ขอระบายนิดนึงครับ พอดีตอนนี้ผมอายุ 17 ฐานะครอบครัวยากจนมากแต่ตระกูลผมก็ไม่ใช่ตระกูลที่แย่ ญาติหลายๆคนแทบทุกคนเลยเป็นคนรวยหมดเหมือนแบบมหาเศรษฐี แต่เว้นไว้กับครอบครัวผมครอบครัวเดียว ที่ฐานะยากจนลำบากติดหนี้ ผมพยายามประหยัดทุกอย่างถึงขั้นเวลาผมป่วยจะไม่บอกพ่อกับแม่ เพื่อที่จะได้ประหยัดค่าใช้จ่าย ค่าเดินทางไปโรงพยาบาล สบู่หมดผมก็เลือกที่จะไม่อาบน้ำ ใช้แค่น้ำเปล่า ผ้าก็ใส่เสื้อเดิมๆไม่ซักพอจะได้ประหยัด ผมเป็นโรคซึมเศร้าแต่ไม่รุนแรงครับ รู้ตัวเองแต่ไม่ทำร้ายตัวเองนะครับ ถึงผมยังเด็กแต่ผมก็คิดถึงครอบครัวเห็นเขาลำบากยากจน ผมก็รู้สึกไม่ดี บางทีแอบคิดอยู่ในใจ จะมีความคิดอยากจบชีวิตตัวเองเดือนละประมาณ 2-3 ครั้ง แต่รู้ตัวอยู่ว่ายังเด็กยังต้องเจออะไรอีกเยอะ พี่ๆมีวิธีคิดยังไงบ้างครับ มีใครเป็นเหมือนผมไหม