เเฟนเราอะค่ะตอนที่กินยาก็เป็นร่าเริง ยิ้มง่ายนะคะ เเต่พอกลับไปบ้านเขาอะค่ะ เขาชอบโดนที่บ้านต่อว่า เเบ้วนี่ก็เป็นสาเหตุด้วยค่ะที่เขาเป็น พอช่วงนี้เขาไม่ได้ทานยาเพราะเลยนัดหมอมาเเล้ว ไม่ได้ไปเอา ทำให้อาการเขาออกชัดมากๆเลยค่ะ เมื่อก่อนเราว่าเค้าเรื่องที่เราไม่ชอบ บอกนู้นนี่ได้ เขาก็ยอมเราตลอด เเต่พอว่าตอนนี้เเค่เราบอกว่า ทำงี้ไม่โอเค เขาก็มโนไปว่าเราเครียดเราผิดหวัง เราเสียความรู้สึกอะค่ะ เอาจริงๆมันก็ใช่เเต่เราไม่อยากให้เขารู้สึกเเย่เราเลยบอกไปว่า เราโอเค ไม่เป็นไร เเล้วก็ชอบพูดว่า ถ้าเขาตายไปคงจบอะไรประมาณนี้อะค่ะ ซึ่งเราก็บอกตลอดว่า เราไม่อยากให้เขาไปไหนเลย อยากอยู่ด้วย เเต่เราไม่ใช่คนที่มีความคิดบวกมากขนาดที่จะอยู่กับคนคิดลบเเล้วไม่ดึงตัวเองคิดลบไปด้วยอะค่ะ ตอนนี้ปวดหัวมาก เเต่ก็บอกเขาไม่ได้ เพราะกลัวเขาจะคิดสั้นเเล้วจะมาเสียใจอะค่ะ