เป็นรูมาตอยด์มานานแล้วครับแต่มีโรคธาลัสซีเมียมาก่อนตอนนี้คือไม่รู้จะไปทางไหนเป็นตอนอายุ18ตอนนี้ก็31แล้วอาการมาๆหายๆแต่ทำอะไรไม่ได้เดินเจ็บส้นเท้าตรอดเดินนานบวมนั้งนานบวมนานทีมีตุ่มขึ้นมีบวดข้อ ไม่มีดีขึ้นมีแต่ทรงแล้วก็ทรุดแบบค่อยๆทรุดปีหนึ่งทรุด1-2%แต่เป็นมา10ปีเล่มรู้สึกตัวว่าไม่ค่อยน่าไว้ใจแล้วงานไม่มีทำแล้วก็ไม่รู้จะทำอะไรบางครั้งรู้สึกว่าพิการยังดีเสียกว่าเจ็บที่เดียวจบอันนี้เจ็บเรื่อยๆบางครั้งรู้สึกปวดกลางดึกเช้ามาเดินไม่ได้แล้วทั้งอาทิตย์ก็จะเตาะแต่ไปมาพอเริ่มดีขึ้นปวดข้อมือมาอีกเจ็บไปเป็นเดือนหายไปครึ่งเดือนกลับมาอีกและแต่มาเบาเจ็บนิดเจ็บหน่อยแล้วหลายเดือนก็เจบแบบเต็มที่อีกครั้งวนอยู่อย่างนี้ อยากใช้ชีวิตแบบปกติไม่ต้อง100%ก็ได้แค่พอได้ทำงานนิดพอมีตังใช้บ้างแต่บางที่ก็แอบบคิดหรือว่าเราไม่อดทนพอเจ็บนิดหน่อยก็ไม่ ยากทำงาน งานนะมีแต่เราเลือกเราอยากอยู่เฉยๆมากกว่าเราขี้เกียดไม่มีความอดทนแล้วใช้ความป่วยเป็นข้ออ้าง ตกลงเราควรใช้ชีวิตอย่างไร บางครังก็เบื่อโลกแต่กลัวเจ็บ แล้วอนาคตจะใช้ชัวิตอย่างไรดี