สวัสดี เราเป็นคุณแม่หลังคลอด เราอยากจะมาระบายความรู้สึก
เราเป็นคุณแม่หลังคลอดช่วงนี้สภาพจิตใจเราอยู่ๆก็รู้สึกแย่ อยู่ๆก็นั่งร้องไห้ เราไม่เคยคิดว่าความรู้สึกนี้จะเกิดกับเราในวันที่เรารู้สึกเราก็ไม่โอเคเราเลยบอกสามีว่า
เรา : เธอฉันเป็นอะไรก็ไม่รู้ฉันรู้สึกเศร้ามากอยู่ก็นั่งร้องไห้
สามี : สามีตอบกับมาว่าเธอจะร้องไห้ทำไม อย่าร้องดึงตัวเองกับมา
เรา : เธอหรือฉันจะเป็นซึมเศร้าหรือเปล่า
สามี : ไม่หรอกอาการแบบนี้ไม่น่าใช่
เรา : เธอรู้ได้ไง
สามี : ฉันก็เคยเกือบเป็นซึมเศร้า
เรา : ตอนไหน ทำไมถึงเกือบเป็น
สามี : คนก่อนหน้าเธอทิ้งไปกับไปหาแฟนเก่าเขาตอนนั้นล้มป่วยเข้า รพ.ด้วย
เรา : อ๋อ (แต่ความรู้สึกตอนนั้นรู้สึกแย่หนักกว่าเดิม)
เราพยายามไม่คิดอะไรแต่เราก็อดคิดไม่ได้มันทำให้เราฉุกคิดไปถึงอีกเรื่อง เราเคยมีปากเสียงกันจนเขาบอกกับเราว่าถ้าเธอจะไปก็ไปเขาไม่ว่า (หมายถึงเลิกกัน ตอนนั้นเราท้องอยู่ด้วย) เราเลยเก็บของกับบ้านแต่เขากับไปง้อ พ่อกับแม่ก็ไม่อยากให้เลิกกันไม่อยากให้ตัวเล็กขาดพ่อ แต่พอเกิดเหตุกับเรื่องข้างบนความรู้สึกเราก็ไม่ค่อยโอเค มันเหมือนเขาไม่แคร์เราเลยขนาดเราท้องเขายังไล่เราเลยในขณะที่แต่ก่อนเขาเสียใจกับความรักที่ทิ้งเขาไป แต่เขาไม่เสียใจเลยหรอที่ไล่เรากับลูกออกมา ตอนนี้มันฝังอยู่ภายในใจ

แค่ได้ระบายรู้สึกดีขึ้น ขอบคุณที่มีพื้นที่นี่ให้เราได้ระบายโดยไม่มีคนรู้จักเรา