สวัสดีค่ะหนูก็เป็นวัยรุ่นคนนึงที่อายุ16ปี แต่ปกคิหนูไม่ค่อยจะไปเที่ยวหรือไปไหนกับเพื่อนเลยส่วนใหญ่เวลาไปเที่ยวหรือไปไไหนก็ไปกับครอบครัวจริงๆมันก็ดีนะคะหนูอยากมีชีวิตแบบบนี้หละค่ะที่สนิทกับคนในครอบครัวครอบครัวอบอุ่น แต่ครอบครัวหนูไม่ได้เป็นอย่างนั้นน่ะสิคะ 
เวลาไปเที่ยวด้วยกันทีไรมีปากเสียงกันทุกที คงเพราะหนูไม่ค่อยยอมคนด้วยค่ะถ้าคิดว่ามันไม่ถูกหรือไม่ยุติธรรมก็จะเถียงขาดใจ
เพราะตลอดมาหนูฟังแต่คำสั่งแม่มาตลอดเหมือนเป็นaiรอคำสั่งจากแม่แค่นั้นในชีวิตพอเริ่มช่วง15หนูก็ชอบเริ่มเห็นคริปพวกพัฒนาตนเอง
หรืออะไรประมาณนี้ แล้ววก็มานั่งคิดว่าเหมือนชีวิตไม่เป็นของตัวเองเลย อึดอัดแล้ววก็กดดันจากครอบครัวมากมาก ช่วงนี้ก็เลยออาจจะมีเถียงบ้างแต่ไม่ได้ใช้คำที่แย่นะคะคือเถียงแบบบมีเหตุผลจริงๆไม่ตะคอก แต่คนที่บ้านกลับบอกว่าเราเก้าร้าวและะไม่ฟังอะไรเราเลยยิ่งทะเลาะหนักไปอีก
เราก็พยายามใช้เหตุผลคุยมากที่สุด เพราะเราคิดว่าตอนนี้ความสัมพันธ์ในครอบครัวและะอนาคตของเราคงจะแย่พอๆกัน เราไม่อยากให้มันเป็นอย่างนั้นจึงพยายามแสดงงความคิดเห็นและะเปิดใจกับคนในบ้านมากที่สุดพยายามบอกทุกอย่างเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตแต่มมันไม่ช่วยอะไรเลยค่ะ
เวลาออกไปข้างนอกก็มีปากเสียงกันบ่อยครั้งทั้งอายคนอื่นทั้งทำให้บรรยากาศแย่ยิ่งไปเที่ยวไม่ต้องพูดถึงเลยค่ะเราอยากหารถกลับบ้านเองสะตอนนั้นเลย
มันเป็นอย่างงี้ทุกครั้งจนหนูเริ่มไม่ไหว ถ้าจะไม่ไปไหนมาไหนกับครอบครัวผิดไหมคะไปเฉพาะที่จำเป็นหรือมีธุระจริงๆเพราะถ้าไม่เที่ยวหรืออะไรบรรยากาศเสียหมดเเน่นอนค่ะสู้ไม่ไปดีกว่า