ขอเล่าค่ะ เราจะเกริ่นๆให้ฟังคือเเม่เราเป็นคนที่จุกจิกทำเหมือนเราเป็นเด็กๆ เราก็เข้าใจนะว่าเเม่บางคนมองลูกตัวเองว่าเด็กเเต่จริงๆเเล้ว ลูกโตเเล้ว นี่เเหละที่เป็นสาเหตุทำให้เราเกลียดครอบครัวที่สุด เเม่เราชอบใช้ความรุนเเรงในการเเก้ปัญหาเวลาทีาเเม่โกรธเเม่ก็จะตีเราเตะบ้างบางทีก็ถีบ ต่อหน้าพ่อเเม่จะเหมือนทำดีกับเราเเล้วไปฟ้องพ่อว่าเราพูดอย่างงั้นอย่างงี้ใส่เรายอมรับนะที่เ
เม่ฟ้องพ่อเป็นเรื่องจริงเเต่เเม่เล่าไม่หมดพ่อไม่เคยรู้ว่าเเม่ทำอะไรกับเราบ้างถึงทำให้พ่อชอบเข้าข้างเเม่อยู่เสมอ เเล้วพ่อเราไม่เคยถามเราเลยว่าจริงมั้ยหรืออะไร พ่อจะตะคอกใส่เราตลอด เวลาเราขอไปเที่ยวกับเพื่อนเเม่ชอบบอกว่าไปทำไมเดี๋ยวก็โดนเขาหลอกไปขายตัวหรอก ไม่กลัวรึไง อะไรประมาณนี้เเต่มันยาวเเล้วก็หยาบมากๆ เเล้วเเม่เราก็ชอบเปรียบเทียบกับเพื่อนในห้องเราว่าเพื่อนเราเเต่งตัวเรียบร้อยไม่เหมือนเรา เพื่อนน่ารักอย่างงั้นอย่างงี้บางทีก็พูดกดดันเรา เราอยากจะหนีไปจริงจริง