ช่วยรับฟังได้ไหมค่ะ?

กระทู้คำถาม
สวัสดีค่ะ คือเราไม่รู้จะเรียบเรียงเรื่องยังดีงั้นขอเล่าก่อนเราเป็นพวกที่ตอนกลางคืนไม่หลับไม่นอน สมองคิดไปเลื่อยตลอด เกี่ยวกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึงไม่ก็ความฝัน จินตนาการต่างๆอะค่ะ5555อ่านแล้วก็คงปกติ แต่เรารู้ว่าเราชอบยํ้าคิดยํ้าทำที่แบบว่าถ้ามีคนมาพูดตอกยํ้าเช่นเกี่ยวกับเรื่องงานบ้านไม่ทำ(ปล.เราคิดคำพูดไม่ออก555)เราก็จะโกรธแล้วสักแปปพอสำนึกได้แต่แทนที่เราจะสำนึก แต่ไปนั่งห้องห้องหนึ่งเป็นห้องที่เราชอบไปร้องให้ในนั้นสุดละค่ะ เราร้องในนั้นและอุ่นใจแปกๆเพราะเจ้าเหมียวเราด้วยมั้ง อ่าออกทะเลอีกละ555  เราจะอยู่ในนั้นเงียบๆ ไม่มีการกักบริเวณเรา ไม่มีใครบังคับ แต่ทำไมพอเกิดเรื่องแบบนี้ทีไรเราชอบไปนั่งยํ้าตัวเองอยู่ในห้อง เราก้ไม่คิดหรอกว่าแค่ไม่กี่ประโยคก็ทำให้ความจำแย่ๆมันฟุ้งซ่านไปเต็มหัว แล้วก็ร้องไห้ แค่บางครั้ง555ตอนที่เราร้องไห้ก็มีความคิดอยากไปสบายบ้าง คิดถึงพ่อบ้างเพราะพ่อแม่หย่ากันแล้วมั้งค่ะเลยคิดถึง ไม่ก็ท่านคงเป็นคนเดียวที่กอดเราตอนร้องไห้ นั้นสิหลังจากพ่อกับแม่หย่ากันก็ไม่มีใครกอดเราตอนร้องไห้5555 มันคงเป็นวิธีที่แม่สอนให้ลูกเข็มแข็งแต่เราคงไม่ได้เข็มแข็งขนาดนั้นหรอก ถึงนานๆทีจะร้องไห้ที่โรงเรียนแต่ก็ร้องไม่มีเสียงนั้นสิ  ตั้งแต่เข้ามธัยมมาเคยร้องแค่รอบเดียวเอง555 คงต้องวางภาพไว้ว่าเราแกร่งมั้ง ถึงยังไงช่วงนี้ก็ไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไรนอกจากรู้สึกเหมือนเราโหยหาบางอย่าง มันคงเป็นความอบอุ่นแต่จริงๆครอบครัวเราก็ปกติไม่น่าจะขาด แต่ความรักอาจไม่แน่ แต่เราจะหาจากไหนสิ คงต้องเปลี่ยนจากโหยหาอะไรบางอย่างเป็น หาได้ที่ไหนงั้นมั้งค่ะ555 บางคนก็คงคิดว่าเราไม่เคยมีแฟน เราเคยมีค่ะแถมไม่พร้อมที่จะดูแลเขาด้วยเลยเลิกกันไป ตอนนี้คงเหมือนช่วงจำศีลมั้ง จำศีลพิจารณาตัวเองใหม่ ขนาดเรายังไม่รู้ใครจะรู้ละ พระเจ้าหรอ? แม่?หึ คงได้แต่ให้คุณที่มาอ่านได้รับฟังปัญหาเล็กๆน้อยๆของเด็กขี้แยไม่รู้จักโตอย่างเรามั้ง แต่เราก็หวังว่าถ้ามีคนรับฟังในชีวิตจริงที่ไม่ใช่ที่พิมพ์เราคงเล่ายาวแน่ๆ ไอเราก็ชอบเล่าเรื่องอยู่ด้วยที่นี้ว้าวุ่นเลย5555 เชื่อสิค่ะ ตอนเช้าเราคงปรับอารมณ์เป็นอีกmoodนึงเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนนึง เพราะที่เราพิมพ์มาคงเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบแหละ แต่ถ้ากลับมาอารมณ์นี้เมื่อไรก็มีแต่ไปเรื่อยๆ ขอฝากอีกเรื่อง ถ้าคุณมีเรื่องเครียดๆ เราขอเสนอให้เลี้ยงสัตว์เช่นแมว ตอนนี้เราก็เลี้ยงอยู่ชื่ออาลัวค่ะ5555แปกใช่ไหม แต่เห็นงี้แมวเป็นเหมือนทุกอย่างของชีวิตเราเลยค่ะ เห็นเงียบ หรือซุกซนบ้างแต่พอเวลาที่เราคิดมากหรือเศร้าอยู่ นางจะชอบมาอยู่ใกล้ หรือตอนที่เราร้องไห้ในห้อง นางจะชอบมาใกล้แต่ไม่อ้อนนะแต่จะมาใกล้ๆแทน เหมือนคนซึนๆว่ามัย จากที่เราเลี้ยงแมวมาแล้วเราเลยเชื่อหนังสือเล่นนึงที่เขาว่า แมวคือไลฟ์โค้ชของแท้5555 เห็นไหมละค่ะอารมณ์เราเปลี่ยนไวมากๆ แถมอีกเรื่องๆๆ ถ้าคุณเก็บเรื่องไว้ในใจไม่รู้จะระบายยังไง เราใช้อยู่2วิธีคือ ร้องไห้ออกมากับระบายในที่ไหนสักที่เช่นพันทิป5555 แต่เก็บไว้ใช่ว่าจะดี มีแต่เสียต่างหาก มันอึดอัดจะตายนะ ยังไงมันก็ต้องมีเก็บแล้วก็ปล่อยบ้างสิ ความรู้สึกของคนเรามันก็เหมือนเขื่อน เก็บแล้วก็ปล่อยออกมาบ้าง  ตอนนี้เราผันตัวไปเป็นไลฟ์โค้ชละ5555 ระบาย60%ไลฟ์โค้ช40% งั้นคงต้องฝากไว้เท่านี้ไว้เราจะมาระบายอีกรอบ เออบางที่เราก็เป็นคนแปลกๆเนอะ ยํ้าคิดยํ้าทำเพื่อหาคำตอบของความรู้สึดตัวเอง บายๆค่ะ ขอให้เป็นวันที่ดีถึงแม่อาจจะไม่ดีแต่ก็คงดีสักวัน😊
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่