ประเด็น "เรื่องที่ภิกษุรูปหนึ่งยกมาเป็นประเด็น เพื่อตำหนิว่าร้ายพระสารีบุตร"







เป็นที่ทราบกันดีว่า มีนักบวชผู้หนึ่งได้กล่าวอ้างว่า "ตนนั้นพูดแต่เฉพาะคำพระศาสดาเท่านั้น"

ได้ยกประเด็น "ที่พระสารีบุตรได้แสดงความเห็นว่า ให้ภิกษุทั้ง 500 รูป

ที่ประพฤติตามภิกษุผู้ทำลายสงฆ์ แล้ว
กลับมาเข้ากับพระพุทธเจ้านั้น อุปสมบทใหม่"

ซึ่งพระพุทธเจ้าได้ตรัสกับพระสารีบุตรว่า

"ให้ปรับอาบัติถุลลัจจัยแก่ภิกษุทั้ง 500 รูปที่ประพฤติตามภิกษุผู้ทำลายสงฆ์"



ซึ่งเนื้อหาโดยย่อมีเพียงเท่านี้

ต้องทำความเข้าใจกันนิดนึงว่า

เรื่องการบัญญัติพระวินัย เป็นหน้าที่ของพระพุทธเจ้า ซึ่งเรื่องนี้ พระสารีบุตรเพียงแต่แสดงความคิดเห็นเท่านั้น

และเรื่องวินัยนั้น เป็นเรื่องของการบัญญัติ สมมติทางโลก

ไม่เกี่ยวกับสภาวะธรรมที่พระสารีบุตรบรรลุ ซึ่งเป็นโลกุตตรธรรม

ผู้ศึกษาพุทธวจนะทั้งหลาย
ควรจะแยกประเด็นของการบัญญัติสมมติทางโลกกับสภาวะธรรมของพระอริยบุคคลซึ่งเป็นโลกุตตรธรรม

พระศาสนานี้เป็นของพระพุทธเจ้า ซึ่งพระพุทธองค์ได้เปรียบพระองค์เองด้วยเจ้าของสวนมะม่วง

ส่วนในเรื่องของสภาวะธรรมของอริยบุคคลเห็นตรงกัน ไม่มีออกนอกแถว

เพราะพระอริยบุคคล ตั้งแต่ขั้นพระโสดาบันมีคุณสมบัติ คือ อริยมรรคมีองค์ 8 เริ่มจากสัมมาทิฏฐิ เป็นต้น

ดังนั้น การที่พระอริยบุคคล ตั้งแต่พระโสดาบันเป็นต้นไป

จะมีความเห็นผิดในสภาวะธรรมที่ได้บรรลุแล้วไปจากพระพุทธเจ้า เป็นไม่มี



อนึ่ง ในพระสูตรนี้ ไม่มีข้อความตรงส่วนไหนเลย ที่พระพุทธเจ้ากล่าวตรัสตำหนิพระสารีบุตร

และยังปรากฏเนื้อความว่า มีพระพุทธดำรัสตรัสสรรเสริญพระสารีบุตรเสียด้วยซ้ำ

ข้อมูลอ้างอิง : https://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=7&siri=54