..หวัดดีเพื่อนๆพันทิปทุกคนค่ะ เรามีเรื่องราวอยากจะเล่าสู่เพื่อนๆ ต้องบอกก่อนว่า..เรื่องราวนี้เป็นเรื่องจากความฝันนะคะ
อย่างงั้นเราขอเข้าเรื่องเลยเเล้วกันค่ะ
..เพื่อนๆเคยได้ยินประเพณีบุญเบิกบ้านมั้ยคะ เราไม่ใช่คนพื้นที่โดยตรงค่ะ เเต่เราเข้ามาอยู่อาศัย
บุญเบิกบ้าน ที่แต่ละบ้านต้องทำกระทงจากกาบกล้วยเป็นสามเหลี่ยม ใส่ของคาวเเละผลไม้ ตามด้ายกาบกล้วยที่ตัดเป็นรูปคน มากน้อยขึ้นกับสมาชิกที่บ้าน
ตามด้วยการตัดเล็บตัดผมใส่ไปกับกระทงนั้น ก่อนที่จะนำไปกลางบ้านให้พระท่านสวดทำพิธี เมื่อทำพิธีเสร็จกระทงจะถูกนำไปวางข้างทางท้ายหมู่บ้าน
..เราก็เป็น1ในนั้นที่เป็นเจ้าของหุ่น ผม เล็บ
ก่อนเช้ามืดที่กระทงจะถูกนำไปทำพิธีเรากลับฝันแปลกๆ
..ในความฝันนั้น- // เราอยู่ในป่าที่ครึ้มฟ้าคลึ้มฝน สีท้องฟ้าหม่นๆ ยืนงงเเละถามกับตัวเองว่าเรามาทำอะไรตรงนี้ ไม่นานนักก็มีเสียงคนวิ่งเข้ามาหาเรา เธอจับเเขนเราเเล้วพูดว่า “รีบไปเร็ว รีบไป” / “ไปไหน” / “ไปฆ่าผี ผีตนนั้นมันทำร้ายคนที่เข้ามาที่นี่ไปหลายคนเเล้ว ขอร้องนะ ช่วยฆ่ามันที” แม้เราจะงงๆก็ยังวิ่งตามเธอคนนั้นไปจนถึงที่แห่งหนึ่ง.. เราหยุดนิ่งเมื่อภาพตรงหน้าเป็นป่าหย่อมๆคล้ายสวนมะพร้าวท้องฟ้าหม่นๆยิ่งทำให้ป่านั้นมืดสนิท รอบๆป่าล้อมด้วยสายสิน
“เข้าไปเลย เข้าไปมันอยู่ในนั้น ฆ่ามันให้ได้”
เราเอามือจับสายสินเเล้วเอาตัวลอดเข้าไปในป่าแห่งนั้น วิ่งตามหาผีตนนั้นที่เธอหมายถึง ไม่นานนักเราก็ได้เจอกับเขา สภาพของผีตนนั้นคือ… หน้าเน่า ตาหลุด ปากฉีก ร่างเป็นตุมเป็นหนอง เนื้อตัวสีน้ำตาลอมดำ เราหยิบมีดใหญ่ที่ติดตัวมาพร้อมจะฆ่าเขา.. ด้วยที่ผีตนนั้นร่างใหญ่มาก พร้อมเล็บที่เเข็งเเละยาวแหลมกำลังจะคว้าเรา ไม่ทันจะได้ฟันเราก็โยนมีดทิ้งเเล้ววิ่งหนีตายแต่เขาก็ยังคงวิ่งตาม เขาดึงผมเราบ้าง กำคอเราบ้างแต่ก็หลุดได้ทุกที เสียงร้องตามหลังว่า “กูจะฆ่าๆๆๆๆ” ตามหลังติดๆ เราวิ่งนานเท่าไหร่ไม่รู้ วิ่งจนไปเจอสายสิน เเล้วเราก็ลอดออกจากสายสินนั้นมา… ผีก็ยังไม่ยอมที่จะหยุด เเต่เราก็ต้องแปลกใจที่ พอเขาวิ่งมามือสัมผัสกับสายสินเขาก็ต้องร้องโหยหวน เเล้วกระเด่นเข้าไปในป่ามืดๆนั้นเช่นเดิม ท้องฟ้าจากที่คลึ้มฟ้าคลึ้มฝนก็กลับมาสว่างสดใส… จากนั้นเราสะดุ้งตื่นทันที ความรู้สึกแรกคือ ปวดขาสุดๆ รู้สึกแสบๆบริเวณคอเลยไปส่องกระจกดู ปรากฏว่าตามคอมีรอยขีดแดงๆเต็มไปหมด ก้มดูแขนดูขาก็ไม่ต่างกันเหมือนเป็นรอยไม้ขูดตามตัว… พอนึกขึ้นได้ว่ายายสั่งให้เอากระทงนั้นไปกลางบ้านเราก็รับลุกไปดู… กระทงยังคงอยู่ในบ้านยังไม่มีใครเอาไป เราเลยจะเข้าไปอาบน้ำก่อนเพื่อที่จะไปกลางบ้าน ทำไรเสร็จก็7โมงนิดๆกำลังจะเดินไปอุ้มกระทง ปรากฏว่าหายไปเเล้วคงเป็นน้าที่เอาไปแทน…
