เราคบกับแฟนซึ่งเป็นทหาร คบมา 2 ปีแล้ว ช่วงคบกันแรกๆ ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร พอช่วงที่เขาไม่ว่างเราก็เข้าใจ แต่ยิ่งคบกันนาน เราก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงชีวิตทหารมากขึ้น สังคมทหาร ปฏิเสธลูกพี่ไม่ได้ สังสรรบ่อย ต้องคอยตามไปดูแล หรือพูดง่ายๆ ต้องไปนั่งรอเขานั่งดื่มแล้วขับรถพากลับ (แฟนเราไม่ดื่ม) สั่งอะไรก็จำเป็นต้องทำ ปฏิเสธลำบาก แม้จะไม่ใช่เรื่องงาน เราเริ่มมีปัญหาเรื่องนี้กันบ่อย แต่ก็พยายามเข้าใจ เพราะเขาก็ไม่ได้อยากทำเหมือนกัน เราทำงานกันคนละจังหวัด มีเวลาพักกลางวันก็คอลหากัน แต่พอเขาอยู่กับสังคมเขา เราก็มาทีหลังตลอด บางทีมีงาน แชทก็ไม่ค่อยตอบ เหมือนมีเราที่พร้อมคุยกับเขาตลอด ทั้งๆที่เราก็ทำงานเหมือนกัน เลิกงาน เค้าก็จะมีกิจกรรมของเขา เพราะเค้าอยู่บ้านพักที่ค่าย เก็บกวาดบ้าน ซักผ้า รีดผ้า ดูซีรี่ ส่วนเราถึงบ้านก็มืดแล้ว พอถึงบ้านก็จัดการตัวเอง อาบน้ำ ประจำที่นอน ไถมือถือรอเค้ามา อยากคุยนิดๆหน่อยๆก่อนนอน กว่าเค้าจะประจำที่นอนก็ดึกแล้ว แล้วเค้าก็หลับง่าย เวลาเราชวนคุยก็ง่วง จนบางทีน้อยใจเขาอยู่บ่อยๆ จนกลายเป็นนอยก่อนนอนทุกที จนพักหลังๆเราเป็นมากขึ้น จนเราเริ่มรู้สึกไม่ดี ที่เข้าไปพื้นที่ของเขามากไป เราเคยคุยเรื่องนี้กันหลายรอบแล้ว แต่มันก็แก้ไม่ได้จริงๆ เราผิดมากไหมที่นอยเค้า แต่เรารู้สึกได้ถึงความใส่ใจที่เค้ามีให้เรา ซึ่งมันไม่เท่าเราเลย 🥲 ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกไม่อยากคาดหวังในความสัมพันธ์แล้ว ด้วยสาเหตุเรื่องงานส่วนใหญ่ที่ทำให้เราไม่เข้าใจกันอยู่บ่อยๆ แต่เราก็ยังมีความรู้สึกให้เค้าเท่าเดิม เพียงแต่เริ่มกลัวว่าเราจะไปกันไม่รอด 🥺