ปัญหาของคนหน้านิ่ง กับการหลุด พูดแรง:⁠'⁠(

สวัสดีค่ะ อยากได้คำแนะนำเรื่องการพูดค่ะ บุคลิคนิสัยโดยรวมรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนใจเย็น ไม่ค่อยทำอะไรวู่วาม แต่รู้ตัวว่าอีกด้าน ถ้าโดนเถียงในเรื่องที่ตัวเองรู้มากกว่า จะพูดแรงออกมาเลย
เหตุการณ์วันนี้เถียงกับแม่ค่ะ งานแพ็กกล่องแพ็กของรับมาทำที่บ้าน รับไปทำไม่เสียอะไรเลย เสร็จยอดรับเงินไม่จำกัดเวลา 3000-4000ขึ้นไป

: แม่บอกให้รับมาทำเสริม แต่เราเคยลองแล้วค่ะ เสียค่าประกันของ200 คิดไว้แล้วว่าต้องโดนหลอกแน่ๆ และก็เป็นแบบนั้นเลย

: เราก็อธิบายให้แม่ฟัง จากอารมณ์ดีก็หงุดหงิดเลย บอกกับแม่ ว่ามันหลอก เสียค่าประกันของไปแต่ไม่ได้ทำ เสียเงินฟรี แม่ถามอีกรู้ได้ไง

: รู้สิก็เคยเสียมาแล้ว และถ้าหนูไม่ลอง แม่ก็ไม่เชื่อ ไม่รู้จริงหนูจะไม่กล้าพูดเลย

แม่ก็เงียบไปค่ะ ทั้งๆที่แม่เองก็เคยโดนแบบนี้แต่ก็ยังจะทำให้มันซ้ำลอยเดิม เลยหลุดพูดแรงไปว่า

: ถ้าแม่ไม่เชื่อแม่ลองดู แต่ถ้ามันได้ทำจริงๆหนูจะขอโทษที่หนูไม่เชื่อแม่ และถ้าเป็นแบบที่หนูบอกแม่ก็ใช้ คำที่บอกหนูว่าอาบน้ำร้อนมาก่อนคิดดู ขอโทษที่หนูพูดแรง แต่หนูว่าหนูพูดเรื่องจริง

ตอนนั้นตัดสายทิ้งค่ะเพราะรู้ตัว เดี๋ยวมันจะแย่ไปมากกว่านี้และตอนหลังก็มานั่งรู้สึกผิดกับคำพูด เพราะการมองโลกในแง่ดีของแม่ เสียใจค่ะ คิดว่าก่อนนอนจะโทรไปขอโทษและคุมอารมณ์ให้ดีที่สุด

บุคลิคภายนอกเป็นคนยิ้มไม่เก่งค่ะ รวมญาติวันสำคัญทีแม่ก็เคยมาบอกทีหลังว่ามีป้าทัก ทำไมบางทีทำหน้าเหมือนไม่พอใจ ยิ้มแบบฝืนๆ แต่พอคุยก็ปกติ
เป็นอะไรรึป่าว เรื่องสีหน้าเองก็พยายามแก้ตลอดค่ะ

ช่วยแสดงความคิดเห็นและแนะนำเพิ่มเติมหน่อยค่ะ
พิมศัพท์ไหนผิดพลาดไป ขอโทษด้วยค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่