ตอนที่เราอยู่บ้านสามีอยู่มา2ปี เรารู้นิสัยแม่สามีทุกอย่าง ทั้งกินอะไรไม่ชวนบ้าง ขี้เหนียวบ้าง และไม่เคยช่วงเหลืออะไรเลย
เป็นคนขี้เกียจกินอะไรไม่เก็บไม่ล้าง หน้าใหญ่แต่กับคนอื่น ใจสปอร์ตมากค่ะเวลากินเหล้ากับเพื่อนแก จ่ายหมด ทีกับลูกไม่เคยซัพพอร์ตเลยอะไรก็ให้ลูกยืมตลอด20-50ก็ต้องคืนแม่มัน
เราทนไม่ไหวเลยย้ายออกมาอยู่ข้างนอกกับสามีค่ะ พอย้ายออกมาเเล้วก็ยังตามจิ๊กไม่เคยซัพพอร์ตลูกให้ลูกไปตัวเปล่า ความห่วงลูกมีมั้ยก็ไม่ค่ะ
ต่างกับแม่เรามาก ไม่พอยังจะถามเอาแต่เงินลูกรู้ว่าลูกไม่มีก็ถามเอาแต่เงิน "เคยถามสามีว่าไม่อยากกลับไปหาแม่บ้างหรอแม่สามีบอกเลยค่ะ ว่าไม่อยากไปเพราะรู้สึกไม่เคย
ได้รับความอบอุ่นจากแม่เลย. ขนาดเรายังรู้สึกเลย 🥲
สามีเคยเล่าให้เราฟังสมัยเด็กๆตอนอายุประมาณ10ปี แม่มันทำงานเป็นสาวรำวงวันๆกินแต่เหล้า วันหยุดก็พากันไปกินเหล้ากับเพื่อน
กลับบ้านมาตี2-3 ปล่อยลูกอยู่บ้านคนเดียวตั้งแต่เด็ก ไม่เคยสนใจหาข้าวปลามาให้ลูกกิน ปล่อยให้ลูกอยู่อดๆอยากๆ สามีเล่าว่าตั้งแต่เด็กไม่เคยกินอะไรดีๆ เพราะแม่ไม่เคยซื้อให้ แม้แต่เสื้อผ้า ปรึกษาอะไรไม่ได้ ไม่เคยได้รับความอบอุ่น ละเลยลูกตั้งแต่เด็ก ไปโรงเรียนเด็กทุกคนต้องได้กินข้าว แต่สามีบอกว่า ไม่ได้กินเพราะแม่ไม่ไปจ่ายตลาดเลย ขี้เกียจมาก ละคือลูกก็อดไปเรียนไม่รู้เรื่อง
ขอตังซื้อขนมก็ไม่ให้จะด่าตลอด แต่เวลาอยู่กับเพื่อนจะหน้าใหญ่ซื้อแต่เหล้ามากิน อาหารเต็มโต๊ะ ทำดีทำคนนอก คนในบ้านไม่เคยทำ
ในฐานะคนเป็นแม่เพื่อนๆว่าแม่สามีเป็นแม่ที่เห็นแก่ตัวมั้ยคะ ขอระบายหน่อยนะคะ 😅
แม่สามีเป็นคนเห็นแก่ตัว
เป็นคนขี้เกียจกินอะไรไม่เก็บไม่ล้าง หน้าใหญ่แต่กับคนอื่น ใจสปอร์ตมากค่ะเวลากินเหล้ากับเพื่อนแก จ่ายหมด ทีกับลูกไม่เคยซัพพอร์ตเลยอะไรก็ให้ลูกยืมตลอด20-50ก็ต้องคืนแม่มัน
เราทนไม่ไหวเลยย้ายออกมาอยู่ข้างนอกกับสามีค่ะ พอย้ายออกมาเเล้วก็ยังตามจิ๊กไม่เคยซัพพอร์ตลูกให้ลูกไปตัวเปล่า ความห่วงลูกมีมั้ยก็ไม่ค่ะ
ต่างกับแม่เรามาก ไม่พอยังจะถามเอาแต่เงินลูกรู้ว่าลูกไม่มีก็ถามเอาแต่เงิน "เคยถามสามีว่าไม่อยากกลับไปหาแม่บ้างหรอแม่สามีบอกเลยค่ะ ว่าไม่อยากไปเพราะรู้สึกไม่เคย
ได้รับความอบอุ่นจากแม่เลย. ขนาดเรายังรู้สึกเลย 🥲
สามีเคยเล่าให้เราฟังสมัยเด็กๆตอนอายุประมาณ10ปี แม่มันทำงานเป็นสาวรำวงวันๆกินแต่เหล้า วันหยุดก็พากันไปกินเหล้ากับเพื่อน
กลับบ้านมาตี2-3 ปล่อยลูกอยู่บ้านคนเดียวตั้งแต่เด็ก ไม่เคยสนใจหาข้าวปลามาให้ลูกกิน ปล่อยให้ลูกอยู่อดๆอยากๆ สามีเล่าว่าตั้งแต่เด็กไม่เคยกินอะไรดีๆ เพราะแม่ไม่เคยซื้อให้ แม้แต่เสื้อผ้า ปรึกษาอะไรไม่ได้ ไม่เคยได้รับความอบอุ่น ละเลยลูกตั้งแต่เด็ก ไปโรงเรียนเด็กทุกคนต้องได้กินข้าว แต่สามีบอกว่า ไม่ได้กินเพราะแม่ไม่ไปจ่ายตลาดเลย ขี้เกียจมาก ละคือลูกก็อดไปเรียนไม่รู้เรื่อง
ขอตังซื้อขนมก็ไม่ให้จะด่าตลอด แต่เวลาอยู่กับเพื่อนจะหน้าใหญ่ซื้อแต่เหล้ามากิน อาหารเต็มโต๊ะ ทำดีทำคนนอก คนในบ้านไม่เคยทำ
ในฐานะคนเป็นแม่เพื่อนๆว่าแม่สามีเป็นแม่ที่เห็นแก่ตัวมั้ยคะ ขอระบายหน่อยนะคะ 😅