เรามารู้ทีหลังนะคะว่า.. กระทงนั้น จะถูกพระสวดทำพิธี กระทงจะถูกล้อมด้วยสายสินสีขาว ก่อนที่ชาวบ้านจะนำไปวางข้างทางหรือในป่าลึก
…เราเล่าความฝันให้ยายฝังค่ะ ยายเลยบอกว่า
“ฟังเเล้วสถานที่ในฝันมันก็คล้ายๆกระทงน้อยนะ”
..ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองหรือเปล่า เเต่เราคิดว่าผีตนนั้นคงเป็นเจ้ากรรมของเรา ที่เราฝันถึงก่อนจะถึงวันบุญเบิกบ้านสองสามวัน ฝันนั้นก็น่ากลัวมากเช่นกัน เราปรึกษากับหลายๆคน เเละปรึกษาอาจารที่เรานับถือ ท่านบอกเราว่า
“ผีผู้ชายคนนั้นในฝันคืนเเรกคงเป็นสามีเรา ส่วนผีผู้หญิงในฝันคืนสองเขาเป็นเมียน้อยสามีเรา เรานี่เป็นเมียหลวง เราจับได้ว่าสามีมีเมียน้อยเราจึงฆ่าสามีและเมียน้องคนนั้น”
ฝันคืนแรก และ คืนสองนี่น่ากลัวไม่แพ้กันค่ะ…
ขนาดที่ว่า วิ่งหนีตายไปหาพระ พระยังบอกกับเราว่า “ช่วยเราไม่ได้เป็นกรรมของเรา เขาไม่ยอม เขาจะเอาเราถึงตาย ทางที่จะเเบ่งเบาลงได้คือบวชให้เขา”
เรื่องฝันก่อนวันบุญเบิกบ้านก็มีเพียงเท่านี้ค่ะ
เพื่อนๆอาจมองว่ามันไม่น่ากลัวเลย แต่ตัวเราหลังจากฝันกลัวมากค่ะ
เราอาจจะเล่าได้ไม่ค่อยดี พึ่งจะเขียนครั้งแรก
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้ของเรานะคะ
ถ้าเพื่อนๆอยากอ่านเรื่องฝันคืนแรก และคืนสอง ที่เราคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องเดียวกันกับฝันนี้ก็คอมเม้นไว้ได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ
วันบุญเบิกบ้าน
อย่างงั้นเราขอเข้าเรื่องเลยเเล้วกันค่ะ
..เพื่อนๆเคยได้ยินประเพณีบุญเบิกบ้านมั้ยคะ เราไม่ใช่คนพื้นที่โดยตรงค่ะ เเต่เราเข้ามาอยู่อาศัย
บุญเบิกบ้าน ที่แต่ละบ้านต้องทำกระทงจากกาบกล้วยเป็นสามเหลี่ยม ใส่ของคาวเเละผลไม้ ตามด้ายกาบกล้วยที่ตัดเป็นรูปคน มากน้อยขึ้นกับสมาชิกที่บ้าน
ตามด้วยการตัดเล็บตัดผมใส่ไปกับกระทงนั้น ก่อนที่จะนำไปกลางบ้านให้พระท่านสวดทำพิธี เมื่อทำพิธีเสร็จกระทงจะถูกนำไปวางข้างทางท้ายหมู่บ้าน
..เราก็เป็น1ในนั้นที่เป็นเจ้าของหุ่น ผม เล็บ
ก่อนเช้ามืดที่กระทงจะถูกนำไปทำพิธีเรากลับฝันแปลกๆ
..ในความฝันนั้น- // เราอยู่ในป่าที่ครึ้มฟ้าคลึ้มฝน สีท้องฟ้าหม่นๆ ยืนงงเเละถามกับตัวเองว่าเรามาทำอะไรตรงนี้ ไม่นานนักก็มีเสียงคนวิ่งเข้ามาหาเรา เธอจับเเขนเราเเล้วพูดว่า “รีบไปเร็ว รีบไป” / “ไปไหน” / “ไปฆ่าผี ผีตนนั้นมันทำร้ายคนที่เข้ามาที่นี่ไปหลายคนเเล้ว ขอร้องนะ ช่วยฆ่ามันที” แม้เราจะงงๆก็ยังวิ่งตามเธอคนนั้นไปจนถึงที่แห่งหนึ่ง.. เราหยุดนิ่งเมื่อภาพตรงหน้าเป็นป่าหย่อมๆคล้ายสวนมะพร้าวท้องฟ้าหม่นๆยิ่งทำให้ป่านั้นมืดสนิท รอบๆป่าล้อมด้วยสายสิน
“เข้าไปเลย เข้าไปมันอยู่ในนั้น ฆ่ามันให้ได้”
