คบกับแฟนได้ 10 ปี เพิ่งย้ายมาอยู่บ้านเราปีเกือบ 2 ปี แต่ปัญหาอยู่ที่เขาจะ40 ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองสักอย่าง เราก็โอเคเดียวช่วยกันสร้าง เขาไม่ค่อยช่วยค่าใช้จ่ายอะไรเราเลย เราคิดว่าอาจจะเป็นช่วงแรกๆค่อยๆปรับมองโลกแง่ดีก่อน ไม่มีรถไปทำงานเขายืมเงินเราก็โอเค เราออกให้ก่อน สิ่งจำเป็นที่ใช้เกี่ยวกับงานเราก็ออกให้ก่อน เงินไม่พอใช้เราก็ออกให้ สินเดือนเขาก็คืนเรา แต่พอคืนเราเขาก็ขอใหม่ วนลูปเกือบปี ไม่พอใช้ถึงกระทังเราต้องกดเงินออกจากบัตรมาให้ จนยอดมันไม่เท่าเดิมมีแต่เพิ่มขึ้น เราเล่าปัญหาชีวิตเราให้ฟังว่าเรามีค่าอะไรบ้างและค่านั้นมาจากอะไร นั่งร้องไห้บอกเขาว่าถ้าใช้เงินแบบนี้ เราไม่ไหวแล้ว แต่เราพูดคำนี้เป็น 10 รอบ เขาก็พูดว่าโอเคจะไม่ให้เป็นแบบนี้ 10 รอบเหมือนกัน มีวันนึงเราตัดสินใจบอกเขาว่าเขาไม่ต้องมาใช้หนี้เราเราไม่เอาอะไรละ เดือนนี้แค่ให้เขาเอาตัวเองให้รอด มีแต่เราขอค่าชอบใช้รวมกันเฉยๆที่หมด เราถามเขาตลอดเพราะเรากลัวมากว่าเงินจะไม่พอใช้ เพราะเดือนนี้เราจะไม่กดเงินจากบัตรมาใช้อีก เราขอเขา ร้อยสองร้อยบ้างค่ากินบางมื้อก็แชร์กัน จนเขามาบอกเราว่าเงินหมดและเหลืออีกอาทิตย์กว่า และเราไม่ได้ให้เขาใช้หนี้ส่วนบัตรที่เขายืม แต่เขาใช้เงินไม่พอจนเราเอื้อมและไม่ไหวจนรอบนี้เราบอกว่าจบคือจบ แต่เขาพูดเหมือนกับว่าทุกอย่างเป็นเราผิดที่บอกเลิกเขา พูดว่าเดี๋ยวเขาจะไปเองไหนเมื่อไล่เขาแล้ว แต่เราไม่ได้ไล่เขาเราแค่เลิก เลิกแค่แยกย้ายเราอยากหนี้เขาไปมากๆ แต่นี้ก็บ้านเรา เราอยากเลิกกับเขาแต่เขาก็ไม่ปรับปรุ่งตัวเอง เพราะเราคิดว่าไม่มีเขาเราสามารถใช้หนี้ก้อนนี้ได้ภายในสองปี
ไหนจะมีเรื่องผู้หญิงที่เขาคุยจากแอป หรืออะไรพวกนั้นเราจับได้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งก็ให้อภัย เขาก็แค่พูดว่าจะไม่ทำอีกสุดท้ายก็เหมือนเดิม เราควรทำไงดีคะ เราเหนื่อยมาก แต่เรารู้สึกผิดที่บอกเลิกเขา เราใจไม่ถึงพอค่ะ แต่เหนื่อย