เรื่องมันมีอยู่ว่า ในฝัน เราเห็นผีตนนึง กำลังจะตามฆ่าเอาชีวิตคน ในฝัน เรามองเห็นผีตนนี้ได้เลยว่า กะจะเอาชีวิตคนนั้นคนนี้ พอผีตนนั้นเห็นเรา มันพุ่งเข้ามาใส่ ลักษณะไม่เหมือนผี มันเหมือนคน เหมือนผู้หญิงทั่วไป เเต่ไล่ฆ่าเราเหมือนผีเร่ร่อน เราไปหลบมันที่ไหน มันก็ตามมาทัน

จนเรามองภาพไปข้างนอก คนที่ตาย คนที่ผีตนนี้มันเอาชีวิตใคร เราก็เลยพุ่งตรงไปต่อสู้กับผีตนนี้
            เราไปหลบอยู่บ้านหลังนึง เราหยิบมีดของลุงบ้านนั้น เราต่อสู้กับมันเราก็พูดกับผีตนนี้ทำนองว่า
‘เอาชีวิตคนมาฆ่าทิ้ง เเล้วมาเอาชีวิตกุอีก กุไม่ยอม กุจะสะสางเอง’ จากนั้นเราก็เอามีดฆ่ามันกลับ
ในฝันคือ เราใช้มีดสับๆๆร่างกายมัน จนละเอียดทุกร่างกายหยาบของมัน จนจิตมันออกจากร่าง
เราเห็นจิตมันพุ่งขึ้นมาจากตัวมัน สรุปมันยังไม่ตาย
จากนั้นเราคิดในใจว่าต้องรีบกลับบ้าน รีบกลับไปให้พ่อช่วยปราบมันอีกรอบ เราก็เรียกลุงที่อยู่ข้างหลังเราว่า ‘ลุงไปส่งที่บ้านหนูน้อย หนูจะฆ่ามันอีกรอบนึง’
เราก็เข้าไปหลบในบ้านสักพักนึง

เรานึกบทสวดนึงที่ ปัจจุบันเราก็สวด (เเต่นานๆสวดทีนึง)
บทที่เราสวดคือ บทมหาจักรพรรดิ ในฝันเเละในชีวิตจริง เราท่องเเบบมั่นใจ เหมือนกันเป๊ะๆ เเต่ เราท่องไม่จบ
เสียงในฝันคือก้องกังวานมากๆ เราเห็นอะไรสักอย่างสีเเดง มีเเสงสีเเดงขึ้นมา เห็นเป็นเงาอะไรสักอย่างในฝัน
จากนั้น เราก็ตื่นขึ้นมา
เรากะจะช่วยปราบคนในฝันมากๆ เเต่มันตื่นขึ้นมาก่อน เห้อ
(มันคือความฝันนะคะ อยากจะมาเล่าให้ฟัง)