เราเอามือจับสายสินเเล้วเอาตัวลอดเข้าไปในป่าแห่งนั้น วิ่งตามหาผีตนนั้นที่เธอหมายถึง ไม่นานนักเราก็ได้เจอกับเขา สภาพของผีตนนั้นคือ… หน้าเน่า ตาหลุด ปากฉีก ร่างเป็นตุมเป็นหนอง เนื้อตัวสีน้ำตาลอมดำ เราหยิบมีดใหญ่ที่ติดตัวมาพร้อมจะฆ่าเขา.. ด้วยที่ผีตนนั้นร่างใหญ่มาก พร้อมเล็บที่เเข็งเเละยาวแหลมกำลังจะคว้าเรา ไม่ทันจะได้ฟันเราก็โยนมีดทิ้งเเล้ววิ่งหนีตายแต่เขาก็ยังคงวิ่งตาม เขาดึงผมเราบ้าง กำคอเราบ้างแต่ก็หลุดได้ทุกที เสียงร้องตามหลังว่า “กูจะฆ่าๆๆๆๆ” ตามหลังติดๆ เราวิ่งนานเท่าไหร่ไม่รู้ วิ่งจนไปเจอสายสิน เเล้วเราก็ลอดออกจากสายสินนั้นมา… ผีก็ยังไม่ยอมที่จะหยุด เเต่เราก็ต้องแปลกใจที่ พอเขาวิ่งมามือสัมผัสกับสายสินเขาก็ต้องร้องโหยหวน เเล้วกระเด่นเข้าไปในป่ามืดๆนั้นเช่นเดิม ท้องฟ้าจากที่คลึ้มฟ้าคลึ้มฝนก็กลับมาสว่างสดใส… จากนั้นเราสะดุ้งตื่นทันที ความรู้สึกแรกคือ ปวดขาสุดๆ รู้สึกแสบๆบริเวณคอเลยไปส่องกระจกดู ปรากฏว่าตามคอมีรอยขีดแดงๆเต็มไปหมด ก้มดูแขนดูขาก็ไม่ต่างกันเหมือนเป็นรอยไม้ขูดตามตัว… พอนึกขึ้นได้ว่ายายสั่งให้เอากระทงนั้นไปกลางบ้านเราก็รับลุกไปดู… กระทงยังคงอยู่ในบ้านยังไม่มีใครเอาไป เราเลยจะเข้าไปอาบน้ำก่อนเพื่อที่จะไปกลางบ้าน ทำไรเสร็จก็7โมงนิดๆกำลังจะเดินไปอุ้มกระทง ปรากฏว่าหายไปเเล้วคงเป็นน้าที่เอาไปแทน…
เรามารู้ทีหลังนะคะว่า.. กระทงนั้น จะถูกพระสวดทำพิธี กระทงจะถูกล้อมด้วยสายสินสีขาว ก่อนที่ชาวบ้านจะนำไปวางข้างทางหรือในป่าลึก
…เราเล่าความฝันให้ยายฝังค่ะ ยายเลยบอกว่า
“ฟังเเล้วสถานที่ในฝันมันก็คล้ายๆกระทงน้อยนะ”
..ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองหรือเปล่า เเต่เราคิดว่าผีตนนั้นคงเป็นเจ้ากรรมของเรา ที่เราฝันถึงก่อนจะถึงวันบุญเบิกบ้านสองสามวัน ฝันนั้นก็น่ากลัวมากเช่นกัน เราปรึกษากับหลายๆคน เเละปรึกษาอาจารที่เรานับถือ ท่านบอกเราว่า
“ผีผู้ชายคนนั้นในฝันคืนเเรกคงเป็นสามีเรา ส่วนผีผู้หญิงในฝันคืนสองเขาเป็นเมียน้อยสามีเรา เรานี่เป็นเมียหลวง เราจับได้ว่าสามีมีเมียน้อยเราจึงฆ่าสามีและเมียน้องคนนั้น”
ฝันคืนแรก และ คืนสองนี่น่ากลัวไม่แพ้กันค่ะ…
ขนาดที่ว่า วิ่งหนีตายไปหาพระ พระยังบอกกับเราว่า “ช่วยเราไม่ได้เป็นกรรมของเรา เขาไม่ยอม เขาจะเอาเราถึงตาย ทางที่จะเเบ่งเบาลงได้คือบวชให้เขา”
เรื่องฝันก่อนวันบุญเบิกบ้านก็มีเพียงเท่านี้ค่ะ
เพื่อนๆอาจมองว่ามันไม่น่ากลัวเลย แต่ตัวเราหลังจากฝันกลัวมากค่ะ
เราอาจจะเล่าได้ไม่ค่อยดี พึ่งจะเขียนครั้งแรก
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้ของเรานะคะ
ถ้าเพื่อนๆอยากอ่านเรื่องฝันคืนแรก และคืนสอง ที่เราคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องเดียวกันกับฝันนี้ก็คอมเม้นไว้ได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