ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ามั้ย แต่ร้องให้ทุกวันติดกันนาน รู้สึกไม่มีความสุขไม่ร่าเริงสดใสเหมือนแต่ก่อนๆ เหมือนความสดใสนั้นได้หายไป เรามีเรื่องให้ต้องเครียดมากมาย ทั้งพวกเรื่องการเรียนต่อ ณ ตอนนี้เรายังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไรและนั่นคือปัญหาอย่างนึง เราเครียดมาก แต่ยังไงมันก้ต้องเรียน เราถึงคิดจะไปเรียน ม.ปลาย แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่พ่อแม่ต้องการเลย พ่อแม่อยากให้เรียนสายอาชีพ แต่เราไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร รู้สึกอยากหายไปจากโลกนี้ ให้มันพ้นทุกข์ จะได้ไม่ต้องมาเครียดเรื่องอะไรอีก เคยพยายามที่จะฆ่าตัวตายมาหลายรอบมากกว่า7รอบ ส่วนมากจะคิดเรื่องผูกคอตาย และเคยได้ลองปฏิบัติทำทุกครั้งตอนเย็น จะแกล้งครอบครัวว่าไปเข้าส้วมแท้ที่จริงแล้วไปพยายามผูกคอตาย ตอนนั้นคือเครียดเรื่องเรียนมาก ถูกพ่อแม่กดดัน ไม่มีใครให้กำลังใจ รวมทั้งเรื่องแอบมีแฟน เรารู้ว่ามันผิด มันออกขอบเขต แต่เรารักเขาจริงๆ พอมาคิดได้ก็ไม่อยากเสียแฟนไป เราไม่กล้าไปปรึกษาพ่อแม่ และคนในครอบครัวนั้นก็มีแต่คำดูถูก พี่สาวพี่ชายแท้ๆของเรามักจะคิดเสมอว่าเราเป็นเด็กบ้าบอติ๊งต๊อง ไม่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ สมองไม่มี โง่บ้างปัญญาอ่อนบ้าง และพ่อแม่นั้นมักจะเปรียบเทียบระหว่างเรากับพี่ๆ ซึ่งใช่ค่ะพี่เราก้เปรียบเทียบตัวเรากับเขาเหมือนกัน แต่เราก็มักจะเอาคำพูดเก็บมาคิดเสมอว่าเราทำอะไรผิด ผิดหรอที่เกิดมาเป็นครอบครัวเดียวกัน พี่สาวเราเขาไม่อยากได้น้องผู้หญิง เขาเลยทำกับเราแบบนี้หรอ? บ้านนี้น้องมักเป็นฝ่ายเสียสละให้พี่ตลอด ไม่มีใครเคยเห็นใจเราเลย มีแต่คนเห็นภายนอกเราเป็นคนยิ้มแย้ม แต่ไม่มีใครรู้เวลาเราอยู่คนเดียวจะร้องให้ตลอด ตอนนี้ไม่อยากทำอะไรอีก อยากพ้นทุกข์ทุกๆอย่าง