รบกวนขอคำปรึกษาค่ะ 

ปีนี้เราเองก็อายุ 27 แล้วค่ะ ส่วนพ่อกับแม่ก็อายุ 60 กว่ากันแล้ว (60-65 ปี) แต่จนอายุขนาดนี้กันแล้วก็ยังทะเลาะกันอยู่เรื่อยๆ เป็นช่วงๆ ซึ่งทุกครั้งก็จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับเงินเสมอ

พ่อกับแม่ทำธุรกิจส่วนตัวด้วยกันค่ะ โดยคนเป็นหัวเรือก็คือพ่อ แม่ก็ช่วยจัดการเรื่องการเงินด้วย (คำนวณเงินเดือน ดูแลเรื่องสวัสดิการลูกน้องอะไรต่างๆ)

แล้วทีนี้มันจะเป็นปัญหากันทุกครั้งเวลาที่แม่พูดเรื่องเงินกับพ่อ ยกตัวอย่างเช่น มีเรื่องที่แม่อยากให้พ่อเพิ่มเงินเดือนให้บ้าง เพราะคนที่เป็นซื้อของเข้าบ้าน ดูแลข้าวปลาอาหารในบ้านก็คือแม่ล้วนๆ มีบ้างที่บางทีพ่อก็จะซื้อกับข้าวมาบ้าง (นานๆที) ไหนจะค่าอาหารหมาต่างๆแม่ก็เป็นคนออก (ที่บ้านเลี้ยงหมา 2 ตัว)

ซึ่งเวลาแม่พูดเรื่องเงินแบบนี้ขึ้นมาปุ๊บ พ่อก็จะวีนแตกทุกรอบ เพราะพ่อไม่ชอบให้แม่พูดเรื่องเงินกับเค้าค่ะ เค้ามองว่าเค้าให้เงินเดือนแม่ทุกอาทิตย์อยู่แล้ว รวม 4 อาทิตย์ก็ประมาณเกือบ 4 หมื่น (ไม่แน่ใจยอดเงินค่ะ แต่เคยได้ยินมาประมาณนี้) แล้วทำไมแม่ถึงต้องมาจุกจิกเรื่องเงินกับเค้าอยู่อีก

ทั้ง 2 คนเป็นคนอารมณ์ร้อนพอกันค่ะ เวลาพ่อวีนปุ๊บ แม่ก็วีนกลับ ตะโกนด่ากันลั่นบ้านก็เคยมี เราที่เป็นคนได้ยินมันรู้สึกแย่มากๆ ทุกครั้งที่เราได้ยินเสียงพ่อกับแม่ตะโกนด่ากัน หัวใจเราเต้นแรงมาก อาจจะเพราะเรายังรู้สึก Trauma ตอนเป็นเด็กที่เวลาทั้ง 2 คนเคยทะเลาะกันจนลงไม้ลงมือก็มี ต่างกันคือพอเรากับพี่น้องเริ่มโต ก็ไม่มีการทำร้ายร่างกายกันแล้ว แต่ยังมีการทะเลาะกันทางวาจาอยู่เสมอ ทางแม่ก็มองว่าทำไมทีพ่อยังพกเงินเป็นหมื่นๆเวลาออกไปข้างนอกได้ แต่ทำไมกับแม่ให้แค่รายเดือนเท่านี้ ส่วนทางพ่อก็มองว่าให้เป็นรายเดือนเท่านี้ก็เยอะมากแล้ว

แล้วเวลาทั้ง 2 คนทะเลาะกัน มันทำให้เรารู้สึกคิดมากไปด้วย เรารู้สึกว่าเราอยากทำงานมีเงิน อยากเป็นคนให้เงินแม่ได้ใช้เพิ่มเติม แม่จะได้ไม่ต้องไปพูดกับพ่อแล้วทะเลาะกันอีก ทุกครั้งที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมันทำให้เรารู้สึกแย่จนไม่อยากอยู่บ้าน หัวใจเต้นแรง รู้สึกเครียดไปด้วย ทั้งๆที่เราเห็นภาพแบบนี้มานานตั้งแต่เล็กๆจนอายุ 27 แล้ว แต่ก็ยังสงสัยว่าทำไมเราถึงไม่รู้สึกชินได้ซักที ทำไมเราถึงปล่อยวางไม่ได้ซักที

สิ่งที่เราอยากปรึกษาคือ เราควรจัดการตัวเองยังไงดีคะเวลาเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เรารู้สึกตัวเองปล่อยวางไม่ได้ รู้สึกหน่วงและคิดมากเวลาเค้าทะเลาะกันตลอดเลย เรารักทั้ง 2 คนนะ สงสารแม่ด้วยเหมือนกันที่ต้องเจอคนอารมณ์รุนแรงแบบพ่อ อยากให้ทั้ง 2 คนคุยกันดีๆด้วยสติ แต่ความเป็นไม้แก่ดัดยากกันแล้ว ไม่มีใครยอมใครเลย สุดท้ายความเครียดมันตกมาที่เราไปด้วย พาลคิดไปว่าทำไมเราถึงต้องเกิดมาในครอบครัวที่เป็นแบบนี้