปอยู่ห้องเช่ามาเป็นเดือนกว่าๆแล้วแต่หนี้ที่เค้ากู้มากลับเป็นชื่อแม่แม่รักพ่อมากๆให้โอกาสหลายๆอย่างแต่เค้าก็ยังทำตัวแย่ๆติดการพนันเอาเงินไปเล่าหมดหนี้ที่ไปกู้คนอื่นก็ยังบอกให้แม่จ่ายเรารู้เรื่องนี้เสียใจมากค่ะไม่คิดว่าจะขนาดนี้มันหลายบาทมากๆแต่แม่บอกว่าแม่จะใช้หนี้นี้ให้หมดเองเรา 2 คนแม่ลูกมีแพลนจะย้ายบ้านกันเพราะที่เหลืออะไรที่นี่แล้วบ้านที่เราอยู่ก็มีแค่ปู่กับย่าค่ะเค้าไม่สนใจพ่อแล้วเพราะพ่อไม่เอาอะไรเลยจริงๆทำผิดมากี่ครั้งก็ยังกลับไปเป็นเหมือนเดิมแม่เราก็รักเค้าจนตัวเองต้องมาเสียใจทุกครั้ง เราอยากช่วยแบ่งเบาเค้ามากๆซึ่งตอนนี้อีก 1 เทอมเราก็จะจบม.6แล้วเราอยากเรียนต่อเหมือนกันคิดไว้แล้วค่ะว่าจะทำงานส่งตัวเองเรียนไป แต่ตอนนี้รู้สึกไม่โอเคมากๆทำไมพ่ออายุขนาดนี้แล้วยังคิดไม่ได้ ที่จริงครอบครัวเรามีความสุขมาตลอดต่างคนต่างมีหน้าที่ของตัวเองช่วยเหลือกัน มีกินอยู่ไม่ถึงยากจนมีเงินเก็บจนกระทั่งเค้าติดการพนัน เพื่อนที่ทำงานพ่อพาเสียคน ไม่สนใจแม่เลยว่าจะต้องแบกภาระมากแค่ไหน แม่เรากับพี่สาวเราต้องแบกอะไรหลายอย่างๆปู่ก็เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายแล้วย่าอยู่ที่บ้านก็คอยดูแลพ่อเรายังกลับตัวไม่ได้เลยยังใช้ชีวิตตามใจตัวเองแบบนี้  เราอยากจะคุยกับเค้ามากๆแต่เค้าก็ไม่กลับมาเป็นคนเดิมแล้วค่ะ เสียใจมากไม่อยากคุยแต่ถ้าเอ่ยปากไปเค้าก็จะทำร้ายเราแทนค่ะ ควรทำปล่อยเค้าไปไหมคะ